ospa drobiowa jest stosunkowo wolno rozprzestrzeniającą się infekcją wirusową, która dotyczy większości gatunków ptaków, w tym wszystkich komercyjnych form drobiu. Występuje zarówno w formie mokrej, jak i suchej. Postać mokra charakteryzuje się blaszkami w jamie ustnej i górnych drogach oddechowych. Postać sucha charakteryzuje się brodawkowatymi zmianami skórnymi, które przechodzą w grube strupy. Choroba może wystąpić w każdym wieku ptaków, w dowolnym momencie. Śmiertelność zwykle nie jest znacząca, chyba że udział układu oddechowego jest ciężki. Ospa drobiowa może powodować depresję, zmniejszony apetyt i słaby wzrost lub produkcję jaj. Przebieg choroby u pojedynczego ptaka trwa od trzech do pięciu tygodni.

co powoduje ospę?

ospa Ptasia jest wywoływana przez wirusa ospy ptasiego DNA. Istnieje pięć lub sześć blisko spokrewnionych wirusów, które głównie wpływają na różne gatunki ptaków, ale istnieje pewna infekcja krzyżowa. Zakażenie następuje poprzez otarcia skóry lub ukąszenia, przez drogi oddechowe i ewentualnie poprzez spożycie zakaźnych strupów. Może być przenoszony przez ptaki, komary lub fomity (przedmioty nieożywione, takie jak sprzęt). Wirus jest wysoce odporny na wysuszone strupy i w pewnych warunkach może przetrwać miesiące. Komary mogą przenosić wirusa zakaźnego przez miesiąc lub dłużej po karmieniu dotkniętych ptaków, a następnie mogą zainfekować inne ptaki. Odzyskane ptaki nie pozostają nosicielami. Stado może być dotknięte przez kilka miesięcy, ponieważ ospa ptaków rozprzestrzenia się powoli.

zapobieganie i leczenie ospy ptasiej

nie leczy się ospy ptasiej, a zapobieganie polega na szczepieniu ptaków zastępczych. W przypadku szczepień zapobiegawczych wszystkie kurczęta zastępcze są szczepione, gdy ptaki są w wieku od 6 do 10 tygodni, a jedno zastosowanie szczepionki przeciw ospie ptasiej powoduje trwałą odporność. Szczepienia brojlerów nie są zwykle wymagane, chyba że populacja komarów jest wysoka lub wcześniej wystąpiły infekcje. Pisklęta mogą być szczepione już w wieku jednego dnia. W czasie epidemii, nienaruszone stada i osobniki mogą być szczepione w celu ograniczenia rozprzestrzeniania się. Jeśli istnieją dowody wtórnej infekcji bakteryjnej, antybiotyki o szerokim spektrum działania mogą pomóc zmniejszyć zachorowalność i śmiertelność. Ponieważ komary są znane jako zbiorniki, procedury kontroli komarów mogą przynieść pewne korzyści w ograniczaniu rozprzestrzeniania się drobiu zamkniętego w domach.