wprowadzenie

Clonorchiasis lub chińska choroba przywry wątroby jest spowodowana zakażeniem Clonorchis sinensis. Dorosłe przywry C. sinensis może mierzyć do 20 mm x 5 mm.

Epidemiologia

Klonorchiasis jest częstym zakażeniem psów i innych mięsożernych ryb (żywicieli rezerwuarowych) w Chinach, koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej, Republice Korei i Wietnamie. Cykl transmisji jest podobny do cyklu zarówno opisthorchiasis viverrini i opisthorchiasis feline. Dorosłe przywry zamieszkują drogi żółciowe i składają jaja, które są rozproszone w środowisku podczas defekacji. Po dotarciu do słodkiej wody, jaja rozwijają się w cuda, które są spożywane przez różne gatunki ślimaków wodnych.

cuda rozwijają się i rozmnażają bezpłciowo w cercariae (larwy). Cercariae opuszczają ślimaka i pływają, aby wniknąć pod łuski różnych gatunków ryb słodkowodnych karpiopodobnych, gdzie jako metacercariae zamykają się w tkance podskórnej. Gdy psy lub inne zwierzęta mięsożerne jedzą surowe ryby, w jelitach wykluwają się torbiele metacercarial, a Młode robaki migrują do dróg żółciowych, kończąc w ten sposób cykl.

choroba

ludzie mogą zastępować żywicieli w cyklu przeniesienia, gdy jedzą surowe, solone, marynowane, wędzone, marynowane, suszone, częściowo gotowane lub słabo przetworzone ryby, spożywając w ten sposób metacercariae. U ludzi ostra klonorchioza może być bezobjawowa lub słabo objawowa w lekkich infekcjach, ale jeśli liczba robaków jest znaczna (do kilku tysięcy), gorączka i ból w prawym górnym kwadrancie nie są rzadkie i mogą być związane z przerywanym bólem kolki spowodowanym przez robaki blokujące pęcherzyk żółciowy.

przewlekła klonorchioza, która wynika z przedłużających się epizodów ponownego zakażenia w czasie, może być najcięższa. Obecność robaków w ścianach mniejszych dróg żółciowych powoduje przewlekłe zapalenie, powodując zwłóknienie przewodów i zniszczenie sąsiedniego miąższu wątroby. Częste jest również zapalenie dróg żółciowych lub nawracające ropne zapalenie dróg żółciowych. Przewlekła chlonorchioza jest silnie związana z rakiem dróg żółciowych, ciężką i często śmiertelną postacią raka dróg żółciowych. Międzynarodowa Agencja Badań nad Rakiem (IARC) klasyfikuje C. sinensis jako czynnik z grupy 1 (rakotwórczy dla ludzi).

diagnostyka, leczenie i kontrola

diagnoza jest stawiana na podstawie obrazu klinicznego, anamnestycznego wycofania spożycia surowych ryb, wykrycia eozynofilii oraz typowych wyników badań ultrasonograficznych, tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego. Potwierdzenie diagnozy opiera się na różnych rodzajach technik diagnostycznych:

• parazytologiczne techniki wykrywania jaj Clonorchis w próbkach kału; ich koszt i czułość mogą się różnić w zależności od rodzaju zastosowanej techniki; mogą być stosowane tylko w fazie przewlekłej; niektóre techniki, takie jak gruby rozmaz Kato-Katz, określają ilościowo intensywność infekcji (umożliwiając oszacowanie ciężkości infekcji);
• techniki Immunologiczne do wykrywania przeciwciał specyficznych dla robaków w próbkach surowicy lub antygenów specyficznych dla robaków w próbkach surowicy lub kału; są one zwykle bardziej wrażliwe niż powszechnie stosowane techniki parazytologiczne; wykrywanie przeciwciał nie rozróżnia obecnych, niedawnych i przeszłych zakażeń; ich zdolność do określania intensywności infekcji jest kwestionowana; badania kału są łatwiejsze do wykonania i podobno lepiej akceptowane przez osoby na obszarach endemicznych; techniki te są nadal w fazie eksperymentalnej;
• techniki molekularne, takie jak reakcja łańcuchowa polimerazy, są również w fazie eksperymentalnej.

prazykwantel jest jedynym lekiem zalecanym przez WHO do leczenia klonorchiozy. Należy go podawać w dawce 25 mg/kg mc.3 razy na dobę przez 2-3 kolejne dni lub w dawce 40 mg/kg mc., jednorazowo.

dla celów kontroli zdrowia publicznego, WHO zaleca przeprowadzenie diagnozy wspólnotowej na poziomie okręgu i wdrożenie chemioterapii zapobiegawczej z prazykwantelem w dawce 40 mg/kg, jednorazowe podanie, zgodnie z załączoną tabelą:

• zalecenia dotyczące diagnozy wspólnotowej

należy również wdrożyć uzupełniające interwencje, takie jak informowanie, Edukacja i komunikacja na temat bezpiecznych praktyk żywieniowych, ulepszone środki sanitarne i weterynaryjne w zakresie zdrowia publicznego w celu zmniejszenia szybkości transmisji.