Massasoit, (ur. ok. 1590 w pobliżu dzisiejszego Bristolu, Rhode Island, USA—zm. 1661 w pobliżu Bristolu), wódz Indian Wampanoag, który przez całe życie utrzymywał pokojowe stosunki z angielskimi osadnikami na obszarze kolonii Plymouth w stanie Massachusetts.

Massasoit był wielkim sachem (wódz intertribal) wszystkich Indian Wampanoagów, którzy zamieszkiwali części dzisiejszego Massachusetts i Rhode Island, szczególnie regiony przybrzeżne. W marcu 1621 r.—kilka miesięcy po wylądowaniu Mayflower w Plymouth-Massasoit udał się do Kolonii ze swoim kolegą Samosetem, który już wcześniej nawiązał przyjazne kontakty z tamtejszymi pielgrzymami. Przekonany o wartości kwitnącego handlu z przybyszami, Massasoit postanowił zapewnić pokojowe porozumienie między rasami—pokój, który trwał tak długo, jak żył. Ponadto on i jego koledzy Indianie dzielili się technikami sadzenia, łowienia ryb i gotowania, które były niezbędne do przetrwania osadników na pustyni. Kiedy zimą 1623 roku Massasoit ciężko zachorował, został przywrócony do zdrowia przez wdzięcznych pielgrzymów. Przywódca kolonialny, Gubernator Edward Winslow, miał przebyć kilka mil przez śnieg, aby dostarczyć wodzowi pożywny bulion.

Massasoit był w stanie utrzymać pokój przez wiele dziesięcioleci, ale nowe fale głodnych ziemi Europejczyków tworzyły napięcie, ponieważ rodzima Ziemia Indian była stale przejmowana przez białych. Po jego śmierci dobroczynność stopniowo się rozpadła, czego kulminacją była krwawa wojna króla Filipa (1675), dowodzona przez drugiego syna Massasoita.