Firocoxib

Firocoxib jest NLPZ z grupy koksybu wprowadzony w Stanach Zjednoczonych w 2005 roku. Jest oznaczony do stosowania u konia jako preparat pasty do podawania doustnego w dawce 0,1 mg / kg przez 14 dni w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów. W 2011 r.został również zatwierdzony jako preparat do wstrzykiwania do podawania dożylnego w dawce 0,09 mg/kg przez 5 dni. W badaniach klinicznych u koni z naturalnie występującą chorobą zwyrodnieniową stawów, całkowita skuteczność kliniczna firokoksybu była porównywalna do skuteczności klinicznej fenylobutazonu w postaci pasty po 14 dniach podawania.Dostępny jest również preparat w postaci tabletek dla psów, a dane sugerują, że preparat ten jest wchłaniany przez konia i może być również stosowany jako skuteczny środek przeciwzapalny.434,435 stosowanie preparatu dla psów jest kontrowersyjne, ponieważ często podaje się go ze względu na obniżony koszt w porównaniu z pastą. American Veterinary Medical Association oświadczyło, że nie będzie wspierać tej praktyki i takie stosowanie extralabel nie jest uzasadnione.

Firokoksyb jest silnie selektywny COX-2, a stosunek IC50 COX-1:COX-2 w stosunku 263 do 643 wykazano in vitro.W kilku badaniach potwierdzono to w modelach ex vivo u konia, przy czym po podaniu doustnym lub dożylnym nie stwierdzono hamowania COX-1 w stopniu minimalnym lub zerowym.Na podstawie doświadczeń in vitro z krwią pełną stężenie firokoksybu, które hamuje 50% (IC50) lub 80% (IC80) aktywności COX-2 w krwi pełnej koni stymulowanej LPS wynosi odpowiednio około 30 ng/mL i 67 ng/mL.Dostosowując stężenie w osoczu przyjmując, że stężenie w osoczu wynosi 65% pełnej krwi, IC80 odpowiada 103 ng / mL.Wykazano, że stężenia firokoksybu w stężeniu 100 ng/mL zmniejszają ekspresję genu COX-2 i mPGES1 w wyizolowanych jednojądrzastych komórkach krwi obwodowej koni.Podobne wyniki uzyskano podczas modelowania z wykorzystaniem profili stężeń w osoczu w modelach ex vivo, przy czym IC80 odnotowano między 96 A 110 ng / mL.IC80 jest podobny do tego, jaki uzyskano po dożylnym podaniu pojedynczej dawki434 i doustnym podaniu wielu dawków435 pasty lub tabletek w drugim badaniu.

w badaniach bezpieczeństwa stwierdzono owrzodzenia jamy ustnej po dawce 3 i 5 razy większej niż dawka podawana na etykiecie, ale nie odnotowano innych działań niepożądanych. Jednak działania niepożądane mogą nadal występować, szczególnie u pacjentów z istniejącą wcześniej chorobą lub tych, którzy otrzymują NLPZ układania. Badanie oceniające wpływ jednoczesnego podawania firokoksybu z fenylobutazonem wykazało znamienne zwiększenie stężenia kreatyniny w surowicy, znamienne zmniejszenie całkowitego stężenia białka i znamienne zmniejszenie ciężaru właściwego moczu po 10 dniach leczenia powszechnie stosowanymi dawkami.

u koni Firokoksyb jest dobrze wchłaniany, a biodostępność po podaniu doustnym wynosi 79%, chociaż czas do osiągnięcia maksymalnego stężenia po podaniu pierwszej dawki jest często wydłużony. Firokoksyb jest powoli eliminowany, a wartości Vd wynoszą około 2 L / kg. Zgłaszane okresy półtrwania w fazie eliminacji wynoszą aż 2 dni.Biorąc pod uwagę długi okres półtrwania, osiągnięcie stałego stężenia i maksymalnej skuteczności może potrwać kilka dni. Aby temu zaradzić, zaleca się jednorazową dawkę nasycającą 0,3 mg/kg mc., 442, która umożliwia osiągnięcie średniego stężenia leku w stanie stacjonarnym w ciągu 24 godzin. Po podaniu dawki nasycającej dawki podtrzymujące zgodne z zaleceniami etykiety utrzymują stosunkowo stałe średnie stężenie leku, które powoduje mniejszą zmienność początku działania i skuteczności.

u źrebiąt w wieku od 4 do 6 tygodni farmakokinetyka jest podobna do farmakokinetyki u dorosłych końów443; jednak farmakokinetyka u źrebiąt noworodkowych jest znacząco różna. U noworodków Firokoksyb jest szybciej wchłaniany, z wyższym maksymalnym stężeniem, ale krótszym okresem półtrwania, co powoduje mniejszą kumulację leku.Stan stacjonarny jest osiągany po około 3 dawkach. U zdrowych noworodków po 9 dniach podawania doustnego firokoksybu w dawce 0, 1 mg/kg mc.nie obserwowano klinicznie widocznych działań niepożądanych. Dane dotyczące dożylnego podawania leku noworodkom sugerują, że różnica w farmakokinetyce wynika ze zwiększonego klirensu. Nawet po podaniu dawek wielokrotnych, stężenia IC80 nie były osiągane u noworodków w dawkach oznaczonych końmi. Konieczne są dalsze prace w celu określenia IC80 niezbędnego dla źrebiąt i czy stosowanie wyższych dawek lub krótszych odstępów między dawkami jest bezpieczne i skuteczne; jednak obecna praktyka kliniczna polega na stosowaniu 0,2 mg/kg PO lub IV co 12-24 godziny.