różni pracownicy stosowali różne techniki, aby zapewnić osłonę skóry, w tym przeszczep jąder, wolne przeszczepy skóry, płaty pachwiny osiowej i mięśniowo-skórne klapy. Split grubość przeszczep skóry wydaje się być leczeniem z wyboru w leczeniu krocza i moszny wady skóry. Parkash i wsp. opisali serię leczenia 43 przypadków w ciągu ostatnich 11 lat. W trzech przypadkach gangrena rozprzestrzeniła się poza mosznę i penisa, a okładka musiała zostać uzupełniona przeszczepami podzielonej skóry. We wszystkich innych przypadkach pokrywano resztki skóry moszny na krawędzi zmiany i na penisie z wewnętrzną warstwą napletka, która pozostała nienaruszona.28 Z drugiej strony Black PC i wsp. poinformowali o serii Meshed unexpanded split-thickness skin grafting (STSGs) dla defektów skóry. W okresie od marca 2001 r.do stycznia 2003 r. leczono dziewięciu pacjentów z utratą skóry prącia za pomocą siatki STSGs do prącia. Podstawową chorobą była FG w czterech przypadkach, przewlekła limfodema w dwóch, niedobór skóry z poprzednich operacji w dwóch, a choroba Leśniowskiego-Crohna w jednym. Grubość przeszczepu wynosiła 0,012 lub 0,016 cala, a Siatkowanie wykonywano w stosunku 1: 1. Szczeliny siateczkowe były zorientowane poprzecznie bez ekspansji, a połączenie przeszczepu znajdowało się na powierzchni brzusznej w zygzakowaty sposób. Pooperacyjnie oceniano pobranie przeszczepu, jego wygląd oraz funkcję seksualną i wydalniczą. U wszystkich dziewięciu pacjentów wykonano 100% przeszczepu. Po okresie obserwacji trwającym średnio sześć miesięcy odnotowano zadowalający efekt kosmetyczny we wszystkich przypadkach, z wyjątkiem jednego przypadku obejmującego przewlekłą manipulację prąciem. U silnych pacjentów zachowano erekcję i wytrysk.29

wraz z niedawnym pojawieniem się opatrunku systemu próżniowego wspomaganego zamykania (VAC), wydaje się, że nastąpiła dramatyczna poprawa w zakresie minimalizacji defektów skóry i przyspieszonego gojenia tkanek. Po prostu działa poprzez wystawienie rany na ciśnienie subatmosferyczne przez dłuższy czas, aby promować oczyszczanie i gojenie. We wczesnych badaniach nie podejmowano prób zbadania fizjologicznych podstaw obserwowanych efektów klinicznych ani określenia optymalnego wymaganego poziomu ciśnienia. W przełomowym artykule Morykwas et al rozwiązał oba te problemy za pomocą serii badań na zwierzętach. Głębokie wady koliste, 2.5 cm średnicy, produkowane na grzbietach świń, były opatrzone otwartokomórkową pianką poliuretanową o wielkości porów 400-600 µm. W pierwszej serii eksperymentów zastosowano laserową technikę Dopplera do pomiaru przepływu krwi w tkance podskórnej i mięśniach otaczających rany, ponieważ były one narażone na rosnące podciśnienie, stosowane zarówno w sposób ciągły, jak i przerywany. Ich wyniki wykazały, że podczas gdy wzrost przepływu krwi odpowiadający czterokrotnej wartości wyjściowej wystąpił przy wartościach podciśnienia 125 mm Hg, przepływ krwi został zahamowany przez zastosowanie podciśnienia 400 mm Hg i wyższego. Wartość podciśnienia wynosząca 125 mm Hg została zatem wybrana do wykorzystania w kolejnych badaniach.

szybkość wytwarzania tkanki granulacyjnej pod ujemnym ciśnieniem oznaczono za pomocą tego samego modelu, mierząc zmniejszenie objętości rany w czasie. W porównaniu z ranami kontrolnymi opatrzonymi gazą nasączoną solą fizjologiczną, znacznie zwiększono szybkość tworzenia się tkanki granulacyjnej zarówno przy ciągłym (63,3 (SD26, 1%)), jak i przerywanym (103% (SD35, 3%)) stosowaniu podciśnienia. Przeprowadzono również badania mikrobiologiczne, które wiązały się z zaszczepieniem ran po biopsji punch z dużą liczbą mikroorganizmów. Wykazały one, że w porównaniu z wartościami kontrolnymi, po czterech dniach znacząco zmniejszyła się liczba bakterii w tkankach ran leczonych próżniowo.

Weinfeld i wsp.leczono cztery kolejne przypadki opatrunkami podciśnieniowymi (Vac) w celu wzmocnienia przeszczepów skóry w rekonstrukcji męskich narządów płciowych. W tej serii rekonstrukcja następowała po jednym przypadku ablacji guza i trzech przypadkach oczyszczenia ropni lub FG. VAC zastosowano obwodowo do prącia w celu zabezpieczenia przeszczepów skóry bezpośrednio do trzonu prącia lub w celu ułatwienia przeszczepu skóry do moszny. Powierzchnia przeszczepu wynosiła od 75 cm do 250 cm. Wszystkie przypadki skutkowały udanym pokryciem rany narządów płciowych; opisano drobne powikłania.

antybiotykoterapia powinna mieć szerokie spektrum działania, aby objąć empirycznie wszystkie możliwe organizmy. Zwykłe połączenie obejmuje penicylinę dla gatunków paciorkowców, cefalosporynę trzeciej generacji z aminoglikozydem lub bez, dla organizmów Gram-ujemnych oraz metronidazol dla beztlenowców.Niektóre środki stosowane miejscowo, takie jak roztwór Dakin (podchloryn sodu), nadtlenek wodoru lub nieprzetworzony miód, próbowano pomóc w oddzielaniu slough i przyspieszyć granulację tkanki.Jeśli początkowa plama tkankowa z użyciem wodorotlenku potasu wykazuje obecność grzyba lub jeśli jest uprawiana w hodowli, konieczne jest dodanie amfotercyny B.

tlen hiperbaryczny jest powszechnie uważany za skuteczną terapię wspomagającą w leczeniu FG, mimo że nie ma jednoznacznych dowodów na jego skuteczność. Przypuszczalne korzyści z tlenoterapii hiperbarycznej obejmują neutralizację organizmów beztlenowych, poprawę funkcji neutrofili, zwiększoną proliferację fibroblastów i angiogenezę.33

ostatnie postępy w gojeniu ran, takie jak stosowanie hormonów wzrostu, środków troficznych i stosowanie opatrunku próżniowego (fig.