sieciowy system operacyjny (NOS) to komputerowy system operacyjny (OS) zaprojektowany głównie do obsługi stacji roboczych, komputerów osobistych i, w niektórych przypadkach, starszych terminali podłączonych do sieci lokalnej (LAN). Oprogramowanie stojące za NOS pozwala wielu urządzeniom w sieci komunikować się i współdzielić zasoby ze sobą.
skład sprzętu, który zazwyczaj używa NOS, obejmuje szereg komputerów osobistych, drukarkę, serwer i serwer plików z siecią lokalną, która łączy je ze sobą. Rolą NOS jest dostarczanie podstawowych usług sieciowych i funkcji, które obsługują wiele żądań wprowadzania jednocześnie w środowisku wielu użytkowników.
ze względu na to, że wcześniejsze wersje podstawowych systemów operacyjnych nie były przeznaczone do użytku sieciowego, Sieciowe systemy operacyjne pojawiły się jako rozwiązanie dla komputerów jednoosobowych.
typy sieciowych systemów operacyjnych
istnieją dwa podstawowe typy sieciowych systemów operacyjnych, typu peer-to-peer oraz typu klient/serwer:
- Sieciowe systemy operacyjne typu Peer-to-peer umożliwiają użytkownikom współdzielenie zasobów sieciowych zapisanych we wspólnej, dostępnej lokalizacji sieciowej. W tej architekturze wszystkie urządzenia traktowane są jednakowo pod względem funkcjonalności. Peer-to-peer zwykle działa najlepiej dla małych i średnich sieci LAN i jest tańszy w konfiguracji.
- Sieciowe systemy operacyjne klient / serwer zapewniają użytkownikom dostęp do zasobów poprzez serwer. W tej architekturze wszystkie funkcje i aplikacje są zunifikowane pod jednym serwerem plików, który może być używany do wykonywania indywidualnych działań klienta niezależnie od fizycznej lokalizacji. Klient / serwer jest zwykle najdroższy w implementacji i wymaga dużej ilości konserwacji technicznej. Zaletą modelu klient / serwer jest to, że sieć jest kontrolowana centralnie, co ułatwia wprowadzanie zmian lub uzupełnień do technologii.
typowe cechy sieciowych systemów operacyjnych
cechy sieciowych systemów operacyjnych są zazwyczaj związane z administracją użytkownikami, utrzymaniem systemu i zarządzaniem zasobami. Obejmuje to:
- podstawowe wsparcie dla systemów operacyjnych, takich jak obsługa protokołu i procesora, wykrywanie sprzętu i wieloprocesorowe.
- współdzielenie drukarki i aplikacji.
- wspólny system plików i współdzielenie bazy danych.
- funkcje bezpieczeństwa sieci, takie jak uwierzytelnianie użytkowników i Kontrola dostępu.
- Katalog
- Backup i web services.
- praca w Internecie.
przykłady sieciowych systemów operacyjnych
prawdziwe Sieciowe systemy operacyjne są klasyfikowane jako oprogramowanie, które zwiększa funkcjonalność systemów operacyjnych poprzez zapewnienie dodatkowych funkcji sieciowych. Kilka przykładów tych sieciowych systemów operacyjnych i ich dostawców usług to:
- LANtastic firmy Artisoft – jest to prosty, przyjazny dla użytkownika NOS, który obsługuje większość systemów operacyjnych PC.
- Banyan ’ s VINES-używa architektury klient-serwer do żądania określonych funkcji i usług.
- NetWare Novella – był to pierwszy sieciowy system operacyjny, który został wydany i został zaprojektowany w oparciu o architekturę protokołu XNS.
- Microsoft ’ s LAN Manager-działa jako aplikacja serwerowa i został opracowany do pracy pod systemem operacyjnym Microsoft. Obecnie większość funkcjonalności Lan Manager jest zawarta w samym systemie operacyjnym Windows.
ponadto niektóre wielozadaniowe systemy operacyjne, takie jak Windows NT i OpenVMS firmy Digital, mają możliwości, które umożliwiają opisanie ich jako sieciowego systemu operacyjnego. Ponadto najpopularniejsze systemy operacyjne, takie jak Windows, Unix, Linux i Mac, zawierają wbudowane funkcje sieciowe, które mogą nie wymagać dodatkowych usług sieciowych.