pochodzenie kucyka szetlandzkiego
Kucyk Szetlandzki pochodzi z Wysp Szetlandzkich, grupy wysp leżących około 100 mil od północnego wybrzeża Szkocji. Uważa się, że kuce szetlandzkie mogą być potomkami kucyków tundry, które przybyły do Wielkiej Brytanii podczas ostatniej epoki lodowcowej. Na przestrzeni wieków surowe środowisko i rzadka roślinność Szetlandów spowodowały, że kucyki zmniejszyły się z około 13,2 do maksimum 42 cali dzisiejszych. Dziś na wyspach jest około 100 kucyków Szetlandzkich, ale ich popularność jest taka, że są szeroko hodowane w kontynentalnej Brytanii, a także w Australii, Ameryce Północnej i Południowej oraz Europie.

wygląd
Jak już wspomniano, kuce szetlandzkie są małe, o maksymalnej wysokości w kłębie lub 42 cali. Są bardzo mocne i wytrzymałe, z krótkim mocnym grzbietem i stosunkowo głęboką lufą. Nogi są krótkie i cienkie, a stopy twarde. Grzywa i ogon są bujne, a kucyk wyrasta z bardzo grubej zimowej sierści, aby chronić go przed surowymi wyspowymi zimami. Najpopularniejszym kolorem jest czarny, ale kuce szetlandzkie mogą mieć dowolny kolor, w tym piebald (czarno-biały) i skewbald (dowolny inny kolor i biały).

używa
pierwotne użycie kucyka szetlandzkiego było zwierzęciem stadnym dla crofterów lub rolników na wyspach. W 1800 roku wiele Szetlandy zostały wywiezione do Wielkiej Brytanii i były używane jako kucyki pit w collieries.
obecnie kuce szetlandzkie są popularne jako zwierzęta domowe, zwierzęta towarzyszące, a także są używane jako kuce Do Jazdy Dla Dzieci. Na ringu pokazowym często można je zobaczyć w czołówce klas wodzy, znanej w Stanach Zjednoczonych jako Short Stirrup. Tydzień temu widziałem nawet program na Animal Planet o kucyku Szetlandzkim Grand National, odbywającym się co roku na Olympia International Horse Show w Londynie.

Amerykański Szetland
Amerykański Szetland jest używany jako kucyk uprzęży i powstał z krzyżowania z Kucykiem Hackney. Jest bardzo różny w wyglądzie od oryginalnego kucyka szetlandzkiego, jest drobniejszy w budowie, z wysoką, efektowną akcją na nogi.