stosowanie środków owadobójczych jest nadal podstawową procedurą kontrolowania większości ektopasożytów, ale opracowywane są różne metody, aby działać w uzupełnieniu lub w synergii z tymi produktami, aby zwiększyć skuteczność i zmniejszyć niekorzystne skutki środków owadobójczych, przyczyniając się do ekologicznie akceptowalnych strategii. Metody te są klasyfikowane jako kontrola ekologiczna (modyfikacja środowiska pasożyta), kontrola biologiczna (drapieżnictwo, pasożytnictwo, działanie patogenów itp.), Kontrola genetyczna (uwolnienie sterylnych samców, hybrydyzacja, manipulacje genetyczne) i kontrola mechaniczna (pułapki na owady, stosowanie repelentów). Zastosowanie takich metod zależy od biologicznych i ekologicznych cech ektopasożytu i mogą one działać bezpośrednio lub pośrednio, wpływając na śmiertelność i / lub rozmnażanie. Autorzy dokonują przeglądu podstawowych metod stosowanych w głównych grupach ektopasożytów o znaczeniu weterynaryjnym. Metody niechemiczne są przedmiotem szeroko zakrojonych i obiecujących badań, szczególnie w świetle najnowszych osiągnięć w dziedzinie biotechnologii.