Leaves

liście Ephedra, Gnetum i Welwitschia są uderzająco różne pod względem formy i odżywiania i zapewniają cechy morfologiczne, które są ostateczne dla każdego rodzaju.

liście większości gatunków efedryny są zredukowane lub łuskowate, choć u niektórych gatunków mogą dorastać do trzech centymetrów długości. Liście większości gatunków mają dwie żyły pierwotne, które są połączone z dwoma osiowymi wiązkami naczyniowymi łodygi.

liĹ „cie Gnetum pod wzglÄ ™ dem formy, struktury i Ĺźycia przypominajÄ … liĹ” cie okwiatu (roĹ ” lin kwiatowych). Dwa liście na węźle są szerokie i mają układ żylny pinnate (jeden środkowy z bocznymi żyłkami drugorzędowymi biegnącymi do brzegu liścia) oraz siateczkowatą żyłkę mniejszą. Starsze łodygi stają się twarde w wyniku produkcji drewna (ksylem wtórny).

widoczną cechą wegetatywną welwitschii jest obecność dwóch dużych trwałych liści. Kiedy nasiona kiełkują, pojawiają się dwa liście nasienne (liścienie), a następnie powstają dwa trwałe liście. Istnieją również dwa niepozorne, skalowalne liście, które przykrywają końcówkę łodygi. Wkrótce po rozwoju dwóch głównych liści aktywność wzrostu przesuwa się od czubka łodygi (merystem wierzchołkowy) do podstawy dwóch stałych liści. Wzrost w tym regionie odbywa się w strefie merystematycznej, która dodaje tkankę u podstawy każdego liścia. W wyniku tego rozwoju powstaje bilobedowa korona, a później okrągły wklęsły dysk zwieńczony pasmem tkanki merystematycznej, który nadal wnosi nową tkankę do dwóch dużych liści. Tak więc wzrost w Welwitschia przesunął się od rozwijającej się wysokości do rozwijania dwóch liści na zewnątrz. Liście są podtrzymywane przez merystem bazalny w tempie od ośmiu do 15 centymetrów (6 cali) rocznie. Liście rozszczepiają się i postrzępiają w starych roślinach. Liść jednego olbrzyma miał szerokość 1,8 metra (6 stóp) i długość 6,2 metra (20 stóp), z czego 3.7 metrów (12 stóp) stanowiły żywe tkanki. Szacuje się, że niektóre rośliny mają od 1500 do 2000 lat.

nie wiadomo na pewno, w jaki sposób roślina o gigantycznych liściach, takich jak Welwitschia, może istnieć na pustyni i prowadzić fotosyntezę, jeśli pory (aparaty szparkowe) liścia pozostają otwarte podczas upału dnia. Istnieje również około 100 dni krótkiej porannej mgły. Woda gromadzi się na liściach i uważa się, że wchodzi do nich, chociaż proces ten nigdy nie został udowodniony. Ostatnio wykazano, że CO2 jest pochłaniany w ciągu dnia przez otwarte aparaty szparkowe, co prowadzi do ogromnej utraty wody przez transpirację w celu ochłodzenia powierzchni liści.