w kwietniu 1952 roku, w wieku dwudziestu pięciu lat, Hubert de Givenchy przybył do hotelu Waldorf-Astoria W Nowym Jorku z ośmioma wyszukanymi kouturegowns. Zadebiutował w Ameryce na pierwszym dorocznym kwietniowym Balu paryskim, widowisku o wysokim poziomie społecznym, który miał wzmocnić stosunki francusko-amerykańskie poprzez moc starego, dobrego hedonizmu. Na imprezie znalazły się m.in. zooanimale wypożyczone z cyrku Ringling Brothers; żywy tableau, w którym Sir Laurence Olivier i Rex Harrison grali François I i HenryVIII; dar doskonałych francuskich perfum dla kobiet i krawaty wykonane w Lyon dla mężczyzn; i przepastna sala balowa przekształcona przypominać Gardens w Wersalu. A jednak najbardziej pamiętne wrażenie tego wieczoru było, być może, to, które pozostawił po sobie ponad metrowy wunderkindcouturier. Podczas pokazowej części wieczoru, tłumnie oglądano starannie haftowane bolerka Givenchy i wykrochmaloną białą pelerynę peplum, która wyglądała jak sztywna beza.
Givenchy, który zmarł 10 marca, w wieku dziewięćdziesięciu jeden lat, urodził się wbeauvais we Francji, jako wnuk producenta gobelinów.i Elsa Schiaparelli, zanim zaatakował na własną rękę, w lutym 1952 roku. Jego wizja była jasna od samego początku: był zdeterminowany, aby dać kobietom w epoce powojennej więcej opcji, projektując”oddziela”—Topy i dna couture, które można było mieszać i dopasowywać do woli. Pomysł na dwuczęściową suknię balową był wtedy dość innowacyjny. „Dając jej możliwość dokonania zmian w hercostume”, jeden z reporterów Mody „The Times” tryskał po spotkaniu z Givenchy w 1952 roku, ” projektantka czuje, że oferuje swoim klientom przyjemność odczuwania siebie jako twórcy własnego stylu.”
jednak latem 1953 roku, kiedy kobieta, która stała się jego najistotniejszą klientką, po raz pierwszy weszła do jego atelier w Paryżu, yeta również nie była znana. Jak głosi znoszona anegdota, kiedy Givenchy usłyszał, że aktorka filmowa o nazwisku Hepburn miała mu zapłacić, przypuszczał, że spotka się z Katharine i był zdezorientowany, gdy pojawiła się kobieta „z czarnymi oczami i krótkimi włosami iw wąskich spodniach, małej koszulce, kapciach i czapce agondoliera z czerwoną wstążką z napisem Venezia.”To była 4-letnia Audrey Hepburn, świeżo po ekranizacji” RomanHoliday.”Przyjechała do Paryża, za namową reżysera Billywildera, aby kupić autentyczne Francuskie ubrania dla” Sabriny.”Givenchyw był nią oczarowany, ale był w ferworze przygotowań do swojej prezentacji, więc powiedział jej, że nie ma absolutnie czasu, aby stworzyć dla niej coś nowego do noszenia. Hepburn błagała, by przymierzyć istniejące przykładowe ubrania, które wisiały z poprzedniego sezonu, a w połowie wieku na „Kopciuszku”każdy szew idealnie pasował do aktorki. Givenchy był tak zachwycony, widząc tę oszołomioną artystkę podskakującą w czarnej sukience koktajlowej, z charakterystycznym pudełkiem na szyję, pochlebiającym jej obojczyk, że porzucił pracę, aby zabrać ją do bistro.
przez następne cztery dekady Hepburn nosiła Givenchy z niemal religijnym Najbardziej znana, miała na sobie Givenchy suknię, gdy stała bezczynnie na cieście przed oknami Tiffany ’ ego jako Holly Golightly, która zatrzymała ruch na Piątej Alei podczas filmowania. Wielu projektantów ma muzę, ale relacja Hepburn-Givenchy była bardziej spleciona i symbiotyczna. Aktorka często nazywała projektanta tylko po to, aby porozmawiać, a ona powiedziała dziennikarzom, że jest”psychiatrą”, a także krawcową. W Hepburn, Givenchy znalazł anidealnego wysłannika dla swojej teorii rozszczepienia; stała się znana jako podróżnik w jego ubraniach, ponieważ mogła się w nich poruszać. Spuścizną Givenchy jest pojęcie „osobistego stylu”, koncept, który teraz uważamy za oczywisty, ale jeden, który nie został wprowadzony do mody w ten sam sposób przed Hepburn i małą czarną sukienką, która pomogła uczynić ją gwiazdą. „On jest znacznie bardziej niż couturier,” Hepburn powiedział o Givenchy. „Jest twórcą osobowości.”
Givenchy był tak zapalonym biznesmenem, jak i projektantem. Obserwując na własne oczy wzrost shepburna, dostrzegł nieograniczony potencjał rozpoznawania marki. W latach siedemdziesiątych wprowadził na rynek linię odzieży męskiej, oficjalnie nazwaną jego imieniem i stał się jednym z pierwszych projektantów, którzy postawili swoją markę na coś więcej niż tylko odzież—Givenchy silverware, china, hoteldraperies ostatecznie stały się dostępne. Nazwa” Givenchy ” stała sięhortografią dla szampańskiego, au-courant francuskiego szyku z odrobiną starej Światofizyki. Po przejściu Givenchy na emeryturę z projektowania, w 1995 roku, dom (który sprzedał LVMH w 1988 roku) stał się pożywką dla młodych,awangardowych projektantów rozpoczynających karierę-Johna Galliano, Alexandra McQueena, Juliena Macdonalda, a następnie,przez dwanaście lat, Riccardo Tisci, który zmienił markę domu z ozdobnymi gotyckimi sukniami niedelikatny oxblood i gazą w Kolorze Kit. (Mówi się, że Tisci była jedyną osobą, która nie wspomniała o Hepburn w swoim wywiadzie, a to poważne pominięcie zakończyło jego pracę.)
Tisci opuściła Givenchy w 2017 r., a teraz dom ma swoją pierwszą kobietę, Clare Waight Keller, brytyjską dziewczynkę, która w formie imiennika domu odbywała staże u Calvina Kleina, Gucci, Pringle ofScotland i Chloé w wieku 18 lat. 41. W październiku Kellerprezentowała swoją pierwszą kolekcję, po godzinnym spotkaniu z młodym Givenchy. Powiedziała prasie, że przejrzała jego szkice i odkryła, że projektował od ramienia w dół, więc shehad zrobiła to samo. Powstała kolekcja, która powróciła do pozycji z kwadratowymi, eleganckimi sylwetkami-wiele z nich od siebie dzieli-w mrugającym homagageo wczesnych prac Givenchy. Keller pokazał granatową dwurzędową sukienkę, czarno-białą suknię wieczorową w połączeniu z kowbojskimi butami oraz flutterycoktailową sukienkę w Kolorze czerwonych Hotów z dekoltem podobnym do tego, który nosił pepburn w „Śniadaniu u Tiffany 'ego”. ta elegancka, ale młodzieńcza kolekcja powstała w Palais de Justice, imponującym budynku w centrum Paryża, gdzie Maria Antonina została uwięziona podczas oczekiwania na jej egzekucję. Nigdy wcześniej nie był używany do pokazu mody, ale podobnie jak w przypadku Balu kwietniowego w Paryżu, Dom Givenchy nigdy nie odchodził od widowiska. Starszy projektant nie wziął udziału w pokazie, ale Keller powiedział później, że czuje, że ma jego błogosławieństwo.