Engels vs LatinEdit

dergelijke verschillen komen in vele talen voor. De volgende tabel geeft enkele voorbeelden in het Latijn en het Engels:

latijns (verbogen)	engels (periphrastic)
stēll-ae	van een ster
patiënt-issimus	de meeste van de patiënt
amā-be-ris –	(u) zal geliefd worden

Periphrasis is een kenmerk van een analytische talen, die de neiging hebben om te voorkomen dat flexie. Zelfs sterk verbogen synthetische talen maken soms gebruik van perifrasis om een inflectioneel paradigma in te vullen dat bepaalde vormen mist. Een vergelijking van sommige Latijnse vormen van het werkwoord dūcere ‘lead’ met hun Engelse vertalingen illustreert verder dat Engels periphrasis gebruikt in veel gevallen waar Latijn flexie gebruikt.

latijns	engelse equivalent	grammaticale indeling
dūc-ē-bāmur	(we) werden geleid	1ste persoon meervoud onvolmaakte passieve indicatieve
dūc-ik-mur	(wij) zijn led	1ste persoon meervoud huidige passieve indicatieve
dūc-ē-mur	(we) zal geleid worden	1ste persoon meervoud toekomst passieve indicatieve

het engels moet vaak twee of drie werkwoorden express dezelfde wat betekent dat Latijn uitdrukt met een enkel werkwoord. Latijn is een relatief synthetische taal; het drukt grammaticale betekenis uit door middel van verbuiging, terwijl het werkwoordsysteem van het Engels, een Germaanse taal, relatief analytisch is; het gebruikt hulpwerkwoorden om functionele betekenis uit te drukken.in tegenstelling tot het klassieke Hebreeuws gebruikt Israëlisch Hebreeuws in specifieke omstandigheden een paar perifere verbale constructies, zoals jargon of militaire taal. Overweeg de volgende paren/drieling, waarvan de eerste is/zijn een Israëlisch hebreeuws analyse periphrasis en de laatste is een Klassieke hebreeuws synthetische vorm:

(1) שם צעקה “sam tseaká” “schreeuwde” (wat letterlijk betekent: “plaats een shout”) vis-à-vis צעק “tsaák” “schreeuwde”

(2) נתן מבט “natán mabát” “leek” (wat letterlijk betekent “gaf een blik”) EN העיף מבט “heíf mabát” “leek” (letterlijk “vloog/wierp een blik”; vgl. de Engelse uitdrukkingen “cast a glance”,” gooide een blik “en” gooide een blik”) ten opzichte van de Hebreeuwse-afstamming הביט “hibít” “keek naar”.

volgens Ghil ‘ ad Zuckermann wordt de Israëlische perifrastische constructie (met hulpwerkwoorden gevolgd door een zelfstandig naamwoord) hier gebruikt voor de wens om snelle actie uit te drukken, en stamt uit het Jiddisch. Hij vergelijkt de Israëlische periphrasis met de volgende Jiddische uitdrukkingen die allemaal “kijken” betekenen.:

(1) געבן א קוק “gébņ een kuk”, wat letterlijk betekent: “een kijkje te geven”

(2) טאן א קוק “ton een kuk”, wat letterlijk betekent “een blik”

(3) de informele uitdrukking כאפן א קוק “khapņ een kuk”, wat letterlijk betekent “to catch a look”.

Zuckermann benadrukt dat de Israëlische perifrastische constructies ” geen nonce, ad hoc lexicale calques van het Jiddisch zijn. Het Israëlische systeem is productief en de lexicale realisatie verschilt vaak van die van het Jiddisch”. Hij geeft de volgende Israëlische voorbeelden:

הרביץ hirbíts “sloegen; gaf”, leverde

הרביץ מהירות “hirbíts mehirút” “reed heel snel” (מהירות “mehirút” in de betekenis van “snelheid”), – en

הרביץ ארוחה “hirbíts arukhá” “at een grote maaltijd” (ארוחה “arukhá” betekenis “maaltijd”), cf. Engels “hit the buffet “”eat a lot at the buffet”;” hit the liquor/bottle “”drink alcohol”.

De Israëlische hebreeuwse periphrasis דפק הופעה “dafák hofaá”, wat letterlijk betekent “hit een verschijning”, betekent eigenlijk “gekleed slim”.maar hoewel Zuckermann deze voorbeelden probeerde te gebruiken om te beweren dat Israëlisch Hebreeuws vergelijkbaar was met Europese talen, zal worden opgemerkt dat al deze voorbeelden uit de slang komen en daarom taalkundig gemarkeerd zijn. Het normale en dagelijkse gebruik van het werkwoord paradigma in het Israëlische moderne Hebreeuws is van de synthetische vorm :קק, הביט