Nephthys była starożytną boginią, do której odwoływano się w tekstach pochodzących ze Starego Królestwa. Była członkiem Enneadu Heliopolis jako córka Geba i nuta oraz siostra Ozyrysa, Izydy i Horusa, a także siostra i żona Seta. Kiedy Ennead i Ogdoad połączyli się, Nephthys otrzymał miejsce na łodzi Ra, aby mogła towarzyszyć mu w jego podróży przez zaświaty.

Nephthys to grecka wymowa jej imienia. Dla starożytnych Egipcjan była Nebthwt (Nebhhwt lub Nebthet) co oznacza „panią domu”. Słowo „hwt” („dom”) może odnosić się do nieba (jak w Hwt-hor, „Dom Horusa” – imię Hathor), ale odnosi się również do rodziny królewskiej lub całego Egiptu. Ta ostatnia ma duży sens, ponieważ została opisana jako głowa domu bogów i uważano, że rozszerza swoją ochronę na głowę kobiety w każdym domu. Czasami była związana z Ptah-Tanen w reprezentowaniu Dolnego Egiptu, podczas gdy Khnum i Izyda reprezentowali Górny Egipt.

wydaje się, że Nephthys była pierwotnie pomyślana jako żeński odpowiednik Seta. On reprezentował pustynię, a ona powietrze. Set był bezpłodny (podobnie jak pustynia, którą reprezentował) i był często opisywany jako biseksualny lub homoseksualny, więc Nephthys był często uważany za jałowy.

jako bogini powietrza mogła przybrać postać ptaka, a ponieważ była bezpłodna, była związana z sępem – ptakiem, który według Egipcjan nie rodził dzieci. Egipcjanie uważali, że wszystkie sępy są żeńskie (ponieważ nie ma bardzo małej różnicy w wyglądzie sępa męskiego) i że powstały spontanicznie z powietrza. Podczas gdy opieka nad dzieckiem przez matkę sępa była bardzo szanowana, Egipcjanie uznali również, że sępy żywiły się padliną i wiązały je ze śmiercią i rozkładem. W rezultacie Nephthys stała się boginią śmierci i żałoby.

profesjonalni żałobnicy byli znani jako „Jastrzębie Nephthys”, w uznaniu jej roli bogini żałoby. Wierzono również, że chroniła Hapi w jego roli jako czterech synów Horusa (którzy strzegli organów przechowywanych w czterech kanopskich słojach). Hapi chronił płuca, a jako Bóg powietrza Nephthys był jego opiekunem.

była również jedną z czterech bogiń, które strzegły Sanktuarium pochowanego z faraonem. Pojawia się wraz z Izydą, Selkitem (Serqetem) i Neith w pozłacanej świątyni Tutanchamona, ale często była przedstawiana z Izydą, Bastem i Hathorem w tej roli. Jednak mówiono również, że jest źródłem zarówno deszczu, jak i Nilu (kojarząc ją z Anuket) i uważano, że chroni kobiety podczas porodu (z pomocą jej siostry, Isis). Była więc blisko związana zarówno ze śmiercią, jak i życiem.mimo że była technicznie bezpłodna, późniejsze mity twierdziły, że Nephthys była matką Anubisa albo Ozyrysa, albo Set (w zależności od mitu). Stało się tak, ponieważ pozycja Anubisa jako Boga umarłych została uzurpowana przez Ozyrysa, gdy teologie Enneada i Ogdoada połączyły się.

według jednego z mitów Nephthys przebrała się za Izydę, aby zwrócić uwagę swojego niedbałego męża seta, ale zamiast tego uwiodła Ozyrysa (który najwyraźniej nie zdawał sobie sprawy, że to Nephthys). Alternatywny mit jasno pokazał, że Nephthys od początku zamierzał uwieść Ozyrysa i odurzył jego wino, aby ułatwić jej zadanie, podczas gdy mniej powszechny mit głosił, że oszukała męża na krótką flirt, aby począć Anubisa. Sugeruje się, że ta opowieść wyjaśnia również kwitnienie rośliny w normalnie jałowym obszarze, ponieważ set najwyraźniej odkrył cudzołóstwo, gdy znalazł kwiat pozostawiony przez swojego brata Ozyrysa.

Isis i Nephthys byli bardzo blisko pomimo rzekomej niewierności Nephthys z Ozyrysem (mężem Izydy) i jej małżeństwa z setem (mordercą Ozyrysa). Nephthys chronił ciało Ozyrysa i wspierał Izydę, gdy próbowała go wskrzesić. Boginie są tak podobne w wyglądzie, że tylko ich nakrycia głowy mogą je odróżnić i zawsze pojawiają się razem w scenach pogrzebowych.

razem Izyda i Nephthys można powiedzieć, że reprezentują dzień i noc, życie i śmierć, wzrost i rozkład. W Heliopolis Izyda i Nephthys byli reprezentowani przez dwie Dziewicze kapłanki, które ogoliły wszystkie włosy na ciele i były rytualnie czyste.

Nephthys była zazwyczaj przedstawiana jako kobieta z hieroglifami jej imienia (kosz na szczycie glifu przedstawiający plan posiadłości) na głowie. Można ją było również przedstawić jako żałobną kobietę, a jej włosy porównywano do pasków tkaniny używanych do mumifikacji.

Nephthys czasami pojawia się również jako Jastrząb, latawiec lub skrzydlata bogini w swojej roli obrońcy zmarłych. Jej głównymi ośrodkami kultu były Heliopolis (iunu, w XIII Nome Dolnego Egiptu), Senu, Hebet, (Behbit), Per-mert, Re-nefert, Het-sekhem, Het-Khas, Ta-kehset i Diospolitowie.