to symboliczne muzeum mieści się w dawnym Pałacu Prezydenckim, zbudowanym w latach 1913-1920 i używanym przez ciąg prezydentów Kuby, którego kulminacją jest Fulgencio Batista. Światowej sławy Nowojorska Tiffany ’ s ozdobiła wnętrze, a lśniący Salón de los Espejos (Sala Luster) został zaprojektowany tak, aby przypominał tytułowy pokój w Pałacu Wersalskim.

Muzeum, zaprojektowane przede wszystkim, aby pomóc Kubańczykom zrozumieć ich własną historię, schodzi chronologicznie z najwyższego piętra, koncentrując się na wydarzeniach poprzedzających, w trakcie i bezpośrednio po rewolucji kubańskiej. Przedstawia czasami niechlujną, ale zawsze fascynującą historię, opowiedzianą po angielsku i hiszpańsku, zabarwioną propagandą mucho.

Centralna klatka schodowa pałacu, strzeżona popiersiem José Martí, nadal zachowuje dziury po kulach, które zostały wykonane podczas nieudanego ataku w marcu 1957 roku przez rewolucyjną grupę studentów zamierzającą zabić Batistę.

schody prowadzą na drugie piętro i kilka ważnych sal, w tym Salón Dorado (urządzone w stylu Ludwika XVI i niegdyś używane na bankiety), Despacho Presidencial (Biuro Prezydenta, w którym w 1959 roku zaprzysiężono Fidela Castro) i capilla (kaplica z żyrandolem Tiffany ’ ego).

przed budynkiem znajduje się fragment dawnego muru miejskiego, a także czołg SAU-100 używany przez Castro podczas bitwy w Zatoce Świń w 1961 roku. W przestrzeni za znajduje się Pavillón Granma, zawierający replikę 18-metrowego jachtu, który zawiózł Castro i 81 innych rewolucjonistów z Tuxpán w Meksyku na Kubę w grudniu 1956 roku. Łódź jest zamknięta w szkle i strzeżona 24/7, prawdopodobnie, aby powstrzymać kogokolwiek przed włamaniem i wypłynięciem na Florydę. Pawilon otoczony jest innymi pojazdami związanymi z rewolucją, w tym samolotami, rakietami i starą furgonetką pocztową, która była używana jako samochód do ucieczki podczas ataku w 1957 roku.