(AP) _ dwa zdjęcia wisiały obok siebie w pokoju Maiji Langeland ’ s Holy Cross w ostatnich miesiącach jej pierwszego roku.

pierwsza została ręcznie narysowana przez jej chłopaka, hokeistę o artystycznej passie, w ostatnim roku w Akademii Tabor. Przedstawia dwoje ludzi siedzących na huśtawce pod drzewem nad jeziorem.

drugi był w tym roku prezentem od tego samego chłopaka, teraz jest bardzo porywczym hakerem komputerowym. Jest przykuty do wózka inwalidzkiego i rysuje ustami. Pokazuje też parę na huśtawce nad jeziorem.

Ta sama scena. Ten sam artysta.

To jest to, że Travis Roy został sparaliżowany od szyi w dół 11 sekund na swojej pierwszej zmianie na Uniwersytecie w Bostonie. 19-letni Langeland powiedział, że nadal jest tą samą osobą.

„Travis wciąż tu jest” „To tylko jego ciało nie działa tak dobrze. Wszystkie powody, dla których go kochałam, są nadal aktualne.”

Langeland spodziewała się, że jej pierwszy rok studiów będzie pełen lekcji, ale żadna z nich nie będzie tak głęboka, jak te prowadzone przez Roya zmieniającego życie kontuzji.

„w czasie, gdy to się stało, nie wydawało się, że coś może być gorsze” – powiedziała. „Ale zawsze są ludzie, którzy są gorsi od Ciebie i mówisz dzięki Bogu, że mam to, co mam, czy to użycie jednego bicepsa, czy jego zdolność do samodzielnego oddychania” – powiedziała odnosząc się do kamieni milowych powrotu do zdrowia Roya.

od wypadku jest u boku Roya. To był skomponowany Langeland, który zmasakrował Oczy Roya, gdy rozpłakał się we łzach podczas emocjonalnej konferencji prasowej w marcu.

Langeland wyraźnie pamięta noc, mgnienie oka, naprawdę, że jej życie, i Roya, zmieniło się na zawsze.

nie przepadała za hokejem, jej ulubioną częścią gry było przedstawienie zawodników. Roy był łatwy do zauważenia po sprayu blond włosów.

To była wielka noc. Podnosili banery z zeszłorocznych mistrzostw w Beanpot. Był to pierwszy mecz BU w nowym sezonie. Dopiero jako pierwszoroczniak, Roy był w premierowym składzie dla mistrzów kraju.

byli tam rodzice Roya. Jego siostra i jej narzeczony. Teraz Langeland i przyjaciel spotkali się z nimi na trybunach.

bu punktował od razu. Roy wyszedł na następnej zmianie.

` ” jest Travis!”Langeland krzyknął przez din do swojej grupy.

nie spuszczała z niego wzroku, gdy ten pędził w kierunku rogu, aby sprawdzić przeciwnika z Północnej Dakoty. Gracz uniknął trafienia, a Roy otarł się o niego i spadł na deski.

Langeland już wcześniej widział, jak Roy upada. Szybko wstawał i wracał do gry. Byłby objazd do ławki, gdyby naprawdę cierpiał.

`on nie lubi leżeć na lodzie, a ludzie na niego patrzą” – powiedziała Langeland, więc trochę się martwiła, gdy nie skoczył na łyżwy. Mecz został przerwany. Czekała, aż Roy wstanie.

ojciec Travisa, Lee Roy, udał się na lód. Więcej czekania. Następnie skierował się do reszty grupy, aby do niego dołączyła.

„w tym momencie wiedziałam, że to poza zwichniętym ramieniem lub złamaną nogą, czy coś, ale nie wiedziałam, co” – powiedziała. „Co może być gorsze? Założyłem, że żyje. Nie mogłem wymyślić nic pomiędzy tym, więc nie miałem pojęcia.`

Langeland nie wie, kiedy po raz pierwszy usłyszała słowo” sparaliżowany ” wypowiedziane. Może ktoś spekuluje na trybunach. „To najstraszniejsza rzecz, jaką można usłyszeć” – powiedziała.

na noszach przenoszonych z lodu, Roy mógł być spokojniejszy niż ktokolwiek inny.

” Powiedziałem, że też cię kocham, Trav. Powiedział: „nie martw się o mnie. Powiedziałem, że tak zrobię.”

Roy był w Boston University Medical Center. Langeland wziął półtora tygodnia wolnego od szkoły, porzucił zajęcia i przez miesiące spędzał każdą wolną minutę w szpitalu, albo w pokoju Roya, albo w „apartamencie gościnnym” przeznaczonym dla rodziny i przyjaciół. Tam odrabiała lekcje i dzieliła się swoimi frustracjami.

Langeland mówi, że słowa nie mogą przekazać jej emocji w pierwszych tygodniach, kiedy Roy, który powinien był świętować początek ekscytującej kariery w college ’ u, został unieruchomiony w szpitalnym łóżku, stracił przytomność.

” czułem się, jakbym był w koszmarze. … To był bez wątpienia najgorszy okres w całym moim życiu ” – powiedziała. „Zdecydowanie.”

Roy przeniósł się do Shepherd rehabilitation center w Atlancie w lutym. Langeland odwiedził go pięć dni później. Tam zobaczyła go, po raz pierwszy, na wózku inwalidzkim.

„To było trudne, wiesz, bo to jest po prostu zobaczyć, jak będzie,” powiedziała. „Ale szybko zdajesz sobie sprawę, że to tylko krzesło i tak naprawdę nie ma nic wspólnego z tym, kim jest Travis.”

Roy sobie radzi, Langeland powiedział. Gehenna była również dla niego doświadczeniem edukacyjnym.

jest dużo terapii. Oboje uczą się żyć z niewygodnymi spojrzeniami nieznajomych, a co gorsza, z ludźmi, którzy nie chcą nawiązać kontaktu wzrokowego.

obraz, który Roy narysował ustami, jest tak dobry, jak ręcznie narysowany pierwszy. Pisze też ustami i wysyła wiadomości e-mail przez komputer, coś, czym wcześniej nie był zainteresowany.

„to zapoznało go z faktem, że, tak, życie się zmieniło, ale to wciąż trwa, a ja wciąż mogę się świetnie bawić” – powiedział Langeland. „Kiedy już wiedziałam, że jest lepszy, uświadomiłam sobie, że wszystko będzie dobrze, poczułam się o wiele lepiej.”

Jeśli chodzi o przyszłość, Langeland zajmuje jeden dzień na raz.

` ” myślę o tym codziennie. Co ja teraz zrobię? Ale naprawdę Nie wiem-powiedziała. „Zobaczę, co się stanie.”