– Piękno pickup ball jest jak kultura dunks na swoje dochody, wyścig, religia, polityka, zawód i rodzaj samochodu, który jeździsz. Twój status zależy od tego, co się stanie po wybraniu stron. Wtedy staje się czystą koszykówką, akceptując wszystkich graczy rekreacyjnych, którzy chcą zaryzykować skręcenie kostki z miłości do obręczy.

i dlatego o świcie wszedł na salę gimnastyczną w pierwszym kościele Nazaretańskim. 5, 1988, by objąć grę, w którą grał przez całe życie. 40-latek, który niedawno znalazł Boga, również postanowił ponownie połączyć się z koszykówką, a to powołanie było równie duchowe.

„on tu jest” – zapowiedział dr James Dobson, który zorganizował cotygodniowe rozgrywki. „Pete tu jest.”

Pete Maravich oczywiście miał referencje daleko wykraczające poza kolekcję średniozaawansowanych 9-5 osób, które podniecająco negocjowały między sobą, aby być jego kolegą z drużyny. Był to rzadki wyjątek od reguły odbioru, w której czyjś status miał znaczenie, chociaż Maravich nie był dzwonkiem, a nie siedem lat na emeryturę. Nadal był cienki i miał mopa z włosów, ale miał kolana, które były przyklejone taśmą, bum ramię i więcej rdzy niż w antykwariacie. Co najdziwniejsze, jego skarpetki już nie opadły.

ale: Tutaj wśród wszystkich była legenda koszykówki, „Pistol Pete” w suchym ciele, i tak …

„Hej chłopaki”, powiedział radośnie. „Jak się mają wszyscy?”

Cóż. To pytanie było zbędne, bo z Maravichem na siłowni, gotowym do wymieszania ze zwykłymi Joesami, to była-nie-uwierzysz-ta historia, którą opowiemy jutro w biurze. Wszyscy byli zachwyceni, dziękuję bardzo. Los chciał, że to samo pytanie zostanie powtórzone około 45 minut później, tym razem z odwróconymi tabelami.

Dobson, gdy stali w pobliżu linii rzutów wolnych, łapali oddech między meczami:

„Jak się czujesz, Pete?”

” czuję się świetnie.”

Shaun Powell dzieli się szczegółami na temat ostatniego dnia Pete ’ a Maravicha.

a potem, kiedy niewydolność serca spowodowała, że Pete Maravich nagle upadł twarzą na podłogę, okrucieństwem jest to, jak jego ciało pozwoliło mu żyć wystarczająco długo, aby powiedzieć to kłamstwo. A może jego wadliwe serce okazało miłosierdzie, pozwalając mu żyć wystarczająco długo, aby rzucać sprytne podania i zdobywać tysiące punktów i dryblować z niesamowitą komendą w pierwszej kolejności.

niezależnie od konkluzji, transformacyjna gwiazda NBA zmarła tragicznie i natychmiastowo w kwiecie swojego życia pewnego Styczniowego poranka tutaj, u podnóża gór San Gabriel, tuż za Los Angeles, i minęłyby trzy dekady, zanim to się powtórzy.

Pete Maravich i Kobe Bryant, obaj zmieniający grę, byli bardzo wyjątkowi, podczas gdy bardzo młodzi, przygotowani przez wymagających ojców, występowali na zapierających dech w piersiach poziomach i zdobyli miejsce na ścianie w Naismith Memorial Basketball Hall of Fame. Co ciekawe, ich miejsca spoczynku były oddalone od siebie tylko o 20 mil. Jednak: różnica w reakcji opinii publicznej na te zgony była na tyle duża, że zmieściła się w ich łącznej średniej punktacji.

Kiedy helikopter wiozący Bryanta i innych rozbił się na zboczu wzgórza w pobliżu Calabasas rok temu w tym miesiącu, ludzie tak daleko, jak Francja, rozwinęli kantalupy w suchych gardłach. Tragedia natychmiast stała się punktem, w którym-byłeś-ty-w życiu milionów ludzi, takim, który zostaje zamrożony w czasie i zapisany w pamięci. Tysiące fanów przeprowadziło terapię grupową, po cichu włócząc się, jak zombie, poza Staples Center przez kilka dni, zostawiając za sobą piłki do koszykówki i domowe karty współczucia dla rodziny Bryantów, trzymając zapalone świece w koszulkach Kobe. Wielcy, silni gracze NBA płakali. Tylko szok tego wszystkiego, w połączeniu z dodatkiem jego 13-letniej córki, Gigi, w wypadku, był nawiedzający. Beyonce zaśpiewała na jego pogrzebie przed 18 tysiącami żałobników w Staples.

ktokolwiek był Beyonce z 1988 roku, nie śpiewał na Memoriale Maravicha w pierwszym kościele baptystów („Hundreds Mourn Basketball Great” był nagłówkiem Associated Press następnego dnia) w pobliżu kampusu LSU, gdzie pobił rekordy i każdą obronę rzucił mu drogę. Atlanta Hawks, Utah Jazz i Boston Celtics, Franchising Maravich w swojej 10-letniej karierze w NBA, zagrał następny mecz w harmonogramie, w przeciwieństwie do Lakers, którzy byli zbyt zdruzgotani o Kobe.

z wyjątkiem Luizjany, gdzie mieszkał i był uwielbiany wtedy, a nawet teraz, Maravich był główną historią tylko przez jeden dzień. Oczywiście, świat zmienił się od tego czasu. Kariera Kobe ’ a rozpoczęła się wraz ze wzrostem popularności NBA; grał także w dobie 24-godzinnej telewizji sportowej i dla najbardziej atrakcyjnej drużyny świata; a media społecznościowe wzmacniają teraz wszystko, zwłaszcza dla słynnych. Twitter nie rozbił się w dniu śmierci Maravicha, ponieważ Twitter był o dwie dekady za późno.

To nie był pierwszy raz, kiedy Maravich padł ofiarą wyczucia czasu. Jego sztuczki koszykarskie sprawiły, że stał się pionierem … w latach 70., zanim telewizja pokazała najważniejsze momenty koszykówki. Niewielu zawodników mogło dopasować zawartość w jego torbie, która obejmowała za plecami podania rzucone z 30 stóp, między nogami dryblingi z obu rąk i zwory ciała z dowolnego miejsca na podłodze. Powtórka w zwolnionym tempie nie została wymyślona dla niego, ale to go wyjaśniło. Maravich jest jednym z niewielu graczy z minionych epok, którzy nie musieliby zmieniać swojej gry, aby rozkwitnąć dzisiaj, a właściwie teraz mogliby być bardziej skuteczni, z zasadami przeciw sprawdzaniu ręki i naciskiem na 3-punktowy. Dodatkowo, zranił się w kolana na długo przed postępem w medycynie chirurgicznej, aby przedłużyć karierę.

i tak, to jest uzasadnione, aby stwierdzić, że: gdyby grał tę dekadę z obecnej technologii do naprawy tych kolan, i zmarł w dzisiejszym świecie wirusowym dokładnie w tej samej nagłości, jak w 1988, reakcja z odejściem „pistolet” — który był rok młodszy od Kobe w czasie ich śmierci — byłaby sejsmiczna.

śmierć Maravicha pozostawiła tatuaż na zawodnikach, którzy byli świadkami jego ostatnich chwil. Ci księgowi, prawnicy i biznesmeni wciąż są wstrząśnięci widokiem marawicza leżącego na brzuchu, spienionego w ustach. Niektórzy z grupy histerycznie szukali pomocy, podczas gdy inni byli zbyt przyklejeni do podłogi, aby się ruszyć. Maravich zmarł, noszą blizny.

„Pete mógł umrzeć gdziekolwiek na świecie, ale umarł z nami i musi być ku temu powód” – powiedział Gary Lydic. „Byliśmy tylko bandą facetów na siłowni. Nie znaliśmy go, nigdy go nie spotkaliśmy. Nie mogliśmy rozgryźć, dlaczego był z nami. Nadal nie mogę. ”

Maravich był w mieście, ponieważ tam zaprowadziła go podróż wiary. Przyleciał do Kalifornii ze swojego domu w Covington w Los Angeles., aby nagrać chrześcijańską audycję radiową na temat duszpasterstwa rodzinnego prowadzoną przez Dobsona. Do tego czasu Maravich znalazł cel w swoim życiu po koszykówce po desperackich poszukiwaniach osobistych, które przebrnęły przez depresję i bójkę z butelką.

jako cudowne dziecko, koszykówka była wszystkim, co Maravich znał. Jego ojciec, Press, uczył go wcześnie i często. Obaj byli nierozłączni przez studia, ponieważ Press był jego trenerem na każdym kroku. Niektóre historie o dziwacznych technikach praktyki Maravicha miały pierścień prawdy, inne były fantazyjne. Jak: Czy naprawdę wyostrzył kontrolę nad piłką, dryblując przez okno z fotela pasażera samochodu, podczas gdy jego ojciec jechał powoli?

po karierze studenckiej, której na pewno nigdy nie powtórzymy-Marawicz przez trzy lata bez 3-punktowej linii (!) lub shot-clock (!!)- jego kariera w NBA była błyskotliwie słodko-gorzka. Kiedy był zdrowy i u szczytu kariery, Maravich był piekielnie ofensywnym graczem, pięciokrotnym All-Star, dwukrotnie powołanym do All-NBA First Team, i prowadził ligę w punktacji 31,1 ppg W latach 1977-78, kiedy to spadł 68 w meczu. Jednak po wprowadzeniu linii 3-punktowej rozegrał tylko 43 mecze. Jego obrona często była opóźniona. Był uwięziony w większości źle zarządzanych drużynach, nigdy z mistrzem. W ostatnich trzech sezonach nie grał, kontuzje skradły jego ruch i pewność siebie.

kiedy skończył z nim koszykówkę, Maravich przyznał, że jest „zagubiony” i po spędzeniu czasu tonąc w smutku i samotności tuż po przejściu na emeryturę, rozpoczął epokę odkrywania na nowo. Próbował hinduizmu, poszedł na weganizm, zanim stał się modny, a nawet stał się prawdziwym UFO. Ostatecznie doszedł do chrześcijaństwa, a religia wpłynęła na każdy aspekt jego odrodzenia.

był poszukiwanym mówcą dla grup i zgromadzeń kościelnych i zgodził się spędzić kilka dni w Pasadenie na prośbę Dr Dobsona, przywódcy ewangelicznego i wpływowego głosu Narodowego.

Dobson również był pasjonatem podrywu i przez trzy dni w tygodniu prowadził inny rodzaj zgromadzenia w kościele w Pasadenie.

„uwielbiałem grać, a zaproszenie Pete’ a było jedną z najbardziej śmiałych rzeczy, jakie kiedykolwiek zrobiłem ” – powiedział Dobson. „Był showtime zanim ktokolwiek wiedział, co to jest showtime.”

zwykły Gang pickupów został powiadomiony kilka dni wcześniej o specjalnym gościu, a gracz, któremu powierzono sprowadzenie Maravicha z hotelu o 6 rano, był Lydic, który nie mógł spać poprzedniej nocy. Lydic zaparkował w Karczmie San Dimas i wstydził się użyć swojego wgniecionego Chevy Blazera do transportu VIP – a, ale Maravich natychmiast go uspokoił, rozszerzając uścisk dłoni i mówiąc: „to musi być ten człowiek.”

Kiedy Lydic próbował zmienić pasy z rampy, nagle skręcił, aby uniknąć pędzącego Vana. Pamięta, że myślał: „panie, nie teraz, nie z Petem w samochodzie.”

Po drodze Lydic opowiedział Maraviczowi o swoim ojcu, który walczył z rakiem w Dayton, i o tym, jak to osuszało rodzinę i jego osobiście. Maravich nagle się podniósł. Jego własny ojciec, Press, przegrał czteroletnią walkę z rakiem prostaty poprzedniej wiosny. Pete przejął życie ojca w tych ostatnich latach-szukał alternatywnych i holistycznych leków w Niemczech, karmił go łyżką, zmieniał ubranie, a nawet kąpał.

„Gary”, powiedział Maravich w samochodzie, ” byłem tam i chcę przez to przejść z Tobą.”

przyjechali zobaczyć czekających graczy. Norm Moline wcześniej przeszukał strych swojej matki i znalazł Maravich rookie card, którą miał nadzieję podpisać, a także przyniósł kamerę do nagrania akcji. Ralph Drollinger był jedynym graczem oprócz Maravicha z jakimkolwiek rodowodem; Drollinger skakał w centrum dla dwóch drużyn John Wooden championship na UCLA i jadł lunch w NBA. Chris Hancock chciał grać z Maravichem i z nim walczyć, a następnie wrócić do domu, aby świętować urodziny córki, oczywiście z wieloma rzeczami do opowiedzenia, nawet czterolatkowi.

Drollinger i Maravich zostali umieszczeni w przeciwnych drużynach, aby wyrównać rachunki. Dawni profesjonaliści podzielili się mrugnięciem i ukłonem, co było kodem: niech się bawią.

„ja i Pete byliśmy rozbawieni przez innych facetów próbujących nam zaimponować” – powiedział Drollinger.

Maravich poruszał się powoli i ostrożnie. Przyznał się już, że nie grał od miesięcy, a nawet wtedy, rzadko. Jego obolałe ramię ograniczało jego zakres ruchu. Wmieszał się, ku zaskoczeniu i uldze grupy, która początkowo obawiała się jednoosobowego przejęcia.

„pamiętam, że Pete wyrzucił jeden strzał, który nie miał zamiaru bankować” – powiedział Hancock.

te dwie partie były typowe dla piłki halowej, najpierw do 20 wygranych, potem przedłużone przerwy dla środkowych. Moline nakręcił pierwszą grę, a następnie przekazał swoją kamerę komuś innemu i zagrał w następnej.

„Pete był zabawny” – powiedziała Moline. „Wykonywaliśmy kilka ruchów obrotowych, próbując mu zaimponować, a on powiedział:” Nie wierz własnym nagłówkom. Dobrze się bawił, był naprawdę przyjemnym facetem. Dokuczam i żartuję.”

Po drugiej przerwie, gdy inni poszli do fontanny, Maravich i Dobson zostali i rozmawiali. Tuż przed wypowiedzeniem, jak świetnie się czuł, Maravich oddał treningowy strzał, który Lydic odzyskał pod obręczą.

„poszedłem go odbić i zacząłem podawać piłkę z powrotem do Pete’ a i zanim zdążyłem to zrobić, Boom, uderzył w podłogę ” – powiedział Lydic. „Wiedziałem, że ma świetne poczucie humoru. Zacząłem podchodzić i wierzyłem, że skoczy mi w twarz. Ale tak nie było. Gdy się zbliżyłem, zobaczyłem jego oczy cofające się, jego twarz zmieniała kolor i dr Dobson zaczął robić usta-usta.”

zawodnicy wrócili na siłownię. Moline pobiegła do biura kościelnego, aby zadzwonić po pomoc-to było przed telefonami komórkowymi. Hancock przeszukał prawie pusty kampus, szukając kogoś, kto znał reanimację. Pozostali zebrali się wokół Marawicza i padli na kolana. Niektórzy modlili się, inni płakali.

„błagaliśmy Boga, aby nie zabierał Pete’ a teraz, bo miał platformę, dzielił swoją podróż ” – powiedział Lydic.

karawana podążyła za karetką do szpitala św. Łukasza. Tam gracze pochylili głowy i trzymali się za ręce w poczekalni. Dopiero pięć minut później, a może siedem, pojawił się lekarz. Nie musiał mówić. Mężczyźni już wiedzieli, że „Pistol Pete” zmarł nie na izbie przyjęć, ale w kościele i na boisku do koszykówki, bliźniaczych sanktuariach, gdzie czuł się najbardziej spokojny.

ktoś zadzwonił do jego domu w Covington. Jego żona, Jackie, krzyczała. Jego dwaj chłopcy, Jaeson (wtedy osiem lat) i Josh (pięć), zostali niespodziewanie i szybko wezwani ze szkoły św. Piotra. Przyjechali do domu, aby zobaczyć 20 do 25 samochodów zaparkowanych wzdłuż ulicy. Kiedy matka powiedziała, co się stało, Jaeson pobiegł na górę, spojrzał w lustro w łazience i zaczął płakać. Josh, zbyt młody, by zrozumieć, co to wszystko znaczy, po prostu chciał wiedzieć, kiedy jego ojciec wraca do domu, żeby mogli znowu strzelać na Nerf hoop na strychu.

w jakiś sposób, mimo corocznych badań zespołu od czasów liceum, wrodzona wada serca Marawicza nie została wykryta. Urodził się bez lewej tętnicy wieńcowej, która dostarcza krew do włókien mięśniowych serca, a prawa tętnica, która wyrównała nierównowagę, została przytłoczona. To był medyczny cud, że żył 40 lat i że miliony fanów nie zostały pozbawione” Pistol Pete ” no-look pass wyrzucony z dryblingu z ruchem nadgarstka.

nazwisko James Dobson-krople Maravicha w przemówieniach na konwentach i w programach radiowych. Dwa lata po śmierci Maravicha, Dobson doznał Niewielkiego zawału serca podczas gry pickupowej, w pobliżu tego samego miejsca na podłodze, w którym Maravich upadł.

Norm Moline jest pewien, że nadal ma oryginalną kopię zamglonego wideo z ostatnich minut Maravicha; będzie musiał go poszukać, tak samo jak przed laty w przypadku kart Maravicha, które nigdy nie były podpisane. Moline twierdzi, że śmierć Maravicha była najgorszym dniem w jego życiu.

Drollinger powiedział, że był psychicznie przygotowany na śmierć Marawicza z pędzla jego rodziny z niemal tragedią lat wcześniej. Jego ojciec potknął się i spadł głęboko w Sierra Nevadas podczas wędrówki, a helikopter ekipy ratunkowej rozbił się, próbując go uratować; inny został wezwany i przetransportował go w samą porę.

„to, co zabrałem z tego dnia z Petem, to, nigdy nie wiadomo, z kruchością życia, czy dziś będzie mój ostatni dzień” – powiedział.

Lydic rozpoczął serię obozów koszykarskich w pamięci Marawicza, kontynuując pracę, którą Marawicz zajmował się po przejściu na emeryturę. Obóz lydica traktował priorytetowo dzieci z domów jednorodzinnych, ponieważ „żona Pete’ a była teraz samotna z dwoma chłopcami.”

Gimnazjum w pierwszym kościele Nazarejczyka jest bez zmian. Drewno pozostaje polerowane, a słońce przebija się przez okna na każdym końcu. Nic nie wskazuje na to, że to tutaj Maravich spędził swój ostatni oddech.

„To nie przychodzi często” – powiedziała Melody Bundy, asystentka wykonawcza w kościele. „Większość personelu wie, co się stało, ale liczba ludzi, którzy byli w tym czasie, maleje.”

siłownia jest zajęta, wykorzystywana do wielu imprez i służy jako przestrzeń wielofunkcyjna. Zajęcia przedszkolne odbywają się co tydzień, a także obozy dzienne i inne programy dla dzieci.

wtorkowe i piątkowe wieczory są jednak zarezerwowane. To dla męskiej ligi pickupów. Gry zaczynają się wcześnie i mogą się opóźnić. To harmonogram, który nie jest przerwany, odkąd Pete Maravich upadł.

* * *

Shaun Powell występował w NBA od ponad 25 lat. Możesz wysłać do niego e-mail tutaj, znaleźć jego archiwum tutaj i śledzić go na Twitterze.

poglądy na tej stronie niekoniecznie odzwierciedlają poglądy NBA, jej klubów lub Turner Broadcasting.