części jamy ustnej, które pozwalają chrząszczom na wykorzystanie szerokiej gamy stałych pokarmów w ich środowisku, oraz elytra, która chroni Hindusów, dają chrząszczom ogromne korzyści przetrwania. Innym czynnikiem, który przyczynia się do ogromnego sukcesu chrząszczy, jest fakt, że przechodzą całkowitą metamorfozę. Chrząszcze przechodzą przez trzy różne stadia rozwojowe-jajo, larwa (larwa) i poczwarki – zanim staną się dorosłe.

chrząszcze rozmnażają się płciowo, choć kilka gatunków składa się tylko z samic i czasami dochodzi do partenogenezy. Narządem rozrodczym samca jest aedeagus, twarda, tubelikalna struktura, która jest wprowadzana do czubka brzucha samicy przez kopulację Bursy podczas godów. Samica przechowuje plemniki w workowatej strukturze zwanej spermatheca, dopóki nie zostaną użyte do zapłodnienia jaj.

larwa chrząszcza wykluwa się z jaja i karmi, rośnie, aż jego rosnące ciało rozdziela skórę (naskórek). Larwa wypełza ze starej skóry i tworzy nową, proces zwany linieniem. Występuje to kilka razy, aż larwa dojrzeje.

larwy chrząszczy zawsze bardzo różnią się od dorosłych zarówno pod względem formy, jak i nawyków. Zwykle mają tylko części jamy ustnej do żucia, nawet jeśli jako dorośli rozwijają wysysanie lub Przekłuwanie części ust. Skrzydła rozwijają się wewnętrznie i nie są widoczne aż do stadium poczwarki. Ponieważ larwy, poczwarki i dorośli żyją w różnych miejscach i jedzą różne pokarmy, nie konkurują ze sobą.

różne formy larwalne chrząszczy odzwierciedlają różnorodne nawyki żywieniowe i siedliska. Drapieżne larwy chrząszczy wodnych (dytiscids) i chrząszczy naziemnych (carabids) są smukłe lub mają stopniowo zwężające się ciało i długie nogi przystosowane do pogoni za zdobyczą, a Duże, smukłe żuchwy do przechowywania pokarmu.

larwa żuka tygrysiego (Cicindelidae) żyje w ziemi, kopiąc norę do głębokości 0,6 m, aby uniknąć wysokich temperatur w subtropikalnych i tropikalnych środowiskach. Głowa chrząszcza tygrysiego jest duża i jest wygięta pod kątem prostym do ciała. Kiedy larwa jest ustawiona pionowo w norce, czekając na przelotną ofiarę, jej wiekowata głowa działa jak żywa wtyczka spleciona z powierzchnią. Kiedy potencjalny posiłek zbliża się do nory, chrząszcz wyskakuje jak jack-in-The-box robi częściowe Salto do tyłu, aby złapać ofiarę w szczęki. Dwa kolczaste kolce na tylnym haku tygrysa w ścianie nory i zapobiegają wyciągnięciu chrząszcza z nory przez silnie walczącą ofiarę.

jaja Europejskiego Jelenia (Lucanidae) wylęgają się w rozpadającym się drzewie starych drzew, powoli rozwijając się w pulchne larwy, które pozostają na drzewie, podczas gdy rozwijają się w poczwarki. Miesiąc później Dorosła forma wyłania się z poczwarki i szuka zdobyczy wzdłuż podłogi lasu. Duże rozgałęzione szczęki dorosłego przypominają poroże jelenia. Larwy chrząszczy ambrozji żywią się grzybami uprawianymi przez dorosłych w Bieli drzew.

Po stadium larwalnym chrząszcz wchodzi w stadium poczwarki. Poczwarka rozwija się pod skórą ostatniego stadium larwalnego, a następnie pojawia się, gdy skóra się rozpada. Poczwarka jest miękkim, bladym obrazem dorosłego, którym ma się stać. Przedplecze jest zwinięte lub luźno przytwierdzone do ciała, a skrzydła są w płaskich workach zwanych poduszkami skrzydłowymi. Po tym, jak poczwarka zrzuca cienką skórę, dorosły wyłania się, skrzydła rozciągają się do pełnych rozmiarów, a zewnętrzny szkielet twardnieje. Chrząszcz przeszedł całkowitą metamorfozę – od jaja przez larwę, przez poczwarkę, po dorosłego.