etnomuzykolog Frances Densmore etnomuzykologia jest dziedziną badań, która obejmuje różne teoretyczne i metodyczne podejścia do nauki muzyki, która podkreśla kulturowe, społeczne, materialne, poznawcze, biologiczne i inne wymiary lub konteksty zachowań muzycznych zamiast lub oprócz jego izolowanego komponentu dźwiękowego.

termin etnomuzykologia, o którym mówi się, że został po raz pierwszy ukuty przez Jaap Kunst od greckich słów ἔθνος (etnos, „naród”) i μουσική (mousike, „muzyka”), jest często definiowany jako Antropologia lub Etnografia muzyki lub jako Antropologia muzyczna. XX wieku, etnomuzykologia była przede wszystkim zorientowana na muzykę Nie-Zachodnią, ale przez kilkadziesiąt lat obejmowała badania wszystkich i wszelkich muzycznych elementów świata (w tym zachodniej muzyki artystycznej i muzyki popularnej) z perspektywy antropologicznej, socjologicznej i międzykulturowej. Bruno Nettl kiedyś scharakteryzował etnomuzykologię jako produkt Zachodniego myślenia, głosząc, że „etnomuzykologia jako kultura zachodnia wie, że jest to zjawisko Zachodnie”; w 1992 roku Jeff Todd Titon opisał ją jako studium „ludzi tworzących muzykę”.

the didgeridoo and clap stick players of the one Mob Different Country dance troupe at the Nightclyff Seabreeze Festival 04 maj 2013

definicja

Ogólnie rzecz biorąc, etnomuzykologia może być opisana jako holistyczne badanie muzyki w jej kontekstach kulturowych. Łącząc aspekty Folkloru, psychologii, Antropologii Kulturowej, lingwistyki, muzykologii porównawczej, Teorii Muzyki i historii, etnomuzykologia przyjęła perspektywy z wielu dyscyplin. Ta różnorodność Dyscyplinarna dała początek wielu definicjom tej dziedziny, a postawy i ogniska etnomuzykologów ewoluowały od początkowych badań w dziedzinie muzykologii porównawczej na początku XX wieku. kiedy dziedzina ta powstała po raz pierwszy, była w dużej mierze ograniczona do badania muzyki niezachodniej-w przeciwieństwie do studiów nad zachodnią muzyką artystyczną, które były przedmiotem konwencjonalnej muzykologii. W rzeczywistości dziedzina ta była określana na początku swego istnienia jako „muzykologia porównawcza”, definiując zachodnie tradycje muzyczne jako standard, do którego porównywano wszystkie inne utwory muzyczne, chociaż termin ten przestał być używany w latach 50., ponieważ krytycy praktyk z nim związanych zaczęli bardziej głośno mówić o odróżnieniu etnomuzykologii od muzykologii. Z biegiem czasu definicja rozszerzyła się o badanie wszystkich muzyki świata zgodnie z pewnymi podejściami.

chociaż nie istnieje jedna, autorytatywna definicja etnomuzykologii, wiele stałych pojawia się w definicjach stosowanych przez czołowych uczonych w tej dziedzinie. Jest zgodne, że etnomuzykolodzy patrzą na muzykę z innej perspektywy niż czysto dźwiękowa i Historyczna, a zamiast tego patrzą na muzykę w kulturze, muzykę jako kulturę i muzykę jako jej odbicie. Ponadto wiele badań etnomuzykologicznych łączy wspólne podejścia metodologiczne zamknięte w etnograficznej pracy terenowej, często prowadząc podstawowe badania terenowe wśród tych, którzy tworzą muzykę, ucząc się języków i samej muzyki oraz przyjmując rolę obserwatora uczestniczącego w nauce wykonywania w tradycji muzycznej, praktyce określanej jako „BI-muzykalność”. Muzycy często zbierają również nagrania i informacje kontekstowe na temat interesującej ich muzyki. W związku z tym badania etnomuzykologiczne nie opierają się na źródłach drukowanych ani rękopisowych jako głównym źródle autorytetu epistemicznego.