Oligocen widzi początki współczesnej cyrkulacji oceanicznej, z przesunięciami tektonicznymi powodującymi otwieranie i zamykanie bram oceanicznych. Ochłodzenie oceanów rozpoczęło się już na granicy eocenu i oligocenu, a wraz z postępem oligocenu nadal ochładzały się. Powstawanie stałych pokryw lodowych Antarktydy we wczesnym oligocenie i ewentualna aktywność lodowcowa w Arktyce mogły mieć wpływ na to ochłodzenie oceaniczne, choć zakres tego wpływu jest nadal kwestią sporną.

wpływ bram oceanicznych na obieg.edytuj

otwieranie i zamykanie bram oceanicznych: otwarcie przejścia Drake ’ a; otwarcie bramy Tasmańskiej i zamknięcie drogi Tetydy; wraz z ostatecznym ukształtowaniem grzbietu Grenlandii–Islandii–Wysp Owczych; odegrały istotną rolę w przekształcaniu prądów oceanicznych w okresie oligocenu. Wraz z przesunięciem kontynentów na bardziej nowoczesną konfigurację, podobnie jak cyrkulacja oceaniczna.

Przejście Drake 'Aedytuj

Przejście Drake’ a znajduje się pomiędzy Ameryką Południową a Antarktydą. Po otwarciu bramy Tasmańskiej między Australią a Antarktydą, wszystko, co powstrzymywało Antarktydę przed całkowitym odizolowaniem przez Ocean Południowy, to jej połączenie z Ameryką Południową. Gdy kontynent południowoamerykański przesunął się na północ, Przejście Drake ’ a otworzyło się i umożliwiło utworzenie Antarktycznego Prądu Okołobiegunowego (ACC), który utrzymywałby zimne wody Antarktydy krążące wokół tego kontynentu i wzmocnił tworzenie się Antarktycznej wody dennej (ABW). Z zimną wodą skoncentrowaną wokół Antarktydy, temperatury powierzchni morza i, w konsekwencji, temperatury kontynentalne spadłyby. Początek zlodowacenia Antarktycznego nastąpił we wczesnym oligocenie, a wpływ otwarcia przejścia Drake ’ a na to zlodowacenie był przedmiotem wielu badań. Jednak nadal istnieją pewne kontrowersje co do dokładnego czasu otwarcia przejścia, niezależnie od tego, czy miało to miejsce na początku oligocenu, czy bliżej końca. Mimo to, wiele teorii zgadza się, że na granicy eocenu/oligocenu (E/O) istniał jeszcze płytki przepływ między Ameryką Południową a Antarktydą, umożliwiając początek Antarktycznego Prądu Okołobiegunowego.

z kwestii, kiedy miało miejsce otwarcie pasażu Drake 'a, wynika spór o to, jak wielki wpływ miało otwarcie pasażu Drake’ a na globalny klimat. Podczas gdy pierwsi badacze doszli do wniosku, że pojawienie się ACC było bardzo ważne, być może nawet wyzwalaczem, dla antarktycznego zlodowacenia i późniejszego globalnego ochłodzenia, inne badania sugerowały, że sygnatura δ18O jest zbyt silna, aby zlodowacenie mogło być głównym wyzwalaczem dla ochłodzenia. Poprzez badanie osadów Oceanu Spokojnego, inni badacze wykazali, że przejście od ciepłych temperatur oceanów Eoceńskich do chłodnych temperatur oceanów oligoceńskich zajęło tylko 300 000 lat, co silnie oznacza, że sprzężenia zwrotne i czynniki inne niż ACC były integralną częścią szybkiego chłodzenia.

późne otwarcie przejścia Drake 'a w oligocenieedytuj

ostatni hipotetyczny czas otwarcia przejścia Drake’ a przypada na wczesny miocen. Pomimo płytkiego przepływu między Ameryką Południową a Antarktydą, nie było wystarczająco głębokiego otworu wodnego, aby umożliwić znaczny przepływ, aby stworzyć prawdziwy Antarktyczny prąd okołobiegunowy. Gdyby otwarcie nastąpiło dopiero w hipotezie, to Antarktyczny prąd okołobiegunowy nie mógłby mieć większego wpływu na wczesne ochłodzenie oligocenu, ponieważ nie istniałby.

wczesne oligoceńskie otwarcie przejścia Drake 'a

najwcześniejszy hipotetyczny czas otwarcia przejścia Drake’ a to około 30 Ma. Jednym z możliwych problemów z tym czasie było kontynentalne gruzu zaśmiecanie się seaway między dwoma płytami, o których mowa. Ten gruz, wraz z tym, co jest znane jako strefa złamania Shackletona, wykazano w ostatnich badaniach, że jest dość młody, tylko około 8 milionów lat. W badaniu stwierdzono, że przejście Drake ’ a umożliwiłoby znaczny przepływ głębokiej wody o około 31 Ma. Umożliwiłoby to wcześniejszy początek Antarktycznego Prądu Okołobiegunowego.

obecnie preferowane jest otwarcie fragmentu Drake ’ a we wczesnym oligocenie.

otwarcie bramy Tasmańskiejedytuj

drugim ważnym otwarciem bramy oceanicznej w tym czasie był Tasman, lub Tasmański, w zależności od papieru, brama między Australią a Antarktydą. Ramy czasowe tego otwarcia są mniej kwestionowane niż Przejście Drake ’ a i w dużej mierze uważa się, że miało miejsce około 34 Ma. W miarę poszerzania się bramy, Antarktyczny prąd okołobiegunowy się umacniał.

zamykający się Tethys seawayedytuj

Tethys Seaway nie był bramą, ale raczej samym morzem. Jego zamknięcie w okresie oligocenu miało znaczący wpływ zarówno na cyrkulację oceanów, jak i klimat. Zderzenia płyty afrykańskiej z płytą Europejską i subkontynentu indyjskiego z płytą azjatycką odcięły tor wodny Tethys, który zapewniał cyrkulację oceaniczną o niskiej szerokości geograficznej. Zamknięcie Tethys zbudowało kilka nowych gór (pasmo Zagros) i ściągnęło więcej dwutlenku węgla z atmosfery, przyczyniając się do globalnego ochłodzenia.

Grenlandia–Islandia–Wyspy Owczeedytuj

stopniowe oddzielenie kępy skorupy kontynentalnej i pogłębienie grzbietu tektonicznego na północnym Atlantyku, który stałby się Grenlandią, Islandią i Wyspami Owczymi, przyczyniło się do zwiększenia głębokiego przepływu wody w tym obszarze. Więcej informacji na temat ewolucji głębokich wód północnoatlantyckich podamy w kilku sekcjach w dół.

ochłodzenie Oceaniczneedytuj

dowody na ochłodzenie oceaniczne w czasie oligocenu występują głównie w proxy izotopowe. Wzorce wymierania i wzorce migracji gatunków mogą być również badane, aby uzyskać wgląd w warunki oceaniczne. Przez jakiś czas uważano, że zlodowacenie Antarktydy mogło znacząco przyczynić się do ochłodzenia Oceanu, jednak najnowsze dowody wydają się temu zaprzeczać.

głęboka woda

dowody izotopowe sugerują, że we wczesnym oligocenie głównym źródłem głębokiej wody był północny Pacyfik i Ocean Południowy. Ponieważ grzbiet Grenlandia-Islandia-Wyspy Owcze zatonął, a tym samym połączył Morze norwesko-Grenlandzkie z Oceanem Atlantyckim, głębokie wody Północnego Atlantyku zaczęły również wchodzić w grę. Modele komputerowe sugerują, że gdy to nastąpiło, rozpoczęła się bardziej nowoczesna w wyglądzie cyrkulacja termo-Haliny.

głęboka woda Północnoatlantycka

dowody na wczesny oligoceński początek zimnej wody głębinowej Północnoatlantyckiej tkwią w początkach osadzania się osadów dryfujących na północnym Atlantyku, takich jak zaspy Feni i Południowo-wschodnie Wyspy Owcze.

głęboka woda Oceanu Południowego

chłodzenie głębokiej wody Oceanu Południowego rozpoczęło się na poważnie, gdy brama Tasmańska i przejście Drake ’ a otworzyły się całkowicie. Niezależnie od czasu, w którym nastąpiło otwarcie przejścia Drake ’ a, wpływ na ochłodzenie Oceanu Południowego byłby taki sam.