spójrz na jedzenie na talerzu. Jeśli mieszkasz w Stanach Zjednoczonych, istnieje duża szansa, że kopalnia potażu, taka jak ta w Moab, Utah, pomogła ją tam dostać. Kopalnia produkuje muriat potażu, sól zawierającą potas, powszechnie stosowaną przez rolników w nawozach.

Większość potażu tworzy się w suchych regionach, gdy wyschną śródlądowe morza lub jeziora. Gdy woda odparowuje, pozostawia za sobą złoża soli potasowej. Z upływem czasu geologicznego osad zasypuje te złoża i stają się rudą potażu. Ruda w Moabie-która faktycznie leży około 1200 metrów pod powierzchnią i w obrębie formacji Paradox-zaczęła powstawać około 300 milionów lat temu.

w Utah górnicy pompują wodę głęboko pod ziemią, aby dotrzeć do rudy potażu. Potaż jest rozpuszczalny, więc woda rozpuszcza go w solance. Ta solanka jest pompowana do podziemnych jaskiń, gdzie potaż nadal się rozpuszcza. Ostatecznie wysoko skoncentrowana solanka jest pompowana aż na powierzchnię i do jednego ze stawów odparowujących pokazanych powyżej.

w miarę parowania wody krystalizuje potaż i inne sole. Proces parowania trwa zwykle około 300 dni. Woda jest barwiona na jasny niebieski, aby zmniejszyć ilość czasu potrzebnego na krystalizację potażu; ciemniejsza woda pochłania więcej światła słonecznego i ciepła. Kryształy potażu i soli są następnie wysyłane do obiektu w celu oddzielenia w procesie flotacji.

w 2013 r. Stany Zjednoczone wyprodukowały około 970 000 ton potażu, co stanowi około dwóch procent światowej produkcji. Przemysł nawozowy zużywał około 85 procent potażu produkowanego przez Stany Zjednoczone; resztę wykorzystał przemysł chemiczny. Około 60 procent amerykańskiego potażu było rodzajem muriate produkowanym w kopalni Moab.

górny obraz został pozyskany przez Operational Land Imager (Oli) na satelicie Landsat 8 W dniu 13 maja 2014 roku. Dolny obraz to zdjęcie wykonane przez pilota EcoFlight 12 października 2011 roku.

NASA Earth Observatory image autorstwa Jesse Allena i Roberta Simmona, using Landsat data from the U. S. Geological Survey.