jesień 2006 roku powinna być najszczęśliwszym okresem w moim życiu. Opublikowałam moją pierwszą książkę, moja siostra, moje ja, o związkach z siostrami i wyruszyłam sama na wycieczkę z przewodnikiem, która zabrała mnie 3000 mil przez Amerykę. Podróż była świetna, ale trudna – 23 dni w samochodzie jadącym od księgarni do księgarni, jadąc praktycznie wszystkie posiłki za kierownicą.

zanim dotarłem do mojego ostatniego przystanku, San Diego, nie mogłem się doczekać powrotu do domu do Montrealu. Wzięłam czerwone oko z powrotem i wpadłam w ramiona mojego kochanego męża z ulgą, kiedy odebrał mnie o 8 rano na lotnisku. Tak się cieszę, że go widzę! Podrzucił mnie do domu i poszedł do pracy.

spędziłem dzień na organizacji, ale zauważyłem długie ciemne włosy w wannie, gdy brałem prysznic. Nie pomyślałem o tym. Byłem też zaskoczony później, że różne dania w kuchni były w złym miejscu. Mieszkaliśmy tam od lat i zawsze trzymaliśmy durszlak pod zlewem i szpatułki w garnku na blacie, ale teraz musiałem ich szukać. Też trochę dziwne-ale nieważne.

Kiedy mój mąż wrócił tej nocy, przeleciałam rękę przez jego i powiedziałam: „kupiłam rybę”, na co on odpowiedział: „To koniec.”Pomyślałem, dziwnie, ale powiedziałem:” dobra, jeśli nie chcesz ryby, możemy zjeść kurczaka.”A on na to:” to koniec i odchodzę. Natychmiast.”I zrobił to. Wprowadził się do swojej sześcioletniej dziewczyny, która mieszkała w moim domu, gdy mnie nie było.

: Marjan Apostolovic/

ten moment oznaczał moje zejście do koszmaru, który nazywam syndromem porzucenia żony. Syndrom porzucenia żony jest wtedy, gdy mężczyzna odchodzi z tego, co jego żona uważała za szczęśliwe stabilne małżeństwo. Zazwyczaj na zdjęciu jest inna kobieta. Jedną z cech charakterystycznych jest to, że mąż następnie odwraca się gniewnie na żonę, obwiniając ją i demontując wszystko, co wiedziała, jako ich kochającą wspólną historię. Wydaje się, że nie ma szacunku dla swojej traumatycznej żony, nawet jeśli był kochającym i uważnym mężem kilka dni wcześniej, tak jak mój.

Po tym, jak mój mąż odszedł, zaczęłam badać to zjawisko i byłam zdumiona, kiedy zdałam sobie sprawę, że jest to dość powszechne i że cechy tego, jak mężczyźni odchodzą, są prawie identyczne w każdym przypadku. Zacząłem badania i wywiady z kobietami na całym świecie, do których to się stało. Opierając się na wynikach badań, napisałem książkę, uciekający mężowie, i uruchomiłem stronę internetową, runawayhusbands.com. Bardzo szybko stworzyliśmy międzynarodową społeczność kobiet, które wspierają kobiety w tej strasznej traumie.

to nie jest typowy rozwód, w którym żona mogła się tego spodziewać. W zespole porzucenia żony często nie ma oznak, że mąż jest nieszczęśliwy lub myśli o odejściu, tak jak w moim przypadku. Kiedy mężczyźni odchodzą w ten sposób, ich żony czują się jak szalone i całkowicie samotne. Kiedy natkną się na naszą stronę internetową, Googlując w środku nocy, są zszokowani, gdy dowiadują się, że to „rzecz” i głęboko pocieszeni, że mogą dzielić się z innymi tym, przez co przechodzą.

powrót do zdrowia to długi i bolesny proces. Początkowo żona ma obsesję na punkcie zrozumienia motywacji męża-jak mógł przekształcić się z kochającego męża w zimnego i wściekłego nieznajomego? Gdy tylko pomoże jej zobaczyć, co kryło się za jego działaniami, stanie się bardziej swobodna, aby odwrócić uwagę od opłakiwania przeszłości do spojrzenia na przyszłość.

jestem psychoterapeutką, więc moim celem w pomaganiu kobietom w tej sytuacji jest doprowadzenie ich do punktu, w którym mogą postrzegać ten kryzys jako odskocznię do zmian. Pierwszy rok po porzuceniu żony jest bardzo ciężki, ale z wystarczającym wsparciem, żona może zacząć dostrzegać możliwości dla swojego życia jako samotna kobieta i miejmy nadzieję, być w stanie zakwitnąć do objęcia swojego nowego życia.

przez lata opracowałem zasoby terapeutyczne, aby zapewnić pomoc zarówno online, jak i twarzą w twarz. Siła bycia częścią leczniczej społeczności nie może być lekceważona – kiedy kobiety spotykają się, oferują sobie nawzajem zarówno strategie, jak i wsparcie. Mamy grupę na Facebooku, biuletyn, internetową grupę medytacyjną i to, co nazywamy kręgiem uzdrawiania – gdzie kobiety mogą spotykać się z innymi lokalnie w swoich miastach, aby zapewnić wsparcie. Istnieją one w miastach na całym świecie.

jestem w stanie pracować osobiście z kobietami poprzez internetowe grupy terapeutyczne, gdzie możemy się widzieć i słyszeć, tak jakbyśmy byli w tym samym pokoju. Spotykamy się razem na corocznych rekolekcjach w Montrealu i Sedonie w Arizonie, a dla tych, którzy potrzebują większego wsparcia, dostępne są prywatne sesje terapii przez Skype. Nasza społeczność jest potężna, z aktywnymi uczestnikami w Australii i Nowej Zelandii, Indiach, Hong Kongu, Nigerii i Ghanie, Wielkiej Brytanii, Europie, Kanadzie i USA

wiem, jak silne kobiety cierpią i opłakują syndrom porzucenia żony. Byłem tam. Ale wiem również, że ta trauma może być również wykorzystana do tak zwanego wzrostu pourazowego, w którym kobiety są zmuszone do wzmocnienia się, aby mogły zarządzać swoimi myślami i emocjami i rozwijać głębokie nowe zrozumienie swojego życia. Chociaż nie widzą tego, gdy są w środku, nie zawsze będą się tak źle czuć.