Cathy Eason jest zakochana w Cavalier King Charles Spaniels od 27 lat. Posiadała je, hodowała, pokazywała, przelała czas, uczucia i pieniądze na utrzymanie ich w zdrowiu. I widziała, jak niektóre z jej 17 psów umierają przed ich czasem z powodu dwóch najbardziej rozpowszechnionych dolegliwości wpływających na rasę: choroby zastawki mitralnej (MVD) i jamistości rdzenia (SM).
wie, że nie ma na to lekarstwa. Wie również, że lekarze poczynili wielkie postępy w leczeniu objawów obu i dając psom lepszą jakość życia. Mam nadzieję, że czeka na lekarstwo, ponieważ ” zawsze zakładam, że kiedy dostanę szczeniaka, umrze on z powodu ciężkiej choroby lub współistniejącej choroby lub leków stosowanych do walki z chorobą. I naprawdę kocham tę rasę.”
ten romans rozpoczął się w 1991 roku. Cary, N. C., rezydent, który pracował jako technik Weterynarz po studiach, dorastał z Beagle, seterami angielskimi, dziesiątkami mieszanych ras. „Mieszkałem na wsi; znajdowałem coś na polach i przynosiłem do domu.”
„pamiętam spotkanie z kawalerzystą podczas pracy z weterynarzem i myślenie:” to najpiękniejszy pies, jaki kiedykolwiek widziałem.”
„pamiętam spotkanie z kawalerzystą podczas pracy z weterynarzem i myślenie:” to najpiękniejszy pies, jaki kiedykolwiek widziałem. To była delikatna dusza. Powiedziałem weterynarzowi: „pewnego dnia będę miał jednego z tych psów. Zajęło mi to dziewięć i pół roku. Ale im więcej się uczyłam, tym bardziej wiedziałam, że to jest pies, którego chciałam.”(Ma teraz kilka kawalerów i japoński podbródek.)
szybko dowiedziała się, że średnia długość życia Cavalierów wynosiła 8-9 lat, a nie wysoka jak na małą rasę. I dowiedziała się o chorobie zastawki mitralnej, gdzie wadliwa zastawka umożliwia powrót krwi do serca, z jej pierwszym kawalerzystą, Zippy, który ostatecznie przeszedł zastoinową niewydolność serca. (Zippy zmarł na chorobę Cushinga, wadę nadnerczy.
Eason szuka długowieczności u rodziców i dziadków psów, które dostaje, ale to nie jest gwarancja. Ella, jedna z jej kawalerów, miała matkę, która dożyła 13 lat, ale sama starała się o 10 lat. Ella została zdiagnozowana w wieku 7 lat i założyła regulator Ciśnienia Krwi Enalapril, ale ” zauważyłem, że lubi spacery, a potem zapaść. Budziła się rano z suchym kaszlem. Kardiolog przepisał Vetmedin, co sprawia, że przepływ wsteczny krwi jest mniej znaczący, a to był punkt zwrotny dla jakości życia.”
Ella chętniej ćwiczyła i wydawała się szczęśliwsza. Jednak kaszel wracał, Weterynarz poprawiał leki, a Ella zaczęła to, co Eason nazywa „szybką porażką” w ciągu ostatnich sześciu miesięcy. Wzięła jeden środek moczopędny, aby zmniejszyć gromadzenie się płynów, a następnie inny. Miała trudności z oddychaniem i straciła apetyt, a Eason usłyszał grzechotanie w klatce piersiowej Elli. MVD, Eason mówi, ” jest jak bycie na płaskowyżu, potem maleje, potem jest na innym płaskowyżu, potem maleje bardziej. W pewnym momencie Płaskowyż staje się tak niski, że życie nie jest warte życia.”
Eason miał różne doświadczenia z SM, w którym wypełnione płynem ubytki rozwijają się w rdzeniu kręgowym w pobliżu mózgu; ból i ciśnienie często sprawiają, że psy drapią się nieustannie w powietrzu. Nigdy nie słyszała o chorobie aż do 2000 roku, kiedy objawy pojawiły się u kawalerzysty o imieniu Kazoo.
„jak założyłam obrożę na Kazoo, to ledwo chodził, bo cały czas się drapał” -wspomina. „Zaczął krzyczeć z bólu i trzymał szyję w dół. Mój Weterynarz podał mu steryd na uszczypnięty nerw i wydawało się, że mu się polepszyło. Ale kilka tygodni później ból wrócił.
” kupiłam uprząż i mógł chodzić, ale zawsze był wrażliwy na szyi i lewym uchu; krzyczał, gdyby coś go dotknęło. Z czasem jego wrażliwość stawała się coraz gorsza, a on stawał się coraz bardziej wycofany. Cierpiał cały czas, czy go dotknęłaś, czy nie. W momencie, gdy zastanawialiśmy się, czy postępujemy słusznie, jego przedsionek pękł. Zmarł nagle w wieku niespełna 10 lat.”
poprawiły się również warunki dla psów z SM. Eason ma teraz taki, który jest ” tak zły, jak Kazoo był objawowo, ale bierze gabapentynę-najpierw używaną do napadów padaczkowych – i działa cuda na palący ból. Jest też lek drugiej generacji, który jest silniejszy. Nic nie powstrzyma postępu choroby, ale na szczęście nigdy nie musiałem uśmiercać psa z powodu silnego bólu ze strony SM.”
Eason zabiera swoje psy do lekarzy w North Carolina State University College of Veterinary Medicine i zachęca ją do badań prowadzonych tam przeciwko obu chorobom. Jej psy mają teraz więcej możliwości dla komfortu i poprawy zdrowia w miarę zbliżania się do starości.
jednocześnie czeka na przełomowe rozwiązania, które mogą sprawić, że MVD i SM będą uleczalne, ponieważ planuje być właścicielką Cavalier przez całe życie. „Zawsze mówię ludziom:” tak bardzo staram się zakochać w innej rasie” ” – mówi ze śmiechem. „Ale nie mogę tego zrobić!””