podczas gdy sporadyczne koszmary senne są częstą i normalną odpowiedzią na stres na jawie, częstsze zaburzone sny i koszmary senne mogą wskazywać na podstawową psychopatologię. W bardziej łagodnym przypadku częstotliwość i intensywność niepokojących snów może wykazywać postęp i rozdzielczość w czasie, podczas gdy przewlekłe koszmary są powtarzalne, trwałe i związane z niższym samopoczuciem psychicznym, a także historiami traumy lub nadużyć.1

w rzeczywistości częste i niepokojące koszmary, wraz z kilkoma innymi cechami zaburzonego snu, takimi jak zmiany intensywności emocjonalnej, zwiększona dziwaczność lub nietypowe interakcje postaci, były związane z określonymi zaburzeniami psychicznymi, w tym depresją, schizofrenią i zaburzeniami osobowości.

depresja

prawdopodobnie nic dziwnego, pacjenci z depresją zgłaszają sny o bardziej negatywnym nastroju i emocjach niż osoby kontrolujące, a także więcej niepowodzeń i nieszczęść (w porównaniu do osób ze schizofrenią).U 2,13 pacjentów z depresją częściej występują koszmary senne.4,14

ponadto pacjenci z depresją, u których w przeszłości występowały myśli lub zachowania samobójcze, zgłaszają więcej przypadków zgonu w snach. Jednak jedno z badań wykazało, że pacjenci z depresją zgłaszali mniej negatywny, ale bardziej neutralny wpływ w swoich snach; autorzy interpretują to odkrycie jako zgodne z afektywnym spłaszczeniem obserwowanym w depresji. Co więcej, jedno z badań nad zaburzeniem afektywnym dwubiegunowym wykazało, że przesunięcia od neutralnej lub negatywnej treści snów (jak w depresji) w kierunku bardziej dziwacznych i nierealistycznych snów mogą przewidywać zmiany między stanami depresyjnymi i maniakalnymi.16 sugeruje to, że zmiany w afektywnej treści snów mogą wystąpić w połączeniu z wahaniami nastroju na Jawie w depresji.

oprócz treści afektywnych, pacjenci z depresją odgrywają stosunkowo bierną rolę w swoich snach, wraz z raportowaniem mniej dziwacznych snów, niższej częstotliwości przywoływania snów i mniej szczegółowych raportów o snach.17,18 jedno badanie wielokrotnie budziło pacjentów z depresją pięć minut do epizodów snu REM-okres, który zazwyczaj Promuje wysoką pamięć snu—i okazało się, że pacjenci z depresją konsekwentnie nie byli w stanie przypomnieć sobie swoich snów.Wyniki te sugerują względne zahamowanie lub spłaszczenie treści snów u pacjentów z depresją.

schizofrenia

kilka badań wykazało, że sny pacjentów ze schizofrenią zawierają podwyższony poziom lęku i negatywny wpływ. Na przykład zgłaszają wyższe częstotliwości wrogości w swoich snach w porównaniu do kontroli-konkretnie, zwiększoną wrogość skierowaną do śniącego.2,3 mają też częstsze koszmary niż osoby zdrowe.4,5

oceniając zaangażowanie postaci w sny schizofreników, kilka badań wykazało obecność większej liczby obcych i mniej znanych postaci lub przyjaciół—a także idiosynkratyczne stwierdzenie, że pacjent często nie jest głównym bohaterem snu.6-9 połączenie niespokojnych i niepokojących snów z postrzeganą wrogością ze strony obcych i nieznanych postaci jest zgodne z doświadczeniami złudzeń prześladowczych w życiu na jawie.

Niektóre badania donoszą więcej dziwaczności i nieprawdziwości w snach osób ze schizofrenią, podczas gdy inne nie znajdują żadnych różnic w dziwaczności w porównaniu do kontroli.10-12 ta niespójność może wynikać z zastosowania metodologii oceny dziwaczności snów; na przykład jedno z badań wykazało, że schizofrenicy oceniają swoje sny jako mniej dziwaczne niż sędziowie (być może dlatego, że są tak przyzwyczajeni do tego, jak dziwaczne są ich sny).8 wręcz przeciwnie, sny na jawie są konsekwentnie uważane za bardziej dziwaczne u pacjentów ze schizofrenią.

ogólnie rzecz biorąc, zwiększony negatywny wpływ, większa częstotliwość koszmarów sennych i nietypowy profil postaci snów pacjentów jest zgodny z przebudzonymi objawami schizofrenii.

Borderline Personality Disorder

pacjenci z borderline personality disorder doświadczają więcej negatywnych snów, a także więcej niepokoju w swoich snach i po przebudzeniu ze snów.20,21 co więcej, BPD konsekwentnie wiąże się z wyższą niż średnia częstością koszmaru, 20-22, a rosnąca częstotliwość koszmaru wiąże się z cięższymi objawami.23 niektórzy badacze sugerują, że te przewlekłe koszmary mogą być związane z traumatycznymi doświadczeniami z dzieciństwa, które często są związane z rozwojem borderline personality disorder.

jednak w innym badaniu stwierdzono, że interakcje charakteru w snach pacjentów z pogranicza zawierają więcej życzliwości i mniej agresywności, a także mniej zamieszania niż sny pacjentów z grupy kontrolnej.25 zawierały również podwyższone poziomy plastyki sensorycznej, w tym atrybuty ruchowe i słuchowe.

te odkrycia wydają się nieco sprzeczne z rozpowszechnieniem koszmarów i niepokojących, niepokojących snów, ale mogą wskazywać na ogólne nasilenie procesów snu, które mogą prowadzić do koszmarów lub żywych snów nie koszmarowych, w zależności od obecnego poziomu stresu.

implikacje kliniczne

wzorce zaburzeń snu mogą być przydatne jako wskaźniki postępu psychicznego. Na przykład, rosnące odniesienie do śmierci w snach pacjentów z depresją może ujawnić obecność myśli samobójczych, a zatem jest silnym sygnałem dla klinicystów-zwłaszcza, że same koszmary są związane z większym ryzykiem samobójstwa.22

z drugiej strony, przesunięcia w kierunku bardziej pozytywnych tematów mogą świadczyć o pomyślnym leczeniu. Jak wspomniano, w zaburzeniu afektywnym dwubiegunowym, zmiany z negatywnych do dziwacznych snów mogą odzwierciedlać zmiany ze stanów depresyjnych do maniakalnych, a tym samym mogą ostrzegać pacjenta i klinicystę o nadchodzących objawach.16

częstość występowania koszmarów sennych we wszystkich trzech zaburzeniach psychologicznych badanych tutaj dalej sugeruje, że leczenie zawierające ukierunkowaną redukcję koszmarów sennych może być bardziej skuteczne niż te, które zaniedbują koszmary senne. Ogólnie rzecz biorąc, ocena snów może służyć jako przydatny barometr zmian w psychopatologii, a zatem może być skutecznie stosowana w kontekstach leczenia.