neurastenia to stara (XIX-wieczna) nazwa na osłabienie nerwów fizycznych. Po raz pierwszy został użyty w 1829 jako mechaniczne osłabienie rzeczywistych nerwów. W 1869 roku amerykański neurolog George Miller Beard zaczął używać tego terminu na określenie nerwów metaforycznych, tj. niepokoju, stresu lub depresji. W 1871 roku amerykański lekarz, S. Weir Mitchell, napisał książkę, Wear and Tear, or Hints for the Overworked, szczegółowo opisując jego przekonanie, że stan ten jest wynikiem wymagań współczesnego życia w epoce przemysłowej. Termin zaczął przechodzić z użycia w patofizjologii medycznej do użycia w psychopatologii.

stosowany w psychologii termin opisuje niejasne zaburzenie naznaczone przewlekłym nieprawidłowym zmęczeniem, umiarkowaną depresją, niezdolnością do koncentracji, utratą apetytu, bezsennością i innymi objawami. Objawy wtórne były słabo określone i obfite, w tym bóle głowy, bóle i bóle mięśni, zawroty głowy, utrata masy ciała, drażliwość, niezdolność do relaksu, niepokój, impotencja, „brak ambicji”, letarg, bezsenność lub hipersomnia, „przyspieszone serce” i nadmierne pocenie się.

stało się to pułapką-wszystko na prawie każdy rodzaj dyskomfortu lub nieszczęścia, którego nie da się wytłumaczyć znanym stanem zdrowia. Ponieważ ME / CFS wykazuje podobne objawy, wielu pacjentów z ME / CFS otrzymało psychologiczną diagnozę neurastenii.

Simon Wessely napisał o neurastenii i O mnie. W eseju stare wino w nowych butelkach: neurastenia i”ja”napisał:

” przedstawiono dowody uderzających rezonansów między neurastenią a mną. Prostym wyjaśnieniem jest to, że klinicyści zarówno w epoce nowożytnej, jak i wiktoriańskiej opisują podobny zespół neurobiologiczny, o nadmiernym zmęczeniu: poparty podobieństwem historii przypadków klinicznych. Aktualne badania medyczne dotyczące związku wirusów ze Stanami zmęczenia (Yousef et al. 1988), co ma niezaprzeczalne znaczenie, może być zatem postrzegane jako Odnowiony wysiłek w celu rozwiązania problemu klinicznego wspólnego zarówno dla medycyny współczesnej, jak i dziewiętnastowiecznej. Taka praca próbuje odpowiedzieć na pytanie postawione przez Wechslera (1930): „Uzasadnione jest podejrzenie, że” prawdziwa ” neurastenia jest chorobą organiczną w tym sensie, że do tej pory niewykrywalne zmiany patologiczne są przyczyną objawu, a nie wynikiem procesów psychogennych. Ile prawdy jest w takim poglądzie tylko dalsze badania zadecydują.”Jednak dalsze badania nie zdołały w pełni odpowiedzieć na to pytanie i będą nadal zawodzić, ponieważ ani neurastenia, ani ja nie pasują do tak prostego modelu medycznego.”

termin neurastenia został wycofany jako diagnoza w diagnostycznym i statystycznym podręczniku zaburzeń psychicznych Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, jednak nadal jest używany jako diagnoza w wersji 2016 Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób Światowej Organizacji Zdrowia (ICD-10) pod kodem diagnostycznym F48.0. ICD-11 Światowej Organizacji Zdrowia usunął definicję, ale nie jest jeszcze w użyciu na całym świecie.

Zobacz również

• idiopatyczne przewlekłe zmęczenie
• depresja
• epidemia neuromyasthenia

dowiedz się więcej

• Wikipedia – neurastenia
• 2016,”Americanitis”: choroba zbyt szybkiego życia