amerykańska rodzina ewoluuje . Pięćdziesiąt lat temu, nuklearna rodzina dwóch biologicznych rodziców i dzieci była normą. Jednak wskaźniki rozwodów i rosnąca liczba samotnych rodziców otworzyły więcej możliwości tworzenia rodzin przyrodnich (jeden rodzic biologiczny, jeden rodzic niebiologiczny plus dzieci rodzica biologicznego).
dzisiaj ponad 50% rodzin to Partnerzy, którzy zawarli związek małżeński lub ponownie się rozwiedli, a każdego dnia tworzy się 1300 przybranych rodzin. Niektórzy przewidują, że liczba rodzin stepfamilies ostatecznie przekroczy rodziny nuklearne.
pasierbice, które składają się z ojca, macochy i jego biologicznych dzieci, stanowią tylko około 15% wszystkich pasierbiców. Najczęstszy skład pasierbów-około 85% – składa się z matki, jej biologicznych dzieci i ojczyma.
rodziny z ojczymem stanowią zatem nieproporcjonalną liczbę ojczymów. Ale pasierbom wydaje się, że szczególnie trudno jest zintegrować się z jednostką rodzinną. Jako doradca rodzinny, który od ponad 25 lat prowadzi badania nad przyrodnimi rodzinami, odkryłem, że wielu przyrodnich ojców pomyliło oczekiwania co do roli, jaką powinni odgrywać.
trzy podstawowe nieporozumienia
praktycy terapii poznawczej wierzą, że ludzie często działają lub zachowują się w oparciu o wcześniej przyjęte założenia.
o ile ktoś nie rozumie własnych założeń, to mało prawdopodobne, żeby zmienił swoje zachowanie. Kluczowym aspektem terapii poznawczej jest skłonienie ludzi do odkrywania i rozumienia ich założeń. Jest to pierwszy krok w kierunku zmiany destrukcyjnych lub samozniszczających zachowań, a takie podejście stanowi podstawę mojej najnowszej książki ” Stepping in, Stepping Out: Creating Stepfamily Rhythm.”
więc jakie nieporozumienia mają pasierbicy? Odkryłem, że trzy społeczne mity zdają się podchodzić do swoich założeń.
1. Bycie ojczymem jest jak bycie biologicznym ojcem.
bycie ojczymem nie jest niczym innym jak byciem ojcem, nawet jeśli ojczym jest również biologicznym ojcem. Ponieważ pasierbicy nie „wybrali” swojego ojczyma – a jednocześnie mogą czuć się skonfliktowani z powodu przywiązania do biologicznego ojca – prawdopodobnie będą ostrożni z powodu przywiązania do ojczyma i otrzymywania dyscypliny od niego.
w końcu ojczym nie ma historii ani spuścizny z tymi dziećmi. To całkiem normalne, że ojczym doświadcza uczucia bycia niechcianym, oddalonym lub peryferyjnym; ale ważne jest również, aby ojczym uznał, że nie jest to odzwierciedlenie jego zdolności jako mężczyzny lub ojca.
2. Ojczym musi ustanowić władzę i zdyscyplinować dzieci, jeśli to konieczne.
pasierbicy mogą chcieć przejąć „twardą rękę” w rodzinie. Ich żony mogą nawet tego chcieć. Ale jest to prawie niemożliwe do skutecznego zrobienia. Podstawą skutecznego autorytetu i dyscypliny jest zaufanie, ale ponieważ pasierbicy nie mają wcześniejszego doświadczenia z pasierbami, nie rozwinęli zaufania niezbędnego do zachowania dyscypliny.
zamiast tego, w rodzinie stepowej, obowiązkiem biologicznego rodzica – ze stepparent dostarczającym danych wejściowych – jest tworzenie, nawiązywanie i egzekwowanie oczekiwań rodziny. Wspólne podejście rodzicielskie może być pomocne, ale matka powinna być podstawą władzy.
3. Ojczym musi zrekompensować nieobecnego biologicznego ojca.
odkryłem, że większość prób wejścia między dzieci a nieobecnego ojca obróci się w niepamięć – i skutkuje tylko nagannością wobec ojczyma.
pasierbicy nie mogą określić siebie tym, co zrobił (lub nie zrobił) inny człowiek. Ponadto każde jawne porównanie z nieobecnym ojcem wygeneruje więcej złej woli niż wdzięczności. W przypadkach, gdy biologiczny ojciec odgrywa znaczącą rolę współproduktora, mądrze jest odejść na bok, aby pozwolić ojcu i dzieciom na szczególny czas, którego każdy potrzebuje-i szanować rolę, jaką nieobecny ojciec nadal odgrywa w uczuciach dzieci.
jest jeszcze ważna rola do odegrania
chociaż bardzo ważne jest, aby pasierbicy zrozumieli, że nie zastępują biologicznego ojca, mogą odgrywać rolę wspierającą w domu, będąc cierpliwą i troskliwą obecnością. Po prostu utrzymując zdrowsze małżeństwo niż to, które demonstrują biologiczni rodzice dzieci, pasierbicy mogą być pozytywnym wzorem do naśladowania.
w końcu to wyzwanie i szansa. Wyzwanie polega na odrzuceniu wcześniej utrzymywanych przekonań na temat tego, co to znaczy być ojcem. Pasierbicy – i ja się do nich zaliczam-muszą unikać przestarzałych pojęć kompensowania nieobecności biologicznego ojca lub ojcowskiej dominacji.
okazja pojawia się w wymyślaniu roli rodzicielskiej, która wyraża najlepsze i najpełniejsze aspekty bycia mężczyzną i postacią ojca. Świadomie i świadomie rola i funkcja ojczyma mogą być ogromnie satysfakcjonujące dla wszystkich i źródłem radości i dumy przez całe życie.