Marlon Brando, Jr. (ur. 3 kwietnia 1924, zm. 1 lipca 2004) – amerykański aktor filmowy i teatralny. Powszechnie uważa się, że wywarł znaczący wpływ na sztukę aktorską. Podczas gdy stał się znany ze swojej” mamroczącej ” dykcji i emanującej surowym zwierzęcym magnetyzmem, jego mercurialne występy były jednak wysoko cenione i jest powszechnie uważany za jednego z największych i najbardziej wpływowych aktorów XX wieku. Reżyser Martin Scorsese powiedział o nim: „on jest znacznikiem. Jest „przed Brando” i „po Brando”. Aktor Jack Nicholson powiedział kiedyś: „Kiedy Marlon umiera, wszyscy idą w górę.”Brando był otwarcie biseksualny, raz zauważył, że” homoseksualizm jest tak modny, że nie robi już wiadomości. Podobnie jak wielu mężczyzn, ja również miałem doświadczenia homoseksualne i nie wstydzę się tego.”(Obraz: Marlon Brandon Carl Van Vechten)
choć wielokrotnie żonaty i ojciec wielu dzieci, być może najdłuższy związek Brando był z aktorem/komikiem wallym Coxem. Po śmierci Coxa w 1973 roku Brando wrócił do USA z Tahiti, aby zdobyć prochy przyjaciela. Trzymał szczątki Coxa w domu, często rozmawiając z urną, jakby to był jego wciąż żyjący przyjaciel. Po śmierci Brando i kremacji ich prochy zostały rozrzucone w Dolinie Śmierci.
trwająca ikona kultury, Brando stał się gwiazdą box-office ’ u w latach 50., w tym czasie zdobył pięć nominacji do Oscara jako najlepszy aktor, a także trzy kolejne wygrane nagrody BAFTA dla najlepszego aktora w roli głównej. Początkowo zyskał popularność odtwarzając rolę Stanleya Kowalskiego w Tramwaju zwanym pożądaniem (1951), sztuce Tennessee Williamsa, która ugruntowała go jako gwiazdę Broadwayu w latach 1947-49, a także za nagrodzony Oscarem występ Terry 'ego Malloya w On The Waterfront (1954), a także za kultową rolę przywódcy gangu motocyklowego rebeliantów Johnny’ ego Strablera w The Wild One (1953), który jest uważany za jeden z najbardziej znanych obrazów w popkulturze. Brando był również nominowany do Oscara za rolę Emiliano Zapaty w filmie Viva Zapata! (1952); Marka Antoniusza w filmowej adaptacji Juliusza Cezara Josepha L. Mankiewicza z 1953 roku oraz jako majora Lotnictwa Lloyda Gruvera w Sayonarze (1957), adaptacji powieści Jamesa Michenera z 1954 roku. Brando znalazł się w pierwszej dziesiątce gwiazd zarabiania pieniędzy, według corocznego badania wystawców filmowych Quigley Publications, trzy razy w ciągu dekady, zajmując 10 miejsce w 1954, 6 miejsce w 1955 i 4 miejsce w 1958.
Marlon Brando był amerykańskim aktorem filmowym i scenicznym. Jest powszechnie uważany za jednego z największych i najbardziej wpływowych aktorów XX wieku. Brando był otwarcie biseksualny. Choć wielokrotnie żonaty i ojciec wielu dzieci, najdłuższy związek Brando był z aktorem / komikiem Wallym Coxem. Po śmierci Coxa w 1973 roku, Brando wrócił do USA z Tahiti, aby zdobyć prochy przyjaciela. Po śmierci Brando i kremacji ich prochy zostały rozrzucone w Dolinie Śmierci.
po śmierci Wally ’ ego Coxa w 1973 roku, Marlon Brando wrócił do USA z Tahiti, aby zdobyć prochy swojego przyjaciela. Zrobił to, mówiąc żonie Coxa, że ma ich rozrzucić na miejsce, na które chodzili się wspinać. Zamiast tego trzymał szczątki Coxa w domu, a czasem nawet pod pasażerem siedział w samochodzie, często rozmawiając z urną, jakby to był jego wciąż żyjący przyjaciel. Po śmierci Brando i kremacji w 2004 roku, prochy Marlona Brando & prochy Wally ’ ego Coxa wraz z prochami innego długoletniego przyjaciela, sama Gilmana, zostały rozrzucone na Tahiti i w Dolinie Śmierci.
Carl Van Vechten
Brando wyreżyserował i zagrał w kultowym Westernowym filmie jednooki Jacks, który ukazał się w 1961 roku, po którym wydał serię porażek box-office w 1962 roku, po nieudanej ekranizacji filmu „bunt na Bounty” („Mutiny on the bounty”). Lata 60.okazały się dla Brando ugruntowaną dekadą, a po 10 latach, w których nie pojawił się w komercyjnym filmie, zdobył swoją drugą nagrodę Oscara za rolę Vito Corleone w Ojcu chrzestnym Francisa Forda Coppoli (1972), którą krytycy uważają za jedną z jego największych ról. Film, który stał się najbardziej komercyjnym filmem wszech czasów, kiedy został wydany — wraz z nominowanym do Oscara występem Paula w ostatnim Tango w Paryżu (1972), kolejnym przebojem-ożywił karierę Brando i przywrócił go do czołówki gwiazd box — office, plasując go na 6.i 10. miejscu w Top 10 Money Making Stars poll odpowiednio w 1972 i 1973 roku.
Brando nie wykorzystał tempa swojej zrewitalizowanej kariery, biorąc długą przerwę, zanim pojawił się w the Missouri Breaks (1976), kasowej bombie. Po tym, był zadowolony, aby być wysoko płatnym aktorem w częściach, które były gloryfikowane cameo w Superman (1978) i Formuła (1980) przed zrobieniem dziewięcioletniej przerwy od filmów. Według Księgi Rekordów Guinnessa Brando otrzymał rekordowe 3,7 miliona dolarów (14 017 738 dolarów w dzisiejszych funduszach) plus 11,75% zysków brutto za 13 dni pracy grając Jor-Ela w Supermanie, dodatkowo dodając do jego mistyki. Dekadę lat 70. zakończył kontrowersyjnym występem jako pułkownik Walter Kurtz w innym filmie Coppoli, „Czas Apokalipsy” (1979), kasowym hitem, za który otrzymał wysokie wynagrodzenie i pomógł sfinansować przerwę w karierze w latach 80. XX wieku.
był również aktywistą, wspierającym wiele spraw, w szczególności afroamerykański ruch Praw Obywatelskich i różne ruchy Indian amerykańskich.
Brando został uznany przez amerykański Instytut Filmowy za czwartą największą legendę ekranu wśród męskich gwiazd filmowych, których debiuty na ekranie miały miejsce w 1950 roku lub przed nim. Brando, uważany za jednego z najważniejszych aktorów amerykańskiego kina, był jednym z zaledwie trzech profesjonalnych aktorów, wraz z Charliem Chaplinem i Marilyn Monroe, uznanym przez magazyn Time za jedną ze 100 osób stulecia w 1999 roku. Zmarł 1 lipca 2004 z powodu niewydolności oddechowej w wieku 80 lat.
źródło:http://en.wikipedia.org/wiki/Marlon_Brando
nieśmiały aktor telewizyjny Wally Cox (6 grudnia 1924 – 15 lutego 1973) i jego długoletni współlokator, Marlon BRANDO (3 kwietnia 1924 – 1 lipca 2004), byli zdecydowanie jedną z najdziwniejszych par Nowego Jorku. Brando i Cox byli partnerami w podnoszeniu ciężarów, a zdrobniały Cox był podobno dobrze zbudowany na wiele ważnych sposobów. Było szeroko rozpowszechnione zdjęcie dwóch mężczyzn zaangażowanych w akt seksualny, ale mogło to być celowo ustawione w celu wywołania kontrowersji.
Cox służył w armii podczas ii Wojny Światowej, następnie otworzył sklep z męską biżuterią w Nowym Jorku. Rozwinął aktor komediowy i zagrał w serialu telewizyjnym Mr. Peepers (wraz z Cliftonem Webbem i Tonym Randallem)w latach 50. Do jego filmów należą „State Fair”, „Żółty Rolls Royce „Tony’ ego Asquitha oraz „Boso Executive”.
chociaż wielokrotnie żonaty i ojciec wielu dzieci, być może najdłuższy związek Brando był z aktorem/komikiem wallym Coxem. Po śmierci Coxa w 1973 roku Brando wrócił do USA z Tahiti, aby zdobyć prochy przyjaciela. Trzymał szczątki Coxa w domu, często rozmawiając z urną, jakby to był jego wciąż żyjący przyjaciel. Po śmierci Brando i kremacji w 2004 roku ich prochy zostały rozrzucone w Dolinie Śmierci.
Marlon Brando, 1948 pozujący z siostrą Jocelyn (daleko po lewej), współlokatorem Wallym Coxem (daleko po prawej) i przyjaciółmi w kamienicy Hell ’ S Kitchen.
Stern, Keith (2009-09-01). Queers in History: The Comprehensive Encyclopedia of Historical Gays, Lesbians and Bisexuals (Kindle Locations 3796-3804). Perseus Books Group. Kindle Edition.
Days of Love: Celebrating LGBT History One Story at a Time by Elisa Rolle
oprawa: miękka: 760 stron
Wydawca: niezależna platforma wydawnicza CreateSpace; wydanie 1 (1 lipca 2014)
język: Angielski
ISBN-10: 1500563323
ISBN-13: 978-1500563325
Sklep CreateSpace:https://www.createspace.com/4910282
Amazon (Oprawa Miękka):http://www.amazon.com/dp/1500563323/?tag=elimyrevandra-20
Amazon (Kindle):http://www.amazon.com/dp/B00MZG0VHY/?tag=elimyrevandra-20
dni miłości kroczą ponad 700 par LGBT w całej historii, obejmując 2000 lat od Aleksandra Wielkiego do ostatniego zdobywcy Nagrody Literackiej lambda. Wiele współczesnych par dzieli się swoimi historiami o tym, jak się poznały i zakochały, a także zdjęciami z czasów ślubu lub z ich rodzin. Wśród nich znajdują się profesjonalne portrety Roberta Giarda i Stathisa Orphanosa, obrazy Johna Singera Sargenta i Giovanniego Boldiniego oraz fotografie Frances Benjamin Johnson, Arnolda Genthe i Carla Van Vechtena. „To wspaniałe. Ułożenie go chronologicznie jest inspirowane, oferując solidną historię GLBT. Ciągle się czegoś uczyłem. Podoba mi się decyzja o włączeniu par, które zostały złamane przez śmierć. Wyjaśnia, jak ważna jest miłość, a także pokazuje, przez co ludzie przeszli. Układ i zdjęcia wyglądają wspaniale.”Christopher Bram” nie mogłem się oprzeć klikaniu przez każdą stronę. Nigdy nie zdawałem sobie sprawy, że zakres książki obejmie wieki! Wiem, że będzie to ogromnie ważne dla młodych, nowo powstających dzieci LGBT i upewnię się, że naprawdę mogą mieć bezpieczne, szanowane miejsce na świecie, gdy ich przyszłość się rozwinie.”Howard Cruse” ta międzynarodowa książka historyczno-fotograficzna, zawierająca 100 szczegółowych biografii jednych z najbardziej ruchliwych gejów w historii, z pewnością będzie jednym z tych bestsellerów, które Geje będą cieszyć się przez wiele lat jako punkt odniesienia i badania, które są pełne faktów i zabawy.”Jacek Fritscher