the lace index identyfikuje pacjentów, którzy są zagrożeni readmisją lub zgonem w ciągu trzydziestu dni od wypisu.

literatura medyczna odnosi się do readmisji szpitalnych jako „częstych, kosztownych i często możliwych do uniknięcia” zdarzeń w medycynie ostrej. Są one obecnie powszechnie akceptowane jako barometr jakości opieki. Wskaźniki readmisji szpitali dołączyły do grona wskaźników śmiertelności i powikłań w świecie „miar jakości wyników opieki”. Łącznie są to wskaźniki, które można łatwo ocenić i które stanowią podstawę do porównania miar efektywności szpitali.

aby rozwiązać ten problem, szpitale rozpoczęły strategie redukcji readmisji. Strategia, promowana przez Instytut poprawy zdrowia, polega na wykorzystaniu narzędzia stratyfikacji ryzyka w celu identyfikacji readmisji możliwych do uniknięcia. Indeks „koronki” jest jednym z takich narzędzi, które jest szeroko stosowane.

indeks LACE identyfikuje pacjentów, którzy są zagrożeni readmisją lub zgonem w ciągu trzydziestu dni od wypisu. Zawiera cztery parametry.

• „L” oznacza długość pobytu w indeksie.
• „a” oznacza ostrość przyjęcia. W szczególności, jeśli pacjent jest przyjęty przez oddział ratunkowy vs. elective przyjęcia.
• „C” oznacza co-morbidities, zawierające Wskaźnik Co-Morbidity Charlsona.
• „E” oznacza liczbę wizyt służb ratunkowych w ciągu ostatnich 6 miesięcy.

wyniki koronki wahają się od 1 do 19 i jak wspomniano powyżej, w ciągu trzydziestu dni od wypisu można przewidzieć wskaźnik readmisji lub zgonu. Poniżej znajduje się przykład jak obliczyć indeks koronki. Wynik 0 – 4 = niski; 5 – 9 = umiarkowany; oraz wynik ≥ 10 = wysokie ryzyko readmisji.

wiele badań oceniło wartość prognostyczną indeksu koronki. Zasadniczo spośród różnych dostępnych narzędzi koronki badano najszerzej. Wykazano, że ma umiarkowaną do wysokiej wartość prognostyczną w identyfikacji pacjentów zagrożonych readmisją oraz wysoką wartość prognostyczną w identyfikacji pacjentów zagrożonych powrotem do Oddziału Ratunkowego.

Obliczanie wyniku koronki w momencie wypisu pozwoli całemu zespołowi klinicznemu zidentyfikować pacjentów O WYSOKIM RYZYKU readmisji.