„poznałem reżysera Carrolla Ballarda, kiedy on i mój tata szukali arabskiego ogiera do roli czarnego”, mówi Tim Farley, który jeszcze był na studiach, kończący studia fotograficzne w Brooks Institute w Santa Barbara w Kalifornii, kiedy ukochana powieść jego ojca Waltera Farleya, czarny ogier, rozpoczęła transformację na duży ekran.

„poszedłem porozmawiać z Carrollem i Fredem Roosem, producentem, aby zobaczyć, czy znajdę pracę. Oczywiście, powiedzieli, że mogę mieć pracę. Na początku nie powiedzieli, że mi zapłacą. Byłem 21-letnim dzieciakiem, który nie wiedział nic o robieniu filmów”, mówi śmiejący się Farley.

skończył pomijając ceremonie ukończenia szkoły, aby rozpocząć produkcję filmu, który rozpoczął się w Toronto w 1977 roku.

„moją pierwszą pracą była praca w biurze” – wspomina Farley. „Film był wówczas w przedprodukcji. Jednym z moich zadań było wykonanie kopii wszystkich zmian w scenariuszu dla załogi. Jednak, uciekłem również dodatkowy zestaw kopii, aby wysłać do mojego taty. Więc odsyłał je z tymi wszystkimi komentarzami na ich temat, a oni pytali: „skąd on bierze te wszystkie informacje? Byłem jego kretem! Szczerze mówiąc, nie byli z tego zadowoleni.”

mimo to przynosiło korzyści. „Właściwie, mój tata wymyślił sekwencję w pokoju dżokeja przed czarnymi wyścigami. Stało się to humorystyczną sceną w filmie, ponieważ dodawali wagi temu maluchowi. Sposób, w jaki napisano scenariusz, polegał na tym, że Alec podkradał sobie wagę do kieszeni, albo zakładał pas do ciężarów, czy coś. Mój tata powiedział: „nikt by tego nie zrobił. Urzędnicy dodają wszystkie ciężary handicapowe, które muszą nosić dżokeje. Nigdy by nie ukradli wagi. Wpadł na kilka pomocnych pomysłów.”

Farley uśmiecha się, gdy myśli o tym. „To była fascynująca codzienna jazda na plan z Mickeyem Rooneyem w Toronto, miejscu, w którym kręcono nasze nowojorskie sceny z lat 40. Mickey miał długi okres kariery, ale czarny ogier przyniósł mu nominację do Oscara i powrócił na scenę.”

Kiedy produkcja trafiła za granicę, Farley też.

„z planu czarnego ogiera, kiedy miałem 22 lata. Nie znam fotografa, został wysłany do mojego taty i na ścianie jego biura ” – mówi Farley.

„najbardziej pamiętne dni dla mnie były na wyspie. Kilka miesięcy zajęło nam zrobienie tych zdjęć ” – mówi. „Moim zasługą na ekranie był „asystent produkcji”, ale mając tylko około 30 osób w załodze, zrobiłem wszystko po trochu. Został nakręcony niemal jak film dokumentalny, z niewielką załogą na śródziemnomorskiej wyspie Sardynii.

mała załoga i niewielu-sprawiają, że nie — istota pociesza: „to było ekscytujące, mimo że musieliśmy wziąć zimny prysznic!”Farley mówi. „Pracując nad tymi sekwencjami na plaży, nie było hoteli. Mieszkaliĺ ” my w pustej szkole z zimnÄ … wodÄ … prysznicowÄ…. Od czasu do czasu można było zobaczyć turystę przechodzącego przez godzinę lub dwie, ale byliśmy dość daleko.”

zdalna lokalizacja przyniosła wyjątkowe wyzwania. „Musieliśmy zrobić wiele ujęć z jazdy, takich jak czarny biegnący po barze z piaskiem, zwłaszcza gdy Alec uczy się jeździć i ciągle spada. Musieliśmy to jakoś uskrzydlać. Nie mogliśmy powiedzieć: „potrzebujemy tu jakiegoś toru dla lalek na 500 jardów i musimy jechać 30 mil na godzinę. Jak zamierzasz to zrobić?”

odpowiedź była improwizowana: „wymyślili Citroëna 2CV. To jak francuska wersja Volkswagena Beetle ’ a. Zdjęliśmy drzwi i siedzenia. Użyliśmy tego jako naszej lalki, by ścigać się po plaży. Koń jechał dość szybko.”

rzadko bez własnego aparatu, Farley często fotografował gwiezdnego konia, Cass-Olé. „On I Kelly mieli dobry związek, ponieważ spędzili ze sobą tyle czasu przed rozpoczęciem filmu. Ale Cass-Olé był podobny do czarnego charakteru. Był bardzo niezależny, wiedział, że jest wspaniały i że wszyscy go kochali. Przejąłby kontrolę, gdybyś mu pozwolił. Z drugiej strony, Cass był łagodny dla Kelly. Corky Randall szkolił Cassa miesiącami, aby mógł pracować na wolności i słuchać poleceń głosowych.

Po zakończeniu kręcenia, powrót do domu wymagał korekty. „To było prawie jak w filmie — kiedy Alec wraca do Ameryki — ta pierwsza Sekwencja, gdy jest w prawdziwej łazience z bieżącą wodą. To też nam się przydarzyło” – wspomina Farley.

czterdzieści lat później wspomnienia z tych miesięcy pracy nad filmem są wciąż żywe i ekscytujące. „Każdego dnia uczymy się czegoś nowego … nigdy nie wiedziałeś, kto może się pojawić — Harrison Ford, Matt Dillon, Francis, nawet Scorsese. Spotkałem Felliniego w Cinecittà .”

ale najlepszą częścią, jak mówi Farley, było bycie częścią tej małej rodziny, w której skład wchodziły wspaniałe konie i jeźdźcy, od kowbojów po Hollywood.”

więcej o czarnym ogierze

The Black Stallion: a Heartwarming Epic For the Ages

przypadkowy scenarzysta czarnego ogiera

czarny ogier w wieku 40 lat z koordynatorem kaskaderskim Glennem Randallem

tajna broń czarnego ogiera

Wszystkie zdjęcia: dzięki uprzejmości Tima farleya.

(zdjęcie główne) Tim Farley próbuje swoich sił w liberty work hodując czarnego ogiera, który wystąpił w długo trwającej (obecnie zamkniętej) imprezie Arabian Nights Dinner w Orlando. Walter Farley był bliskim przyjacielem rodziny i dał pozwolenie, aby imiennik czarnego ogiera był używany tylko tam. Ciekawa ciekawostka. Glenn Randall SR. (ojciec Corky ’ ego) trenował konie w Arabian Nights.