więzadło biodrowo-lędźwiowe, które ma pięć pasm, jest jednym z trzech więzadeł kręgowo-miednicznych odpowiedzialnych za stabilizację kręgosłupa, gdzie jego odcinek lędźwiowy styka się z odcinkiem krzyżowym w miednicy. Robi to razem z więzadłami krzyżowo-krzyżowymi i krzyżowo-zębowymi. Więzadło to jest niezbędne do ograniczenia ruchu lędźwiowo-krzyżowego w dolnej części pleców.

więzadło biodrowo-lędźwiowe przechodzi przez proces poprzeczny z boku piątego kręgu lędźwiowego i do wewnętrznej wargi grzebienia biodrowego po stronie tylnej (tylnej). Grzebień biodrowy to górna, zewnętrzna część kości biodrowej, największa z kości miednicy. Więzadło biodrowo-lędźwiowe tworzy pogrubioną, dolną granicę dla dwóch warstw powięzi piersiowo-lędźwiowej (tkanki łącznej).

w okolicy lędźwiowej kręgosłupa znajduje się sześć więzadeł. Wspomagane przez boczne więzadło lędźwiowo-krzyżowe więzadło biodrowo-lędźwiowe wzmacnia staw lędźwiowo-krzyżowy, który łączy koniec odcinka lędźwiowego z początkiem odcinka krzyżowego kręgosłupa. Supraspinous, interspinous, ligamentum flavum, przedni podłużny i tylny podłużne więzadła również odgrywają rolę we wzmacnianiu stawów kręgowych.

więzadło to stabilizuje połączenie miednicy z dolną częścią pleców, ograniczając zgięcie boczne tułowia. Gdy to więzadło zostaje ranny, zginanie na jedną stronę staje się bolesne w obszarze stawu krzyżowo-biodrowego, choć urazy tego więzadła są rzadkie. Obszar stawu krzyżowo-biodrowego może być w przybliżeniu zlokalizowany u niektórych osób przez wgłębienia w dolnej części pleców.