Palmyra to starożytne stanowisko archeologiczne położone we współczesnej Syrii. Pierwotnie założone w pobliżu żyznej naturalnej oazy, zostało założone w czasie trzeciego tysiąclecia p. n. e.jako osada Tadmor i stało się wiodącym miastem Bliskiego Wschodu i głównym punktem handlowym na Jedwabnym Szlaku. Architektura Palmyry łączyła style grecko-rzymskie z stylami Persji i Arabii, a ruiny, które pozostały, mają znaczące znaczenie kulturowe i historyczne. Ostatnio jednak jego skarby były zagrożone z powodu trwającej wojny domowej w Syrii.

przez pewien czas tak zwane Państwo Islamskie lub ISIS kontrolowało region wokół Palmyry, a niektóre Ruiny w tym miejscu zostały zniszczone.

W marcu 2016 roku syryjski rząd odzyskał obszar, a starożytne miejsce—które przetrwało wiele wojen i konfliktów—pozostaje kluczowym skarbem historycznym i kulturowym. Palmyra została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1980 roku.

Palmyra: Historia

położona ponad 100 mil na północny wschód od Damaszku, dzisiejszej stolicy Syrii, Palmyra rozpoczęła się w epoce kamienia jako mała osada w pobliżu oazy na pustyni.

okolica była otoczona żyzną glebą i palmami daktylowymi, zasilanymi przez szereg źródeł pochodzących z wadi al-Qubur (Arab. Źródła i bogata gleba sprawiły, że Palmyra idealnie nadaje się do hodowli i pasterstwa.

Nazwa Palmyra jest uważana za zlatynizowaną formę oryginalnej arabskiej nazwy Tadmor, która jest związana ze słowem „palma daktylowa.”

rozpoczęła się jako osada Mezopotamska, Palmyra była kontrolowana przez Aramejczyków od drugiego tysiąclecia p. n. e., zanim Arabowie przybyli w pierwszym tysiącleciu p. n. e.

Co ciekawe, Arabowie zasymilowali się z istniejącą ludnością miasta i podobno posługiwali się lokalnym dialektem Palmyrenu. W Palmirach znajdowała się również znaczna ludność żydowska.

Rzym podbija Palmyrę

W 64 p. n. e.Imperium Rzymskie podbiło Syrię, a tym samym Palmyrę. Miasto pozostało jednak w dużej mierze autonomiczne i stało się znaczącym partnerem handlowym z Rzymem.

jednak w 14 roku n. e.Palmyra została podbita przez cesarza Tyberiusza i tym samym znalazła się w pełni pod panowaniem rzymskim. Trwało to około dwóch stuleci wraz z początkiem wojen perskich.

Persowie ustanowili swoją kontrolę nad Palmyrą w II wieku n. e.podczas walki o kontrolę pierwsze miasto Palmyra zostało zniszczone przez rzymskiego cesarza Aureliana w 273 R., chociaż ostatecznie zostało odbudowane.

przez następne 400 lat Palmyra znajdowała się pod panowaniem Rzymian (ponownie) i Cesarstwa Bizantyjskiego, które ustanowiło ją miastem chrześcijańskim.

od początku 600 roku miasto było rządzone przez różne kalifaty Arabskie. Wielkie miasto pozostało znaczącym punktem handlowym na jedwabnym szlaku, łączącym dzisiejszą Azję i Europę, dopóki nie zostało zniszczone przez watażków Timurydów na początku 1400 roku.

Timuridzi byli plemieniem pochodzenia Turko-mongolskiego, które kontrolowało wiele z tego, co jest dziś znane jako Iran, Irak i Syria, między innymi.

Palmyra została ponownie odbudowana, ale nie ze swoją dawną świetnością. Stała się mniejszą wioską i była okupowana do 1932 roku, kiedy to Syria—wówczas pod panowaniem francuskim—przeniosła mieszkańców do pobliskiego Tadmor, aby na tym terenie mogły być prowadzone prace archeologiczne.

Ruiny Palmyry

wczesne osadnictwo Palmyry zaczęło się wokół źródła Efqa po północnej stronie wadi Al-Qubur, i tam pozostało wiele znaczących Ruin tego miejsca.

należą do nich Świątynia Bel, zbudowana dla kultu mezopotamskiego boga Bel, i Wielka Kolumnada, czyli główna arteria miasta. Na miejscu znajdują się również pozostałości innych świątyń, rezydencji i Teatru w stylu rzymskim.

istnieją również dowody na „bramę Damaszku”starożytnego miasta—wejście do otoczonej murami społeczności, skierowane w kierunku stolicy Syrii—a także to, co uważa się za dom spotkań Senatu i Budynek sądu.

godne uwagi ruiny, które zostały zidentyfikowane na miejscu to:

• fundamenty łaźni Dioklecjana, które są pozostałościami basenu kąpielowego, do którego wejście jest oznaczone dużymi egipskimi granitowymi kolumnami.
• Triklinium Agory, mała sala spotkań lub uroczystości, ozdobiona greckimi rysunkami na ścianach, których część wciąż stoi.
• część świątyni Baalszamina, która została pierwotnie zbudowana w II wieku p. n. e.
• pozostałości świątyni grobowej, krypty skarbcowej.
• Tetrapylon, rodzaj sceny lub platformy otoczonej egipskimi granitowymi kolumnami; został częściowo zrekonstruowany przez rząd syryjski w ramach projektu renowacji w latach 60. XX wieku.
• Fragmenty murów miejskich, które pochodzą z okresu Dioklecjana.

ponieważ Palmyra w całej swojej historii znajdowała się pod kontrolą wielu imperiów i kultur, jej architektura łączy w sobie wiele elementów stylu greckiego, Rzymskiego, aramejskiego i arabskiego, co czyni ją tym bardziej znaczącą dla archeologów i historyków.

Palmyra pod rządami ISIS

podczas syryjskiej wojny domowej, która rozpoczęła się w 2011 roku, tak zwane Państwo Islamskie, lub ISIS, przejęło kontrolę nad regionem otaczającym Palmyrę i ogłosiło ją częścią kalifatu lub państwa pod rządami islamskimi.

w 2015 roku doniesienia medialne sugerowały, że bojownicy ISIS zniszczyli kilka ważnych posągów w Palmyrze, w tym lwa z Al-lāt, który zdobił wejście do świątyni o tej samej nazwie, która została zbudowana w pierwszym wieku naszej ery.kilka miesięcy później podobno zniszczyli pozostałości świątyni Baalshamin, zanim zburzyli ruiny wewnętrznej komory świątyni Bel, chociaż Zewnętrzne ściany budynku i łuk wejściowy pozostają nieruchome.

oprócz zniszczenia pozostałości wielu grobowców, Izyda zburzyła również część Tetrapylonu, a także starożytny teatr miasta.

Kiedy w marcu 2017 r.syryjski rząd odzyskał Palmyrę, z pomocą rosyjskich nalotów, obserwatorzy zauważyli, że uszkodzenia poniesione w miejscu mogą nie być tak poważne, jak pierwotnie sądzono. Prace konserwatorskie już się rozpoczęły, A znane zabytki, takie jak lew z Al-lāt, zostały już naprawione.

Niestety skarby Palmyry nie były jedynymi ofiarami okupacji ISIS.

znany syryjski historyk Khaled al-Asaad, nieoficjalny opiekun tego miejsca, był przesłuchiwany przez bojowników ISIS przez ponad miesiąc, ale nie chciał im powiedzieć, gdzie znajdują się jego główne skarby. Ścięto mu głowę i powieszono okaleczone ciało na kolumnie na głównym placu miasta.