Bruce Wenning

nazwa zwyczajowa: Multiflora rose

Taksonomia roślin: rodzina Rosaceae. Rodzaj Rosa. Gatunek: Rosa multiflora Thunb. ex Murr. (wielkokwiatowe).

regulacje: import, Dystrybucja, handel i sprzedaż róży multiflora zostały zakazane w Massachusetts od stycznia 1, 2009 (Massachusetts Prohibited Plant List website, 2012).

Opis ogólny: Multiflora rose jest egzotycznym inwazyjnym bylinowym krzewem pochodzącym z Chin ,Japonii i Korei (Zheng et al 2006; Dirr, 1998; Amrine and Stasny, 1993). Wprowadzona do Stanów Zjednoczonych w 1860 roku (Dryer, 1996), multiflora rose była używana w przemyśle ogrodniczym jako łatwo dostępny korzeń róży do programów hodowli róż oraz jako ozdobna roślina ogrodowa (Amrine and Stasny, 1993). XX wieku był szeroko sadzony w środkowych i północno-wschodnich stanach na zachętę USDA, Soil Conservation Service for erosion control programs, wildlife habitat enhancement programs i jako naturalna bariera dla wędrujących zwierząt gospodarskich (tj. „living fence”) (Amrine and Stasny, 1993; Evans, 1983).

w latach 60.XX wieku konserwatorzy ostrzegali innych przed niebezpieczeństwem tej rośliny dla niezarządzanych obszarów naturalnych. Jednak wiele państwowych departamentów i agencji ochrony nadal zachęcało zainteresowane osoby i organizacje do sadzenia róży multiflora, aby stworzyć źródło pokarmu dla ptaków śpiewających i dla ochrony dzikiej przyrody dla wielu rodzajów zwierząt, w tym, ale nie ograniczając się do, królika bawolca (Sylviagus floridanus), bobka (colinus virginianus) i bażanta (Phasianus colchicus) (Evans, 1983; Munger, 2002). Evans (1983) stwierdza również, że niektóre departamenty autostrad zachęcały do stosowania multiflora rose na pasach Highway median, aby zmniejszyć odblaski reflektorów z nadjeżdżającego ruchu i jako naturalną barierę zderzeniową, aby zatrzymać samochody poza kontrolą z powodu zdolności tego gatunku do szybkiego tworzenia gęstych zarośli.

podobnie jak w przypadku innych egzotycznych roślin inwazyjnych, multiflora rose była promowana z niewłaściwych powodów, a jednocześnie była sadzona szeroko na Środkowym Zachodzie, północnym wschodzie i gdzie indziej. Uniknął uprawy rozprzestrzeniającej się na grunty prywatne i publiczne, w wyniku czego został sklasyfikowany jako szkodliwy chwast w wielu stanach (Dryer, 1996; Symonds, 1963; Munger, 2002).

Multiflora rose to Pnący i wędrujący krzew z pojedynczą łodygą lub czasami wieloma łodygami, które w niektórych sytuacjach mogą dorastać do 10 do 15 stóp lub więcej. Gałęzie lub Laski mają sparowane (czasami), mocne, zakrzywione ciernie lub kolce (Zheng et al 2006; Dirr, 1998; Dryer, 1996). Liście są naprzemienne i złożone (złożone z pięciu do jedenastu listków) (Dirr, 1998). Ząbkowane płatki mają rozmiar od ½ Cala do 2 cali długości (Dirr, 1998; suszarka, 1996) i są jajowate w kształcie z ostrym lub spiczastym czubkiem (Dirr, 1998).

białe kwiaty pojawiają się od maja do czerwca (Symonds, 1963: Magee and Ahles, 2007; Zheng et al 2006) i są zgrupowane lub zgrupowane jako kwiatostan corymbowy (Zheng et al 2006). Czerwone owoce (tj. jagody) pojawiają się w sierpniu i utrzymują się w miesiącach zimowych jako skupiska okrągłych ¼ cala bioder (Zheng et al 2006; Dirr, 1998). Biodra nie rozpadają się łatwo i potrzebują czasu na wyschnięcie, aby nasiona były dostępne (Evans, 1983). Dlatego transport wiatrowy jest minimalny (Evans, 1983).

cechy inwazyjne: Róża Multiflora wykazuje

(1) wysoką produkcję nasion i dobrą żywotność nasion. Munger (2002) podaje, że poszczególne rośliny mogą produkować aż 500 000 nasion rocznie. Nasiona pozostają żywotne w banku gleby przez 10 do 20 lat, w zależności od warunków glebowych (Munger, 2002).

(2) Wektory. Nasiona rozsiewane są przez ptaki i inne zwierzęta żywiące się jagodami, czasami na duże odległości. Jednak większość nasion spada stosunkowo blisko rośliny macierzystej, dlatego gatunek ten rośnie jako kępy lub zarośla.

(3) System rozrodczy jest stanem jednopiennym, w którym zarówno męskie, jak i żeńskie części rozrodcze są połączone w ten sam kwiat na tej samej roślinie (tj. kwiaty doskonałe). Dlatego wystarczy jedna róża multiflora, aby wyprodukować kolonię rozmnażających się roślin, jeśli nie zostanie to sprawdzone.

(4) rozmnażanie wegetatywne lub bezpłciowe (tj. kiełkowanie). Rozmnażanie wegetatywne (tj. kiełkowanie) występuje, gdy łodygi są cięte lub łamane. Kiełkowanie wytwarza więcej pędów rozrodczych, które ustępują miejsca większej liczbie kwiatów, owoców i nasion niż oryginalne, niecięte lub nieprzerwane łodygi. Laski trzymane do ziemi przez długi czas mogą wykiełkować korzenie i utworzyć nową roślinę (np. warstwowanie).

(5) unikanie i/lub odstraszanie drapieżników. Praktycznie nie ma skutecznych drapieżników żerujących lub zabijających tę roślinę.

(6) czas wypadania liści i ich utraty. Liście pojawiają się bardzo wcześnie wiosną, wcześniej niż większość rodzimych roślin, a gatunek ten utrzymuje się na liściach nieco dłużej jesienią niż większość rodzimych roślin. Zauważyłem, że multiflora rose zaczyna wylewać się przed innymi egzotycznymi roślinami inwazyjnymi. Ta cecha pozwala multiflora rose produkować więcej węglowodanów i innych związków w liściach w drodze fotosyntezy i transportować te produkty do korzeni w celu przechowywania (tj. przechowywania w niskich temperaturach dla lepszego przetrwania zimą i wzrostu wiosną).

(7) tolerancja cienia/słońca. Multiflora rose jest odporna na cień. Jednak często atakuje słoneczne miejsca, dlatego rośnie na otwartych polach i pastwiskach, wzdłuż krawędzi pól, wzdłuż dróg i ścieżek, w otwartych lasach i we wszystkich innych miejscach, które są słoneczne.

(8) Pora roku owocowania. Gatunek ten kwitnie od maja do czerwca i owocuje w sierpniu; owoce utrzymują się w miesiącach zimowych (Zheng et al, 2006; Magee and Ahles, 2007; Munger, 2002). Multiflora rose jest owadem zapylanym.

strategie kontroli IPM dla Multiflora Rose

1. Kontrole Kulturowe: Monitoruj lub wizualnie sprawdź swoją nieruchomość pod kątem multiflora rose. Rób to co najmniej co Czerwiec i Wrzesień. Jak stwierdzono w części II, strategie kontroli IPM dla egzotycznych roślin inwazyjnych, zapobieganie jest kulturową kontrolą o wielkiej wartości. Nie sadzić ani nie zachęcać do sadzenia tego gatunku. Edukowanie innych (np. klientów lub sąsiadów) o zagrożeniach tego szkodnika jest kolejną kulturową kontrolą o ogromnej wartości.

2. Sterowanie mechaniczne: ciągnąć, kopać, kosić i ciąć. Wyciągnij łatwe do wyciągnięcia rośliny. Jeśli nie możesz ręcznie wyciągnąć róży multiflora (uważaj na ciernie!), następnie można wykopać roślinę lub wyciągnąć ją za pomocą chwastów Wrench®. Wiosną lub wczesnym latem cięcie róży multiflora spowolni jej wzrost, ale nie może hamować produkcji kwiatów, owoców i nasion. Powtarzające się cięcie lub koszenie w cyklu miesięcznym będzie bardziej skuteczne w hamowaniu roślin i hamowaniu produkcji owoców i nasion (jagód). Munger (2002) zaleca, aby w przypadku istniejących lub starych zarośli koszenie lub powtarzające się cięcie od trzech do sześciu razy w sezonie wegetacyjnym przez dwa do czterech lat kontrolowało rozprzestrzenianie się tej rośliny i zmniejszało jej istnienie na koszonym obszarze. Jeśli zdecydujesz się na koszenie ustalonych zarośli, pamiętaj, że multiflora rose seed ma bank nasion o dużej długowieczności. Podczas koszenia zwiększasz poziom światła słonecznego na ziemi i przyczyniasz się do kiełkowania nasion banku nasion. Dlatego możesz kontrolować tego szkodnika przez dłuższy okres czasu, niż pierwotnie zakładałeś. Sterowanie mechaniczne można wykonywać o każdej porze roku, jednak najlepsze są miesiące przed lub w trakcie kwitnienia.

3. Kontrola Biologiczna: Nie ma jeszcze dostępnych na rynku owadów, roztoczy ani organizmów chorobotwórczych, które uznano za skuteczne środki zwalczania biologicznego. Kozy domowe i owce są wykorzystywane do zwalczania róży wielokwiatowej w sytuacjach rolniczych (Munger, 2002).

nasiona róży chalcid, Megastigmus aculeatus var. nigroflavus Hoffmeyer to osa pochodząca z Japonii, ale stała się siedzibą w Stanach Zjednoczonych jako naturalizowany pożyteczny owad. Istnieją zarówno samce, jak i samice. Chalcydy samicy róży (Hymenoptera: Torymidae) składają jaja w biodrach róży multiflora, a rozwijające się larwy żywią się nasionami zakłócając dojrzewanie i rozwój nasion, powodując znaczną śmiertelność nasion. Jednak rozprzestrzenianie się tej osy jest powolne (Munger, 2002). Munger (2002) sugeruje, że z czasem, chalcid wasp and Rose Rosette Disease (RRD) będzie pokrywać się w zakresie jako połączone środki kontroli biologicznej działające w porozumieniu do kontrolowania tego pestificial egzotycznych. RRD jest wymieniony w części II, strategie kontroli IPM dla egzotycznych roślin inwazyjnych. RRD to wirus roślinny, który powoduje, że Laski przechodzą „miotłę Czarownic”, a liście wykazują ciemną purpurową plamistość mozaiki, co powoduje powolną śmierć multiflora rose (Amrine and Stasny, 1993).

Amrine i Stasny (1993) twierdzą, że ta kombinacja kontroli biologicznej może potrwać dekady, zanim zauważalny spadek populacji róży wielokwiatowej wystąpi. Rozpaczliwie potrzebne są większe fundusze na badania i testy, aby te środki biokontroli udowodniły oczekiwania pożądane przez ekspertów biokontroli.

4. Kontrole Chemiczne: Najlepszy czas dla każdej opcji kontroli jest tuż przed kwiatem rośliny. Ponadto stosowanie herbicydów w lipcu, sierpniu i do połowy września daje maksymalną kontrolę chemiczną. Są to miesiące, w których węglowodany i inne związki roślinne są wytwarzane w liściach w drodze fotosyntezy i są transportowane z liści do korzeni w celu przechowywania. Ten przepływ w dół związków roślinnych pomaga ułatwić transport dolistnego i kikut stosowany herbicyd do korzeni w tych miesiącach dla bardziej skutecznego zabijania. Mechaniczna kontrola cięcia lub koszenia jest również bardzo skuteczna w tych miesiącach z tego samego powodu. Na przykład, gdy odcinasz wierzchołek od dowolnej rośliny, korzenie naturalnie reagują, popychając więcej górnego wzrostu (kiełkowanie), zmniejszając rezerwy korzeniowe (węglowodany i inne związki wzrostu) i podkreślając roślinę. Za każdym razem, gdy odcinasz wierzch, zmuszasz roślinę do kiełkowania, co zmniejsza rezerwy korzeniowe i osłabia roślinę.

Sugerowana Kontrola chemiczna w lipcu, sierpniu i do połowy września polega na cięciu róży multiflora do jednego cala od ziemi i natychmiastowym nałożeniu prostego herbicydu glifosatowego na świeżo wycięty kikut za pomocą pędzla lub aplikatora gąbki. Roundup „Poison ivy killer” działa bardzo dobrze. Sugerowana Kontrola chemiczna w marcu, kwietniu, maju i czerwcu polega na cięciu pnia wysoko (od sześciu do dwunastu cali) i pozwalaniu mu wykiełkować. Następnie pokrój kiełkującą roślinę w lipcu, sierpniu lub na początku września na centymetr od ziemi i zastosuj prosty herbicyd glifosatowy.

sugerowany przykład Multiflora Rose z wykorzystaniem procedury IPM

1. Prawidłowo zidentyfikować multiflora rose. Edukuj swoich sąsiadów o tym, co robisz i dlaczego.

2. Ręcznie wyciągnąć co fizycznie są w stanie przed multiflora rose produkuje jagody (nasiona); najlepiej przed sierpniem.

3. Użyj klucza chwastów na trudne do wyciągnięcia rośliny, najlepiej przed sierpniem.

4. Jeśli niektóre rośliny okażą się zbyt trudne do usunięcia za pomocą ciągnięcia lub kopania, można je przyciąć do jednego cala pnia i natychmiast nałożyć herbicyd glifosatowy na świeżo ścięty Pniak za pomocą pędzla lub aplikatora gąbki. Aplikacja kikuta jest bardzo skuteczna w lipcu, sierpniu i do połowy września.

Jeśli nie możesz nakładać trudnych do wyciągnięcia roślin w miesiącach letnich, możesz zamiast tego wyciąć roślinę od sześciu do dwunastu cali od ziemi, zanim zacznie produkować jagody (nasiona) w sierpniu. Po ponownym wykiełkowaniu wyższego kikuta należy go przyciąć na 1 cal nad ziemią i natychmiast nałożyć herbicyd glifosatowy na świeżo wycięty kikut. Umożliwienie pniu ponownego kiełkowania w miesiącach letnich pobiera węglowodany i inne związki wzrostu z korzeni i wyczerpuje część energii korzeniowej, dzięki czemu herbicyd zabija bardziej efektywnie.

5. Dolistne stosowanie glifosatu najlepiej sprawdza się na roślinach wieloskładnikowych lub dużych różach wieloskładnikowych, które były wielokrotnie cięte przez wiele lat bez kontroli chemicznej lub nie zostały usunięte przez kopanie. Aplikacja dolistna działa najlepiej od lipca do połowy września. Aplikacja dolistna transportuje herbicyd z liści do korzeni. Jeśli multiflora rose ma wiele łodyg i jest dość duża, może to potrwać od jednego do dwóch lat do całkowitego zabicia po jednej aplikacji dolistnej, ponieważ wiele łodyg okazów na ogół ma bardzo duży system korzeniowy. Aplikacja dolistna łatwiej wchodzi w liście podczas wilgotnej pogody, ponieważ warstwa naskórka / wosku liści jest cieńsza, co sprawia, że liść jest bardziej chłonny do zastosowanego dolistnie herbicydu (Ware, 1996). Osoby rozważające stosowanie chemicznej kontroli róży multiflora na terenach podmokłych lub w ich pobliżu muszą stosować zatwierdzony herbicyd na terenach podmokłych. Takie jest prawo.

6. Zastosowanie kikuta w zimnej pogodzie (od listopada do lutego; średnie temperatury od 15,8 do 46,4 Fahrenheita (Reinartz, 1997) zmniejsza ryzyko zanieczyszczenia roślin niebędących przedmiotem zwalczania. Badacz Uniwersytetu Wisconsin, James Reinartz (1997), przetestował aplikację kikuta w zimnej pogodzie przy użyciu 25% stężenia herbicydu glifosatu na Kruszynie błyszczącej i uzyskał kontrolę od 92 do 100%. Użyłem prostego stężenia glifosatu na świeżo ciętych pniach kruszyny błyszczącej i uzyskałem 98 do 100% zabicia od listopada do stycznia. Aplikacja na kikut w zimnej pogodzie działa dobrze dla róży multiflora (Munger, 2002). Aplikacja na kikut zimnej pogody uwalnia czas na kontrolowanie róży multiflora, gdy nie ma na to czasu w miesiącach letnich. Aplikacja kikuta zimnej pogody jest szczególnie przydatna na zarośniętych osobnikach róży multiflora lub drzewostanach.

7. Powyższy sugerowany przykład można zmodyfikować tak, aby odpowiadał istniejącym Warunkom terenowym i poziomowi porażenia.

Więcej informacji o róży multiflora znajdziesz na stronie: www.invasive.org.

aby uzyskać dodatkowe informacje o egzotycznych inwazjach, zapoznaj się z artykułem Bruce ’ a: „Controlling Small Scale Infestations of Exotic Invasive Plant Species: Ecological and IPM Information for Landscapers and home owners.”

część i: nowa grupa szkodników różni się od owadów i chorób
Część II: strategie kontroli IPM dla egzotycznych roślin inwazyjnych
Część III: uszkodzenie krajobrazu i ekosystemu: Krótkie wprowadzenie

Indywidualne Arkusze informacji o egzotycznych roślinach inwazyjnych:

Kruszyna pospolita

Kruszyna pospolita

Asiatic Bittersweet Vine

uskrzydlona Euonymus

multiflora Rose

Berberys Japoński

Tree-Of-Heaven

o autorze

Bruce Wenning ma wykształcenie wyższe w patologii roślin i entomologii oraz jest członkiem zarządu ELA i stałym współpracownikiem newsletter ela. Bruce kieruje również wysiłkiem na rzecz rozszerzenia zawartości strony internetowej ELA. Zapraszamy do zapoznania się z jego nadchodzącymi artykułami z informacjami o poszczególnych gatunkach inwazyjnych. He is a horticulturist at The Country Club, Brookline, MA where he continues his battle with exotic invasive plant species.