wprowadź wysokie kraj Montana pod koniec maja lub na początku czerwca i można zobaczyć uderzające bladoróżowy kwiat. Niewiele roślin może konkurować z pięknym kwitnieniem bitterroot, nisko rosnącym wieloletnim ziołem z kwiatem, który waha się od głębokiej róży do prawie białego.

bitterroot rośnie na suchych zboczach Gór Skalistych, od południowej Kolumbii Brytyjskiej i Alberty po wysokogórskie pustynie Nowego Meksyku i Arizony.

uśpiony przez prawie dziesięć miesięcy w roku, bitterroot kwitnie w maju lub czerwcu i kwitnie tylko krótko. Roślina wykorzystuje zmagazynowaną energię z nocnej wilgoci, aby rano otworzyć kwiaty. Kwiaty zamykają się w słoneczne popołudnia i wieczory, aby zachować swoją energię.

każdy wspaniały kwiat zawiera od 60 do 70 maleńkich nasion, które rozsiewane są po wyschnięciu i odłączeniu się od rośliny, a wiatr wieje kwiaty przez równiny.

w 1894 roku gorzki korzeń został uznany za kwiat stanu Montana za trwałą część kultury i krajobrazu tego regionu. Każdy może głosować, bez względu na wiek i płeć. Po zamknięciu głosowania oddano 5857 głosów. Ponad 32 osobne kwiaty otrzymały głosy. Ale bitterroot był zdecydowanym zwycięzcą z 3621 głosami i od tego czasu jest naszym kwiatkiem stanowym.

Lewisowi i Clarkowi często przypisuje się odkrycie tej rośliny. W rzeczywistości jego nazwa naukowa to Lewisia rediviva. Ale na długo przed pojawieniem się Lewisa i Clarka, bitterroot był podstawą handlu i gotowania dla kilku rdzennych plemion, a mianowicie Salishów, którzy żyli w Siedlisku bitterroot. Worek pełen suszonych ziół był cenny w handlu. Z dokumentów wynika, że worek korzenia można było wymienić na konia.

kobiety Salish zebrały korzeń przed zakwitnięciem kwiatów roślin, ponieważ wtedy większość składników odżywczych rośliny jest nadal obecna w korzeniu. Kobiety wiedziały, że jest gotowy do zebrania, gdy skóra jest czysta i łatwo usuwa czysty biały korzeń.

Salish starsi wspominają Podróże swojej rodziny z Rezerwatu w Arlee do Doliny Missoula na początku XX wieku, czas i miejsce, w którym gorzko zakwitły hojnie. Podróż z Arlee do Missoula wozem konnym trwała cały dzień, a podróżni obozowali w tipees w Dolinie Missoula w pobliżu dzisiejszego ShopKo. Najlepszy sezon zbiorów trwał tylko około dwóch tygodni, więc każdej wiosny nastąpił duży boom setek ludzi, którzy zbierali korzenie rosnące na dnie doliny i aż na górę Mount Sentinel, aż Rozszerzony rozwój w Dolinie Missoula zniszczył gorzkie korzenie i ich siedlisko.

nazwa gatunkowa rediviva tłumaczy się po łacinie jako „przywrócony do życia”. W rzeczywistości gorzkie korzenie mogą żyć dłużej niż rok bez wody. Z tego powodu bitterroot został również nazwany ” kwiatem Zmartwychwstania.”

stara historia Salish opowiada, jak powstał bitterroot. Pewnej zimy, pod koniec sezonu nie było gry do jedzenia, więc stara babcia płakała za Głodującymi ludźmi. Kobieta poszła na wzgórze, aby prosić Stwórcę o miłosierdzie i ochronę, opłakując los swego ludu. Jej łzy spływały po srebrnych włosach, a słońce zamieniło jej łzy w kwiat gorzkiego korzenia, którego pożywny korzeń zapewniał głodującym ludziom jedzenie. Więc kiedy gorzkie Korale rozkwitają każdej wiosny, możemy podziwiać srebrzysty połysk kałuż i pamiętać o włosach starej babci i jej modlitwie za jej lud.

„Field Notes” jest produkowany przez Montana Natural History Center.

(audycja: „Field Notes”, 6/03/18 i 6/8/18. Słuchaj co tydzień w radiu, w niedziele o 12:55, we wtorki o 16:54 lub w piątki o 16:54 lub przez podcast.)