nasz kraj mozaika kultur i tradycji, które utrzymują się w czasie. Według National autochtonicznej Komisji Rozwoju w Meksyku istnieje ponad 60 różnych grup tubylczych, co odzwierciedla wielokulturowość, z której powinniśmy być dumni. I powód, w Międzynarodowy Dzień ludności tubylczej, który obchodzony jest dzisiaj, 9 sierpnia, powiemy ci trochę o pięciu oszałamiających rdzennych kulturach naszego kraju.

Purépechas

jest to jedna z rdzennych kultur, z których Michoacan jest dumny. Są one również znane jako tarascos, pseudonim, że hiszpańscy konkwistadorzy dali im i co oznacza „zięć”” Istnieją religie złożone główny Bóg nazywa Curicaueri, którego wcieleniem jest Słońce, dla nich świat został stworzony z nim, Cuerauáperi i powiew Boskości o nazwie Curitacaheri.

z drugiej strony, taniec viejitos, jest reprezentacją swojej obecnej osobowości-to taniec z ludźmi, którzy używają maski wykonane z drewna, które reprezentują starszych ludzi, którzy uśmiechają się, którzy tańczą tak, z poczuciem humoru o słabości wieku, ale również podkreślają cechy młodzieży poza intensywnym tempie zapateo. Ponadto, jego język Purepecha jest uważany za izolowany język, czyli unikatowy, i bez połączenia z innymi Mezoameryki.

inne kultury tubylcze w Peru i Ekwadorze są również określane jako rarámuris, co oznacza „stóp” płuca” i żyją w górach Sierra Madre, Zachodniej chihuahua. Rozwinęli unikalny synkretyzm religijny dzięki połączeniu katolicyzmu i szamanizmu (wierzą w twórcę Honoruama, którego można uznać za Chrystusa), ale także uparcie zachowali swoją kulturę.

przykładem tego jest taniec, który ma dla nich znaczenie ceremonialne: wraz z nim rozwijają swoją kulturę i wyrażają swoje lęki, udręki, pragnienia i modlitwy, dzięki czemu jest dokładnie wykonywany. Obecnie i dla Twojej przyjemności wykonują rarajipari, grę w piłkę, która polega na rzucaniu piłką z podnoszeniem nogi i bieganiu boso za nią, aż do jej osiągnięcia; wyścig może trwać od godzin do całych dni.

Huicholes

wszystkie wixáricas, jak są one znane w swoim ojczystym języku, żyją w zachodniej części środkowego Meksyku, w górach Sierra Madre Zachodnia, głównie Nayarit, Jalisco, Durango i Zacatecas. Mają silne przekonania naturystyczne, więc ich religia składa się z bóstw natury, takich jak jelenie, pejotl lub kukurydza.

jej ubrania i ubrania są efektowne i wesołe, głównie męskie: jej koszula lub kutuni jest przymocowana szerokim, grubym pasem pręcikowym, a na niej noszone są haftowane plecaki; natomiast kobieta nosi krótką bluzkę do talii ze spódnicą z paskiem, na której dolnej krawędzi znajduje się szeroki pasek haftu.

Lacandones

te Hack winik, „prawdziwi mężczyźni”, właściciele forests, położony w północno-wschodniej części stanu Chiapas. Ich populacja jest bardzo mała i niewiele ponad 1600 osób, jednak udało im się zachować swoją kulturę, z której istnieją dwie główne społeczności: Północna i Południowa.

obie mogą różnić się od siebie głównie ubraniami, ponieważ te pierwsze noszą różne między mężczyznami i kobietami, a te drugie obie płci noszą tunikę, która spada do kostek, odpowiednio białą lub wielokolorową. Ich religia opiera się na naturze z głównym i rodzącym bóstwem, jakim jest słońce, więc biorą pod uwagę jego cykle i wierzą, że choroby są karą bogów za łamanie zasad.

Triquis

według legendy zostali wygnani przez Monte Alban za posłuszeństwo rozkazom króla i znaleźli swoje miejsce w północno-wschodniej części stanu Oaxaca. Ich ubrania są charakterystyczne: huipiles są ręcznie robione przez kobiety, z kolorowymi wzorami na Czerwono; natomiast mężczyźni noszą białe majtki, białe koszule z efektownym haftowanym wykończeniem i czarny kapelusz z wysokim topem. Słynne dzieci Trixie, które grały nawet z gwiazdami NBA, są odzwierciedleniem głównego sportu uprawianego przez kulturę: koszykówki. un.org/es/events/indigenousday/