przerzuty do skórnych guzków litych występują ogólnie w tempie około 1% na nowotwór pierwotny.1 w raku piersi przerzuty skórne występują w tempie około 2,5% na nowotwór pierwotny. Ze względu na dużą częstość występowania nowotworów piersi w porównaniu do innych nowotworów wewnętrznych, rak piersi stanowi prawie 33% wszystkich przerzutów skórnych.2 naciekający rak przewodowy stanowi prawie 70% przerzutów skórnych raka piersi, podczas gdy rak zrazowy stanowi około 15%.

przerzuty skórne mogą być pierwszym objawem pierwotnego nowotworu. W jednym retrospektywnym badaniu u 6% raków piersi (n=992) początkowo występowały tylko objawy skórne.3 Wygląd kliniczny może być różny, ale przerzuty skórne z gruczolakoraka piersi często występują jako izolowane guzki skórne z powierzchownymi przebarwieniami lub zmianami tekstury. Najczęstszą lokalizacją przerzutów skórnych jest na klatce piersiowej ipsilateralnie do pierwotnego nowotworu piersi.4 wysłaliśmy wcześniej przypadek przerzutowego gruczolakoraka piersi z rozlanymi guzkami skórnymi bez zmian powierzchniowych.

opis przypadku

64-letnia kobieta, która była w dobrym stanie zdrowia, przedstawiła lekarzowi podstawowej opieki zdrowotnej w celu oceny niedawnego wystąpienia zmęczenia. Badania laboratoryjne wykazały, że miała łagodną anemię z łagodną małopłytkowością i limfocytozą. Skierowano ją do hematologa, który zlecił cytometrię przepływową i badania cytogenetyczne. Nieprawidłowości krwi nie zostały uznane za wystarczająco poważne, aby uzasadnić biopsję szpiku kostnego i była monitorowana klinicznie przez następne 2 lata.

dwa lata po pierwszej prezentacji lekarz podstawowej opieki zdrowotnej wykonał nietypowe badanie piersi, ale powiększone węzły chłonne pachowe do 15 mm zostały wykryte w prawej piersi podczas rutynowej ultrasonografii piersi. Dodatkowo zauważyła, że doświadczyła niezamierzonej utraty wagi o 10 funtów w ciągu ostatniego roku. Hematolog podejrzewał chłoniaka niskiego stopnia i wykonał biopsję szpiku kostnego. Immunohistochemia próbki szpiku kostnego była zgodna z dodatnim receptorem estrogenu, ujemnym receptorem progesteronu, ujemnym receptorem ludzkiego naskórkowego czynnika wzrostu 2–negatywnym inwazyjnym rakiem zrazowym piersi, który następnie został potwierdzony w prawej piersi na obrazowaniu rezonansem magnetycznym. Pacjentka zaprzeczyła wcześniejszym radioterapii, ale ujawniła rodzinną historię raka piersi u swojego kuzyna.

kilka tygodni po biopsji szpiku kostnego, onkolog stwierdził, że pacjent ma również masę brzuszną i przerzuty do kości pierwotnego raka piersi. Kolonoskopia potwierdziła przerzuty do okrężnicy, które następnie doprowadziły do niedrożności i ostatecznie wymagały prawej hemikolektomii. Onkolog pacjentki rozpoczął jej anastrozol, inhibitor aromatazy (AI), w leczeniu przerzutowego raka piersi i kwasu zoledronowego, bisfosfonianu, wraz z wapniem i witaminą D do zajęcia kości.

wkrótce po tym, podczas corocznego rutynowego badania skóry, dermatolog pacjenta (H. T. N.) odkryli 3 Miękkie, Stałe, podskórnie pojawiające się guzki-jeden na prawej klatce piersiowej, który miał 15 mm średnicy, jeden na lewej połowie pleców, który miał 7 mm, i jeden na lewym górnym przednim udzie, który miał 10 mm. były one dyskretne z dobrze określonymi granicami, ale miały tylko minimalne uniesienie, co czyni je trudnymi do wykrycia klinicznie, zwłaszcza bez palpacji. Guzki nie były widoczne, ponieważ były cieliste, bez przebarwień powierzchni i zmian tekstury. Pacjentka pamiętała, że zmiany pojawiły się stopniowo kilka miesięcy wcześniej, przed rozpoznaniem raka piersi i nie były związane z bólem, swędzeniem lub pieczeniem, więc nie była zaniepokojona ich wyglądem i nigdy nie szukała pomocy medycznej. Dermatolog (H. T. N.) zalecił biopsję w czasie badania skóry, ale pacjent odmówił.

rok po pojawieniu się pierwszych zmian skórnych, 14 kolejnych guzków (ryc. 1) stopniowo wybuchało na klatce piersiowej po stronie ipsilateralnej i przeciwległej (ryc. 2A), pachach, ramionach, ramionach, plecach (ryc. 2b) i udach (ryc. 2C). W tym momencie dermatolodzy wykonali biopsję uderzeniową zmiany na plecach, aby potwierdzić podejrzenie przerzutów do skóry pierwotnego raka piersi. Biopsja wykazała śródmiąższową proliferację komórek atypowych między wiązkami kolagenu i zabarwioną silnie dodatnio na cytokeratynę 7, białko nabłonkowe powszechne w gruczolakoraku piersi (ryc. 3). Dalsze zabarwienie immunohistochemiczne zwróciło przerzutowy pozytywny receptor estrogenu, negatywny receptor progesteronu, negatywny receptor ludzkiego naskórkowego czynnika wzrostu 2–negatywny inwazyjny rak zrzutowy piersi. Dlatego też markery przerzutów skórnych były zgodne z markerami pierwotnego raka piersi.