Paul ’ s Boutique to drugi album zespołu Beastie Boy, wydany w 1989 roku. Po ogromnym sukcesie Licensed to Ill, ale odchodząc od wytwórni Def Jam i producenta Ricka Rubina, Beastie Boys starali się stworzyć znacznie bardziej wyrafinowaną artystycznie płytę. Pionierskie zastosowanie wielowarstwowości, praktycznie cały album, z wyjątkiem wokalu Beastie Boy, składał się z archiwalnych sampli.

pomysł na okładkę albumu wziął się od Mike 'a D, z fikcyjnym sklepem odzieżowym Paul’ s Boutique na Manhattanie Lower East Side. Siedzibą Paul 's Boutique był istniejący sklep odzieżowy na rogu ulic Rivington i Ludlow, zwany Lee’ s Sportswear. Z przodu okładki miał znajdować się sklep odzieżowy, ale okładka rozkładała się, aby odsłonić panoramę całego skrzyżowania, sfotografowaną z 99 Rivington Street.

fotografem był Jeremy Shatan, chociaż na okładce albumu fotografia została przypisana Nathanielowi Hornblowerowi, pseudonimowi używanemu przez Adama MCA Yaucha. Shatan wspomina dzień sesji: „wszyscy pojawiliśmy się w wyznaczonym czasie i byłem pod wrażeniem, że wymyślili fałszywy znak” Paul 's Boutique” i przynieśli wszystkie te rekwizyty. Nakręciliśmy tam około 30 rolek, a potem weszliśmy na dach 101 Park Avenue w Śródmieściu i zrobiliśmy tam więcej panoram. Nie sądzę, żeby kiedykolwiek ujrzeli światło dzienne.”

początkowa sprzedaż płyt butiku Paula nie dorównała sukcesowi wytwórni Licensed to Ill, a Capitol Records zaprzestała promocji albumu. Butik Paula zyskał jednak wysokie uznanie krytyków, Rolling Stone nazwał go Pet Sounds of hip hop. Jego podziemna popularność nadal rosła i dziś jest uważany za jeden z przełomowych rekordów hip wszech czasów.

dziś skrzyżowanie Rivington i Ludlow niewiele przypomina kultową okładkę albumu. Odzież sportowa Lee już dawno zniknęła, wraz z jej sąsiadem, butami Bena. Dziś w rogu znajduje się restauracja dla smakoszy wrap.

w 2014 roku artystka Danielle Mastrion namalowała portrety Beastie Boys na muralu, na którym sfotografowano oryginalną okładkę albumu, wraz z nazwą Paul ’ s Boutique. Przełomowa okładka albumu pozostaje migawką dzielnicy Lower East Side, której, podobnie jak sam MCA, niestety już z nami nie ma.