archeolodzy z South Carolina Battlefield Preservation Trust zlokalizowali pole bitwy, na którym zmarł oficer Wojny Rewolucyjnej John Laurens w 1782 roku, Adam Parker donosi dla poczty i Kuriera.
dziś teren jest częścią prywatnego rezerwatu polowań na przepiórki, więc archeolodzy badają teren w wyznaczonym terminie—sezon polowań rozpoczyna się 23 listopada. Zespół znalazł miejsce bitwy o tar Bluff, łącząc dowody historyczne, takie jak ręcznie rysowana mapa, z nowoczesnymi technologiami, takimi jak LIDAR i wykrywacze metali. Miejsce na brzegu rzeki Combahee było usiane artefaktami, które pozwoliły archeologom odtworzyć bitwę i znaleźć w odległości dziesięciu metrów miejsce, w którym Laurens spotkał swój koniec. Teraz, gdy strona została odkryta, zaufanie może włączyć ją do South Carolina Liberty Trail, trasy jazdy, która zwraca uwagę na miejsca w stanie, w którym miały miejsce bitwy i potyczki Rewolucji Amerykańskiej.
„To będzie szansa dla ludzi, aby wyjść na wycieczki samochodowe i odwiedzić te miejsca”, Doug Bostick, dyrektor SCBPT, mówi Isaac Schultz w Atlas Obscura. „Nie ma to jak stać w miejscu, gdzie to się stało.”
Laurens urodził się w 1754 roku w rodzinie zamożnej dzięki handlowi niewolnikami. Kształcił się w Szwajcarii i Anglii, zanim powrócił do Ameryki w 1777 i dołączył do „rodziny wojskowej” George 'a Washingtona jako generał’ s aid-de-camp. Tam zaprzyjaźnił się z markizem de Lafayette i Alexandrem Hamiltonem. Laurens zyskał dziś uznanie dzięki występowi w musicalu Hamilton, w którym po raz pierwszy wcielił się aktor Anthony Ramos. W musicalu Alexander Hamilton otrzymuje w liście wiadomość o śmierci swojego przyjaciela Laurensa. Scena nie jest uwzględniona w ścieżce dźwiękowej, więc nagła śmierć Laurensa czasami jest zaskoczeniem dla widzów.
ale przyjaciele Laurensa wiedzieli, że był tak lekkomyślny, jak i odważny. Według Encyclopaedia Brittanica, Markiz de Lafayette, francuski arystokrata, który walczył dla rewolucji amerykańskiej, napisał o Laurens, że „to nie jego wina, że nie został zabity ani ranny” w bitwie pod Brandywine koło Filadelfii 11 września 1777; ” zrobił wszystko, co było konieczne, aby zdobyć jednego lub drugiego.”
Laurens nie miał stacjonować w Tar Bluff. Był przykuty do łóżka, prawdopodobnie chory na malarię, kiedy otrzymał wiadomość o nadchodzącej potyczce. Było to ponad dziesięć miesięcy po bitwie pod Yorktown, a wojska brytyjskie ewakuowały Charleston. Ale w drodze z miasta, najechali na lokalne pola ryżowe i plantacje. Kontyngent Armii Kontynentalnej dowodzony przez generała brygady Mordechaja Gista planował przechwycić ich na przeprawie promowej.
„podczas swojej kariery wojskowej wykazał się lekkomyślną odwagą” – mówi poczcie i kurierowi archeolog Mike Yianopoulos, który kierował pracami na polu bitwy w tarle. „Uwielbia ideę walki o sprawę patriotów; nie zamierzał odrzucić tej okazji. Więc opuszcza swoje chore łóżko, by walczyć z Gist.”
Gist wysłał Laurensa i 50 ludzi do zabezpieczenia rzeki Combahee 12 mil poniżej promu. Jednak podczas gdy oddziały Laurensa ustawiły swoją artylerię haubicy, armatę dużego kalibru z krótką lufą zbudowaną do strzelania z klastrów grapeshot, Brytyjczycy zauważyli je, zgodnie z oświadczeniem SCBPT. Wojska brytyjskie w nocy urządziły zasadzkę. Rano Laurens i inny żołnierz próbowali ustawić haubicę, ale Brytyjczycy uderzyli pierwsi. Laurens został zabity, a haubica schwytana.
SCBPT zlokalizował pole bitwy na podstawie mapy narysowanej ręcznie z pamięci przez anonimowego brytyjskiego oficera. Skany LIDAROWE terenu pozwoliły im znaleźć szczątki dwóch potoków, które pasują do krawędzi narysowanego pola bitwy. Za pomocą wykrywaczy metali znaleźli kule muszkietu, bagnet i haubicę porozrzucane po polu bitwy. Bostick mówi atlasowi Obscurze, że może wskazać miejsce śmierci Laurensa w promieniu 30 stóp.
pole bitwy i ścieżka, którą Laurens wybrał do swojej śmierci, zostaną zachowane jako część Szlaku Wolności Karoliny Południowej.
„chcielibyśmy zachować jak najwięcej pól bitew wojny rewolucyjnej, jak to tylko możliwe”, mówi Bostick poczcie i kurierowi. „Zidentyfikowaliśmy 72 pola bitew w całym stanie, które chcielibyśmy zachować lub zinterpretować.”
celem Szlaku Wolności jest podkreślenie roli południa w wojnie rewolucyjnej. W Karolinie Południowej podczas Rewolucji Amerykańskiej stoczono więcej bitew i potyczek niż w jakimkolwiek innym państwie-podała Poczta i Kurier w grudniu 2019 roku. Jednak pole bitwy w Tar Bluff było również miejscem dwóch potyczek podczas wojny secesyjnej. Badając grunt pod Artefakty z czasów wojny rewolucyjnej, archeolodzy znaleźli przykład „tag niewolnika” z 1836 roku, kiedy to pole było młynem ryżowym, informuje Atlas Obscura.
Laurens opowiadał się za manumisją, lub za niewolnikami—w tym jego ojcem—za uwolnieniem ludzi, których zniewolili do pracy. Twierdził, że armia kontynentalna powinna formować „Czarne bataliony”, płacąc niewolnikom za każdą osobę, która się zaciągnęła, a następnie emancypując je po wojnie.
„to uczciwy abolicjonista w Karolinie Południowej w XVIII wieku”, mówi Bostick Atlas Obscura. „Pisze do ojca o tym, że” wszyscy ludzie są równi ” i potrzebują uwolnić niewolników. Kiedy umarł, ten ważny głos w tym, co opowiadał, zniknął.”