ogólnie rzecz biorąc, pracownik służby zdrowia może zalecić samoleczenie ciśnienia krwi przez cały czas (z kilkoma wyjątkami, głównie u obsesyjnych pacjentów i pacjentów z tendencją do samoleczenia). Jest to skuteczna metoda, która pozwala poznać napięcie pacjenta poza konsultacją, w jego codziennym życiu, unikając w ten sposób tak zwanego zjawiska białego fartucha (uczucie, które pacjenci odczuwają po przybyciu do placówki medycznej i przed pracownikiem służby zdrowia. Zjawisko to powoduje, że ciśnienie krwi pacjentów nieznacznie wzrasta w porównaniu z ich normalnym wynikiem.)

samoleczenie ciśnienia krwi powinno odbywać się rano i wieczorem po 3-minutowym odpoczynku wstępnym. Prawidłowa pozycja wygląda następująco: siedząc, nogi nie są skrzyżowane, Plecy spoczywają na krześle, a ramię, w którym mankiet jest umieszczony na stole. Wskazane jest, aby mankiet był noszony na ramieniu (a nie na nadgarstku, z wyjątkiem osób otyłych).

po samoleczeniu pacjent powinien zapisać uzyskane wyniki, zapisując je w notatniku. Będziesz musiał przynieść ten notatnik do odpowiedniego pracownika służby zdrowia (lekarza lub pielęgniarki), gdy masz wizytę, aby sprawdzić je razem. Dzięki tym wynikom profesjonalista oceni leczenie i nadzór pacjenta.

jak mierzyć ciśnienie krwi?

istnieją różne sposoby pomiaru ciśnienia krwi:

• ciśnieniomierz rtęciowy: jest najdokładniejszy i najmniej podatny na błędy. Do jego użycia wymagany jest fonendoskop.
• ciśnieniomierz powietrza: jest najczęściej stosowany, a także jest precyzyjnym przyrządem. Potrzebuje również fonendoskopu do użycia.
• przyrząd elektroniczny: jest szeroko stosowany do wykonywania samokontroli, nie wymaga fonendoskopu, ponieważ ma wbudowany detektor impulsów i jest łatwy w obsłudze. Jednak to urządzenie jest bardzo wrażliwe na hałas i ruchy, więc aby uzyskane wartości były dokładne, konieczne jest, aby ręka nie poruszała się ani nie mówiła. Ważne jest, aby urządzenie było w dobrym stanie i okresowo sprawdzane

ponadto do pomiaru ciśnienia krwi należy spełnić szereg warunków:

aby zmierzyć ciśnienie krwi, mankiet sfigmomanometru należy ustawić na poziomie serca. Górna krawędź powinna znajdować się co najmniej dwa centymetry powyżej zgięcia łokcia. Tuleja jest następnie napompowywana do ciśnienia 180 milimetrów Hg. jeśli wiadomo, że w poprzednich definicjach ciśnienie skurczowe było wyższe niż ten wskaźnik,jest ono napompowane do ciśnienia o 200 mmHg. art. powyżej ostatniego znanego. Dzwon fonendo umieszcza się tam, gdzie wcześniej zlokalizowane było tętnicze bicie serca w zgięciu łokcia, a mankiet stopniowo opróżnia się. Pierwsze słyszalne bicie serca odpowiada ciśnieniu skurczowemu lub maksymalnemu i zanikowi bicia serca przy ciśnieniu rozkurczowym lub minimalnym. U dzieci, a także u niektórych dorosłych, bicie serca nie zanika; wówczas uważa się, że ciśnienie rozkurczowe jest takie, w którym zmienia się tonalność bicia serca.

Zobacz także:

wysokie ciśnienie krwi

właściwe nawyki radzenia sobie z wysokim ciśnieniem krwi

wysokie ciśnienie krwi powoduje połowę zawałów mózgu

wysokie ciśnienie krwi upośledza pamięć