energia wiatrowa | 22.11.2017
niektórzy naukowcy mówią obszary turbin wiatrowych są jak sztuczne rafy, tworząc sanktuaria dla życia morskiego. Pozostaje jednak wiele pytań dotyczących ich wpływu na środowisko.
globalna zmiana na energię odnawialną jest w toku, w tym na dużą skalę wdrażanie morskich farm wiatrowych. Wzdłuż europejskich wybrzeży działa już około 3600 turbin, a 14 kolejnych farm wiatrowych jest w fazie rozwoju.
jeszcze więcej energii wiatrowej jest potrzebne, aby osiągnąć cele paryskiego porozumienia klimatycznego — ale nacisk na zwiększenie Europejskiej morskiej energii wiatrowej 40-krotnie do 2030 r.zmieni regionalne ekosystemy oceaniczne w głęboki i nieoczekiwany sposób, według naukowców badających wpływ turbin na środowisko.
większość badań pochodzi z Europy Północnej, gdzie turbiny offshore pracują od 1991 roku. Naukowcy twierdzą, że badania te mogą pomóc w kształtowaniu planów wdrożenia morskich turbin wiatrowych w innych częściach świata.
w niedawnym badaniu nad Morzem Śródziemnym zidentyfikowano gorące miejsca związane z energią wiatrową i dziką przyrodą, częściowo w oparciu o doświadczenia zdobyte w Europie Północnej. Nauka jest również przydatna w miejscach takich jak Japonia i Stany Zjednoczone, gdzie boom na rozwój morskiej energetyki wiatrowej wydaje się nieuchronny.
de facto oceaniczne sanktuaria?
projektanci morskiej energetyki wiatrowej na Wschodnim Wybrzeżu USA, na przykład, są w stanie lepiej chronić zagrożone wieloryby, ponieważ badania na Morzu Północnym pokazują, że hałas budowlany tymczasowo wypiera niektóre ryby i ssaki morskie; więc teraz są w czasie budowy, aby uniknąć wpływu na te gatunki, gdy są w okolicy, powiedziała Greer Ryan, badacz zrównoważonego rozwoju z Centrum różnorodności biologicznej z Arizony.
u wybrzeży Skandynawii naukowcy obserwowali, jak niektóre podwodne fundamenty turbin stopniowo przekształcają się w sztuczne rafy, przyciągając mięczaki i małe ryby żywiące się planktonem. Ten efekt magnesu trafia w górę łańcucha pokarmowego do większych ryb, fok i delfinów.
niektórzy naukowcy opisali te strefy jako de facto morskie sanktuaria, ponieważ połowy są często ograniczone bezpośrednio wokół turbin.
ekosystemy dna morskiego mogą nawet regenerować się na obszarach, gdzie rybacy „sproszkowali” dno morskie, przeciągając ciężkie sieci wzdłuż dna morskiego przez 100 lat, powiedział Jason Hall-Spencer, biolog morski z Uniwersytetu w Plymouth.
nieoczekiwane skutki
ale długoterminowe konsekwencje turbin wiatrowych dla życia morskiego są nadal niejasne.
ukierunkowane monitorowanie i badanie ekosystemów może pomóc zminimalizować niepożądany wpływ na ryby i ssaki morskie, powiedział brytyjski badacz morski Andrew Gill. Opowiadał się za holistycznym podejściem badawczym, które rozważa, w jaki sposób wszystkie gatunki na danym obszarze funkcjonują razem.
obecna polityka zbytnio koncentruje się na badaniu pojedynczych wyznaczonych gatunków w izolacji, uważa. Badanie ekosystemu może pomóc w określeniu np. tras migracji i obejmować lepsze planowanie wyboru lokalizacji.
niektóre efekty mogą być nieoczekiwane. Niektóre gatunki rekinów i Rai, na przykład, używają pól elektromagnetycznych do nawigacji i polowania na żywność; zwierzęta te reagują na wyciek energii elektrycznej z morskich instalacji wiatrowych, w tym kabli przesyłowych na dnie morza, gdzie promienie przedzierają się przez osady w poszukiwaniu zdobyczy.
wpływ morskich farm wiatrowych należy również rozważyć na znacznie większą skalę Oceanu, powiedziała Hall-Spencer.
„ślad jest minimalny w porównaniu do rozległego obszaru Morza. Skutki są bardzo zlokalizowane i małe, zwłaszcza w porównaniu do skutków połowów lub ocieplenia oceanów, ” powiedział.
przesiedlone delfiny
dla ssaków morskich największy wpływ ma faza budowy turbin wiatrowych, według biolog morskiej i konsultantki Victorii Todd, która od lat bada foki, delfiny i wieloryby wokół farm wiatrowych i platform wiertniczych.
głośne impulsy dźwiękowe podczas budowy wpływają na niektóre gatunki w odległości do 12,5 Mil (20 kilometrów).
morświny portowe, na przykład, są szczególnie wrażliwe na częstotliwości generowane przez wbijanie pali — proces instalowania słupów w dnie oceanu dla fundamentów turbin wiatrowych.
przez okres do sześciu tygodni budowa może wypchnąć ssaki morskie z dużych obszarów ich siedliska, powiedział Todd, wyjaśniając, że operatorzy offshore są zobowiązani do ścisłych środków, aby upewnić się, że ssaki morskie nie zostaną fizycznie ranne.
ale po instalacji są zrobione, zwierzęta wracają, powiedziała, dodając, że naukowcy widzą podobny proces wokół niektórych wycofanych platform wiertniczych ropy i gazu w Zatoce Meksykańskiej. Tam rząd USA promuje rozwój produktywnych ekosystemów dzięki programowi Rigs to Reefs.
jednak ogólne regionalne skutki morskiej energetyki wiatrowej są nadal niejasne; częściowo dlatego, że przemysł rozwinął się tak szybko, ale także dlatego, że oceany są — z natury — złożonymi i dynamicznymi ekosystemami.
Gill powiedział, że jest za wcześnie na wyciąganie wniosków. Konieczne jest lepsze monitorowanie, aby określić, czy biomasa oceaniczna rzeczywiście rośnie z powodu farm wiatrowych, czy też ekosystemy są po prostu przenoszone przez pola turbin.
„musimy pokazać, że są dobrzy. Jeśli są tak dobre, jak nam się wydaje, pokażmy to. Jeśli nie, to zróbmy coś z tym ” – powiedział DW.
skumulowane efekty
wpływ nowych morskich turbin wiatrowych powinien być brany pod uwagę wraz ze skutkami wszelkiej innej działalności człowieka, takiej jak rybołówstwo, pogłębianie oraz odwierty naftowe i gazowe, podkreśla Bruna Campos, Specjalista ds. polityki morskiej i rybołówstwa w BirdLife International, który od pewnego czasu obserwuje przemysł wiatrowy.
„chcemy energii odnawialnej i w pełni popieramy podjęte zobowiązania, ale uważamy, że morskie farmy wiatrowe muszą przejść ten sam proces przeglądu, co każdy inny rodzaj projektu energetycznego”, powiedziała DW.
„musisz przyznać, że w momencie, gdy budujesz farmy wiatrowe, może to mieć poważne konsekwencje dla przetrwania gatunków” – dodała. W szczególności ptaki są dotknięte przez farmy wiatrowe.
według Campos, władze czynią postępy w zakresie planów na dużą skalę, które uwzględniają wpływ dzikiej przyrody-ale presja na przyspieszanie morskiej energetyki wiatrowej oznacza, że czasami nie wywiązują się ze swoich zobowiązań prawnych. W rezultacie rzecznicy ochrony środowiska zakwestionowali kilka projektów związanych z energią wiatrową w sądzie.
terminy planowania przestrzennego dla rozwoju offshore zbliżają się w 2021 roku. Campos powiedział, że jeśli kraje nie zastosują solidnego podejścia ekosystemowego do tych planów, Unia Europejska musi pociągnąć je do odpowiedzialności.
dzięki 18 trującym kolcom inwazyjna ryba lwica sieje spustoszenie w ekosystemach morskich, w których została wprowadzona – w Atlantyku, na Karaibach i obecnie w Morzu Śródziemnym. Jego bolesne żądło niekoniecznie jest śmiertelne, ale wystarczy, aby odstraszyć potencjalnych drapieżników. W miejscach takich jak Floryda, Kuba, Kolumbia i Bahamy, rządy zachęcały ludzi do zabijania lub jedzenia ryb.
orzech morski, rodzaj meduzy, pochodzi ze wschodniego wybrzeża Ameryki. Na początku lat 80. znalazł się na Morzu Czarnym, a następnie na Morzu Kaspijskim, transportowany w wodach balastowych statków towarowych. Od tego czasu rozprzestrzenił się na Morze Śródziemne, Północne i Bałtyckie. Przy długości 12 centymetrów (5 cali) konkuruje z rybami o pożywienie i doprowadził do upadku rybołówstwa.
Ten wodorost jest jednym z dwóch glonów na liście 100 najgorszych gatunków inwazyjnych na świecie, opracowanej przez IUCN. Szeroko stosowany w domowych akwariach, roślina inwazyjna została przypadkowo wprowadzona do Morza Śródziemnego w ściekach z Muzeum Oceanograficznego w Monako. Rozprzestrzenił się na ponad 13 000 hektarów dna morskiego, zapobiegając wzrostowi rodzimych wodorostów morskich i innych organizmów morskich.
małż zebra jest częstym widokiem na brzegach Wielkich Jezior Ameryki Północnej – ale nie zawsze tak było. Pochodzi z Morza Kaspijskiego i czarnego, mięczaki rozprzestrzeniły się przez kanały w 1800 i 1900 do Morza Bałtyckiego, a do 1990 do jezior i dróg wodnych w Kanadzie i USA. Stał się uciążliwy, zatykał rury wlotowe wody i konkurował z miejscowymi rybami o plankton.
bardzo znany gatunek, pstrąg tęczowy jest obecnie spotykany na całym świecie, po wprowadzeniu do połowów sportowych i akwakultury komercyjnej. Jego domem jest zachodnie wybrzeże Ameryki Północnej i dopływy zimnej wody, ale teraz Można go znaleźć na każdym kontynencie – gdzie wyprzedza i żeruje na rodzimych populacjach ryb.
Ten barnacle pochodzi z wód karaibskich, ale został wprowadzony – prawdopodobnie przez statki towarowe – na Pacyfik w 1970 roku. dotarł na Hawaje w połowie 1990 roku i stał się jednym z najliczniejszych organizmów w portach i zatokach na Hawajach, zgodnie z Reef Resilience. Barnacle jest postrzegany jako zagrożenie dla raf koralowych, ponieważ mogą żerować na miękkich tkankach wewnętrznych polipów koralowych.