• leczenie ząbkowania
  • domowe środki zaradcze i leczenie zachowawcze
  • terapia lekowa
  • czego nie robić
• klucz punkty

erupcja zębów pierwotnych

jak przechodzą zęby pierwotne

Zwykle pierwszy zestaw zębów zaczyna przechodzić po uformowaniu się około połowy zęba. Zwykle nie myślimy o nowonarodzonym dziecku jako o zębach, jednak po urodzeniu górna połowa zęba jest prawie całkowicie uformowana, ale jest ukryta w kości.

pomimo wielu teorii, nikt tak naprawdę nie rozumie ani nie zna dokładnego mechanizmu erupcji zębów pierwotnych i dorosłych. Więzadło przyzębia, który jest więzadło, które łączy zęba do kości, uważa się za odpowiedzialne za popychanie zęba z kości szczęki, do jamy ustnej.

kiedy pierwotne zęby przechodzą

Czas, w którym zęby przechodzą (wybuchają), może się różnić, ale z reguły ząb zwykle przechodzi w ciągu 3-6 miesięcy od poniższych ram czasowych:

problemy podczas erupcji zębów mlecznych

wczesna i opóźniona erupcja

najczęstszym schorzeniem, które przyspiesza erupcję zębów, jest nadczynność tarczycy, czyli nadczynność tarczycy. Pierwotne zęby wypadają bardzo szybko z nadczynnością tarczycy, a dorosłe zęby przechodzą bardzo szybko. Inne zaburzenia, takie jak nerwiakowłókniakowatość mogą być również związane z pierwotnych zębów pochodzących przez wcześnie.

opóźnienie erupcji pierwotnych zębów odnotowano w niedoczynności przysadki, niedoczynności tarczycy, zespole Downa, dysostozie śródczaszkowej, zespole ogrodnika i porażeniu mózgowym, aby wymienić tylko kilka. Choroby, które wpływają na gruczoły dokrewne i są przyczyną genetyczną częściej powodują opóźnioną erupcję.

torbiele Erupcyjne

torbiele Erupcyjne są rodzajem wypełnionego płynem worka, który tworzy się na wierzchu zęba, który przechodzi. Torbiele są często niebieskie, wzniesione, mogą być ściśnięte i owalne. Może powstawać w okresie wykwitu zębów pierwotnych lub dorosłych. Częściej niż nie, torbiele erupcji odejść jak ząb przechodzi.

w przeszłości torbiele erupcyjne były często błędnie diagnozowane jako „torbiele zębowe”, co jest innym rodzajem torbieli, którą należy leczyć inaczej, ponieważ nie ustępuje w miarę przechodzenia zęba.

rodzaj leczenia torbieli erupcyjnych waha się od braku leczenia do ekstrakcji zęba i usunięcia torbieli. Najlepszą formą leczenia jest pozostawienie go w spokoju, ponieważ torbiele erupcyjne często nie mają konsekwencji i ustępują, gdy ząb przechodzi.

Jeśli nie ma poprawy po przejściu zęba, możliwe jest, że zmiana nie jest torbielą erupcyjną i należy rozważyć inną formę leczenia.

zęby noworodkowe i urodzeniowe

zęby urodzeniowe (te, które przechodzą w czasie porodu) zwykle występują u około 1 Na 2000 do 1 na 3500 urodzeń. Większość zębów urodzonych i noworodków (te, które są obecne przy urodzeniu) to normalne zęby, które po prostu przechodzą szybciej niż zwykle. Istnieje szansa, że ząb urodzeniowy lub noworodkowy jest w rzeczywistości dodatkowym zębem (ząb nadliczbowy). Jest to zwykle przyczyną w około 1-10%.

jeśli ząb urodzeniowy lub noworodkowy jest dodatkowym zębem, zwykle jest usuwany przez dentystę. Ekstrakcja jest również najlepsza dla bardzo ruchomych zębów ze względu na ryzyko wypadnięcia zęba i późniejszego połknięcia lub wdychania.

zespół Rygi-Fedesa, występuje w około 6-10% przypadków zębów noworodkowych lub urodzeniowych. Zasadniczo jest to owrzodzenie i dyskomfort niemowlęcia, które występują, gdy przechodzą pierwotne zęby. Ponieważ istnieją trudności z posiadaniem zębów w tym młodym wieku, zespół Rygi-Fedesa może być zarządzany przez:

• ekstrakcja zęba obrażającego;
• szlifowanie lub dyskowanie w celu usunięcia chropowatości, nierówności i ostrych krawędzi związanych z danym zębem;
• pokrycie zęba/zębów materiałem wypełniającym (Żywica kompozytowa) w celu zapewnienia gładkiej zaokrąglonej powierzchni; i/lub
• płytki Stomahezyjne w celu pokrycia zębów i zapewnienia gładkiej powierzchni dla języka, aby przejść przez podczas ssania.

oznaki i objawy ząbkowania

historia ząbkowania

w całej historii ząbkowanie ma był odpowiedzialny za wiele różnych chorób dziecięcych. Sumerowie wierzyli, że ząbkowanie i inwazja robaków są związane. Pisma hinduistyczne, a także dzieła Arystotelesa, Homera, Celsusa i innych, opisują związki między ząbkowaniem a chorobą.

do 1839 roku 5016 zgonów w Anglii i Walii było rzekomo przypisywanych ząbkowaniu. Ząbkowanie było używane do uwzględnienia następujących zgonów niemowląt w Londynie:

• 4,8% wszystkich zgonów w wieku poniżej 1 roku;
• 7,3% zgonów w wieku od 1 do 3 lat oraz
• 12% wszystkich zgonów w wieku poniżej 4 lat.

wiara w lansowanie dziąseł była powszechnie i mocno utrzymywana zarówno przez lekarzy, jak i społeczeństwo, co jest obecnie uważane za przestarzałe.

jeszcze w 1979 roku rodzice i lekarze wskazywali ząbkowanie jako przyczynę wystąpienia objawów u dzieci przyjętych do szpitala. Problemy wahały się od infekcji górnych dróg oddechowych do bakteryjnego zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych i stwierdzono, że większość z tych przypadków można łatwo przypisać innej przyczynie.

oznaki i objawy

obecnie istnieją dobre dowody na to, że ząbkowanie wiąże się co najwyżej z niewielkimi i stosunkowo rzadkimi objawami. Większość lekarzy zgadza się obecnie, że ząbkowanie nie powoduje chorób zagrażających życiu.

ząbkowanie wydaje się być związane z:

• niepokój dzienny;
• ssanie kciuka;
• pocieranie dziąseł;
• ślinienie się i
• utrata apetytu.

lekka gorączka, wysypka na twarzy, zaburzenia snu i pocieranie uszu mogą być związane z ząbkowaniem, jednak należy podkreślić, że link prawdopodobnie będzie mały, jeśli w ogóle istnieje.

gryzienie, ślinienie się, pocieranie dziąseł, drażliwość i ssanie są typowymi objawami 3 lub 4 dni przed i po pierwszych zębach, podczas gdy zmniejszony apetyt na ciała stałe, czuwanie, pocieranie uszu, wysypka na twarzy i lekka gorączka wydają się być możliwymi objawami 1 lub 2 dni przed i po zębach.

uważa się, że ząbkowanie jest kozłem ofiarnym dla wielu innych zdarzeń mających miejsce między około 6 a 24 miesiącem życia, po stosunkowo bezproblemowym pierwszym 6 miesiącu życia. Mogą one obejmować nagły wzrost zakażeń dróg oddechowych, ucha środkowego i biegunki w tym wieku, a także specyficznych zakażeń, takich jak wirus opryszczki pospolitej (głównie typu 1).

ciężkie objawy, takie jak gorączka, biegunka, silny mocz i podatność na infekcje nie wydają się być związane z ząbkowaniem; można śmiało powiedzieć, że poważne i zagrażające życiu problemy nie są związane z ząbkowaniem.

leczenie ząbkowania

domowe środki zaradcze i leczenie zachowawcze

w handlu dostępna jest szeroka gama pierścieni ząbkujących. Chwilowa ulga w bólu jest zapewniana przez ciśnienie wytwarzane przez żucie pierścienia ząbkującego. Najlepiej to osiągnąć po uprzednim schłodzeniu. Ważne jest, aby pamiętać, że pierścienie ząbkujące powinny być przymocowane do odzieży niemowlęcia, a nie wiązane na szyi, ponieważ mogłoby to spowodować uduszenie.

inne domowe środki obejmują pałeczki do żucia i chleb utwardzony w piecu, mrożone pieczywo, różnorodne świeże i mrożone owoce i warzywa oraz zapewnienie niemowlętom smoczka do tymczasowego uśmierzenia bólu.

kilka z tych środków polega na wywieraniu nacisku na bolesny obszar. Można również zastosować łagodny nacisk czystym palcem (ewentualnie mokrą gazą) lub zimną łyżką. Nadmiar śliny może przedostać się na skórę niemowlęcia. Należy go regularnie wycierać lub może rozwinąć się wysypka na twarzy.

terapia oparta na lekach

większość rodziców woli unikać używania leków i leków podczas ząbkowania; jednak szeroki zakres skutecznych zabiegów lokalnych (stosowanych na ząb) i ogólnoustrojowych (wpływają na układy organizmu) jest dostępny, gdy proste środki nie zapewniają ulgi. Te środki zaradcze w najlepszym razie trwają tylko kilka minut, więc ich skuteczność jest wątpliwa, mimo to są one powszechnie stosowane.

bezcukrowy paracetamol zmniejsza ból i gorączkę i jest najczęstszą formą leczenia opartego na lekach.

chlorowodorek Lignokainy jest miejscowym środkiem znieczulającym, który szybko wchłania się w jamie ustnej, dając szybką ulgę w bólu, chociaż tymczasowo. Jest powszechnie stosowany w zabiegach stomatologicznych i należy go ostrożnie stosować u niemowląt, aby zapobiec przedawkowaniu.

salicylan choliny jest aktywnym składnikiem kilku drobnych leków przeciwbólowych sprzedawanych komercyjnie na problemy z ząbkowaniem i jest podobny do aspiryny. Chociaż zespół Reye ’ a (zaburzenie wątroby i układu nerwowego) jest związane ze stosowaniem aspiryny u dzieci, wydaje się, że salicylan choliny nie stanowi problemu. Jednak wielu pediatrów i farmaceutów mówi teraz ludziom, aby unikali preparatów salicylanu choliny podczas ząbkowania ze względów bezpieczeństwa.

czego nie robić

długo utrzymywane kulturowe przekonania o ząbkowaniu powinny zostać przerwane, a czas przyznać, że istnieją dobre dowody na to, że przechodzące zęby nie są związane z istotnymi objawami. Dzieci z objawami, które historycznie uważano za związane z ząbkowaniem, np. biegunką, wirusem opryszczki pospolitej i innymi ciężkimi infekcjami, nie powinny być poddawane leczeniu ząbkowania, a zamiast tego należy szukać profesjonalnej pomocy.

dodanie cukru, miodu lub dżemu do butelek do karmienia lub zanurzenie smoczka w miodzie lub dżemie nie ma absolutnie żadnego działania przeciwbólowego i spowoduje próchnicę zębów. Wielokrotne stosowanie alkoholu na błonę śluzową niemowlęcia jest nieskuteczne i ze względu na małą masę ciała niemowlęcia może prowadzić do poważnych problemów.

kluczowe punkty

• czas, kiedy pierwsze kilka zębów dziecka zaczyna wybuchać, nazywa się ząbkowaniem.
• większość dzieci ma wszystkie 20 zębów podstawowych przed 3 urodzinami.
• często dziąsła wokół nowych zębów mogą powodować:
  • obrzęk i tkliwość;
  • niepokój;
  • drażliwość;
  • płacz;
  • Lekka temperatura;
  • nadmierne ślinienie, prowadzące do możliwej wysypki;
  • zakłócenie nawyków żywieniowych i snu; i/lub
  • chęć gryzienia czegoś twardego lub pocierania dziąseł.
• ząbkowanie nie powoduje poważnych problemów zdrowotnych, takich jak wysoka gorączka, wymioty, drgawki i biegunka.
• Zarządzaj ząbkowaniem poprzez:
  • delikatne pocieranie lub masowanie dziąseł palcem, aby pomóc dziecku w dyskomforcie;
  • naturalne środki, takie jak kostki lodu owinięte w szmatkę lub zimne produkty spożywcze; i/lub
  • ząbkowanie pierścieni.
• staraj się, aby twarz dziecka była sucha. Przetrzyj go często szmatką, aby usunąć ślinotok, aby uniknąć wysypki tworzącej się na twarzy dziecka.
• leki przeciwbólowe i leki, które pocierasz dziąsła, nie są wysoce skuteczne przez długi czas, ponieważ wypłukują się z ust dziecka w ciągu kilku minut.
• nie używaj żadnych leków zawierających alkohol, ponieważ mogą być toksyczne. Unikaj też cukru, miodu i dżemu na smoczkach, ponieważ doprowadzi to do próchnicy zębów.
• Jeśli objawy nadal się nasilają, może być zalecane stosowanie leków, takich jak paracetamol.

uprzejmie napisany przez Dr Akhil Chandra BDSc. (Hons UWA)

Dentysta, Centrum Stomatologiczne Whitfords i członek redakcji Wirtualnego Centrum Stomatologicznego

więcej informacji

aby uzyskać więcej informacji na temat zdrowia i higieny jamy ustnej u dzieci w wieku od 0 do 5 lat, Zobacz dental health in Kids.