były sędzia Sądu Najwyższego Stanów Zjednoczonych Byron R. White urodził się w Wellington w stanie Kolorado w 1918 roku. Po ukończeniu szkoły średniej, Byron White zdecydował się uczęszczać na University of Colorado w Boulder, kończąc ją w 1938 roku jako przewodniczący samorządu studenckiego, przewodniczący klasy i Nadzwyczajny sportowiec. White został powołany do All-American football team na ostatnim roku. Przydomek „Whizzer”, nadany mu przez dziennikarzy opisujących jego znakomite dni futbolu amerykańskiego, podążał za nim przez resztę życia publicznego, ku jego przerażeniu.

White ukończył CU Boulder z dwiema niesamowitymi możliwościami: otrzymał stypendium Rhodes i zaoferowano mu najwyższą cenę kontraktu w historii studentowi za grę w profesjonalną piłkę nożną w NFL. Udało mu się zrobić oba, odroczył stypendium Rhodes na rok, aby grać dla Pittsburgh Pirates, a następnie wyjechał do Oksfordu w Anglii w 1939 roku jako stypendysta Rhodes. Powrócił z Anglii nieco wcześnie po wybuchu II Wojny Światowej i rozpoczął studia w Yale Law School, biorąc również kursy prawa w Kolorado. Podczas studiów udało mu się przeżyć jeszcze dwa sezony profesjonalnego futbolu, tym razem jako rezerwowy dla Detroit Lions. W 1941 roku White porzucił zarówno szkołę prawniczą, jak i piłkę nożną, by wstąpić do rezerwy Marynarki Wojennej. Jako oficer wywiadu stacjonujący w Teatrze Pacyfiku otrzymał dwie brązowe Gwiazdy podczas kariery wojskowej. Powrócił do Yale po trzech latach służby wojskowej i ukończył studia prawnicze w 1945 roku.

White był urzędnikiem sędziego Sądu Najwyższego Vinsona na kadencję rozpoczynającą się jesienią 1946 roku i przeniósł się z powrotem do Kolorado w 1947 roku wraz z żoną, Marion Lloyd Stearns. Swoją praktykę prawniczą rozpoczął w firmie Newton, Davis & Henry (znanej dziś jako Davis, Graham i Stubbs). W 1960 White wziął aktywny udział w ubieganiu się Johna F. Kennedy ’ ego o prezydenturę. Po wyborze Kennedy ’ ego White został zastępcą Prokuratora Generalnego, a niecały rok później, w 1962 roku, White został mianowany dziewięćdziesiątym trzecim sędzią Sądu Najwyższego.

w ciągu trzydziestu jeden lat, gdy sędzia White zasiadał w Sądzie Najwyższym, niektóre z najbardziej kluczowych spraw naszych czasów zostały wysłuchane, a sędzia White napisał ponad dziewięćset opinii. W dziedzinie prawa karnego, wolnej prasy i merytorycznego procesu sądowego, by wymienić tylko kilka, Justice White pozostawił trwały ślad. Po przejściu na emeryturę z Sądu Najwyższego w 1993 utrzymał urząd i rozpatrywał sprawy zarówno w Waszyngtonie, jak i w dziesiątym Okręgu. White zmarł w 2002 roku w wieku 84 lat.