Prezentacja pacjenta

37-letnia kobieta zaprezentowała naszej klinice grudki w kolorze skóry, które były obecne od ponad dekady, na przyśrodkowych częściach pięt. Skarżyła się na przerywany ból stopy po długotrwałym staniu. Pacjent zaprzeczył wszelkim ekstremalnym wysiłkom fizycznym. Jej historia medyczna i rodzinna była nieskładkowa.

na badaniu fizykalnym stwierdzono, że pacjentka jest zdrową, szczupłą kobietą w bezdrożach. Jej stopy miały liczne, nietłuste, miękkie, ściśliwe, o barwie od skórnej do żółtawej grudki i guzki mierzące od 3 mm do 4 mm na przyśrodkowych częściach obu stóp. (Patrz rysunek na górze.) Jednak, gdy pacjent przyłożył ciężar na podeszwowej powierzchni stóp, zmiany zwiększyły się do 5 mm do 6 mm średnicy. (Patrz rysunek na dole.) Nie odkryto innych istotnych odkryć fizycznych.

Jaka jest twoja diagnoza?

wysiłek fizyczny może powodować wiele urazów i skarg pacjentów. Ból pięty jest częstą skargą pacjenta.1,2

jednak dermatologiczne przyczyny bólu pięty są powszechnie ignorowane, ponieważ koncentruje się na problemach mechanicznych lub strukturalnych.2 przedstawiona tutaj pacjentka miała dermatologiczne pochodzenie jej bólu: piezogeniczne grudki pedału.

zmiany te zostały początkowo usunięte w 1968 roku jako dermatoceles w raporcie na temat pacjenta z grudkami wzdłuż przyśrodkowego aspektu pięty i dolegliwościami bólowymi stopy.3 grudki były następnie uważane za przepukliny tkanki tłuszczowej przez beleczki tkanki łącznej pięty.

Epidemiologia

w literaturze nie ma zgody co do częstości występowania tych zmian.4,5 wielu autorów zgadza się, że to często pomijane odkrycie jest dość powszechne w populacji ogólnej, występujące z podobną częstością u dzieci i dorosłych.6,7 jednakże, o ile grudki te nie są bolesne, diagnoza jest często pomijana podczas regularnego badania.

charakterystyka kliniczna

na badaniu fizykalnym grudki są okrągłe, od koloru skóry do żółtego i mogą mieć od 2 mm do 10 mm średnicy. Zwykle występują na przyśrodkowej części pięty, ale stwierdzono również występują na nadgarstku i dłoni.7-10 Zwykle są bezobjawowe, ale czasami mogą stać się bolesne. Mniejsze grudki są mniej narażone na objawy niż większe zmiany.5,9

rozmiar grudek może się różnić, ponieważ stają się widoczne, gdy pacjent stoi i mają tendencję do zmniejszania się, gdy waga jest usuwana ze stopy.10 na histologii grudki wykazują degenerację beleczek i przegród w podskórnym tłuszczu i zniszczenie włókien elastycznych normalnie obecnych w tkance łącznej leżącej na skórze.9

etiologia

piezogeniczne grudki pedałowe były związane z intensywną aktywnością fizyczną, czynnikami dziedzicznymi, powtarzającymi się siłami ciśnienia u podatnych osób i wadami kolagenu, takimi jak zespół Ehlersa-Danlosa.4,5,11,12 mechanizm patogenny polega na zwyrodnieniu przegrody i beleczek w zrębie tkanki łącznej w dotkniętym miejscu. Tłuszcz podskórny jest wtedy w stanie wystawać przez te wady, tworząc w ten sposób grudki.5,9

diagnostyka różnicowa

diagnostyka różnicowa grudek piezogenicznych obejmuje grudki dziecięce, ksantomę i guzki guzowate.

dziecięce grudki pedałowe są również znane jako obustronne wrodzone guzki podeszwowe tkanki tłuszczowej, przedkalkanealne wrodzone fibrolipomatous hamartomas i grudki pedałowe u noworodka. Występują one jako symetryczne, bezbolesne, mięsiste guzki na przyśrodkowych częściach pięt niemowlęcia. Pojawiają się w pierwszych kilku miesiącach życia i ustępują w wieku od 2 do 3 lat. Oprócz młodego wieku prezentacji, infantylne grudki pedałowe można również odróżnić od grudek piezogenicznych, ponieważ te pierwsze są akcentowane stojąc.13

Xanthomas są czerwono-żółte, bezbolesne zmiany, które są najbardziej widoczne na pośladkach, ale mogą wystąpić wszędzie. Mogą również występować jako następstwa zaburzeń metabolizmu lipidów, takich jak rodzinna hiperlipidemia. W przeciwieństwie do piezogenicznych grudek, ich wygląd nie zmienia się w stanie nośnym.

Tophi są zbiorami soli moczanowej, która osadza się w tkankach łącznych u pacjentów z dną moczanową. Typowe lokalizacje obejmują ucho zewnętrzne, stopę, rękę, Bursę przedplecza i obszar olecranon. Mogą być niezwykle bolesne, a także pozostają niezmienione w stanie obciążeniowym.

Postępowanie

leczenie bolesnych piezogennych grudek pedałowych obejmuje prostą analgezję, utratę wagi, stosowanie zewnętrznych urządzeń uciskowych i taping pięty. Ciężkie, oporne na leczenie przypadki mogą być leczone interwencją chirurgiczną.

Ostatnio zwrócono uwagę na zastosowanie miejscowej elektroakupunktury, ponieważ wczesne badania wykazały pewne sukcesy w leczeniu pacjentów z objawami.

rokowanie

grudki piezogenne są łagodnymi objawami skóry. Jednak w przypadkach objawowych identyfikacja i diagnozowanie tych zmian może znacznie poprawić jakość życia. Podejrzewając tę diagnozę, ważne jest, aby zbadać pacjenta w pozycji stojącej.

wreszcie, zwiększenie świadomości tych zmian ma ogromne znaczenie, ponieważ będzie promować dalsze zrozumienie naukowe i eksplorację bardziej skutecznych metod leczenia i opcji profilaktycznych.