w 1911 roku, podczas wyprawy do suchych dolin McMurdo Antarktydy, geolog Thomas Griffith Taylor odkrył coś dziwnego: lodowiec tryskający krwią-czerwoną wodą.

dekady później naukowcy odkryli, że ten wodospad zawdzięcza swój genialny odcień tlenkowi żelaza—zasadniczo rdzy. Ale nie byli do końca pewni, skąd pochodzi czerwony strumyk. W 2015 roku zespół naukowców spekulował, że istnieje system podziemnych dróg wodnych pełnych słonej wody przepływającej przez lód-donosi Rachel Feltman dla Popularnonaukowej. W kolejnym badaniu opublikowanym w zeszłym tygodniu w Journal of Glaciology, zespół zmapował wnętrzności lodowca Taylora, pokazując drogę, którą woda prowadzi do wodospadów krwi i wiele innych niezwykłych cech pod lodem.

badacze śledzili ścieżkę słonej wody pod lodem za pomocą dźwięku radiowego, który jest podobny do tego, jak nietoperz emituje kliknięcia lub piski, aby nawigować i znaleźć jedzenie w ciemności. Badacze odbijali krótkie fale radiowe do lodowca. Fale odbijały się od lodu i wody z różną prędkością, tworząc mapę słonych strumieni i zbiorników. Wcześniejsze badania sugerują, że woda mogła być uwięziona pod lodem przez 1 milion lat—część słonego jeziora pokrytego lodowcem.

byli w stanie prześledzić wodę, która karmi krew spada ze zbiornika w lodowcu wzdłuż 300-metrowej ścieżki. Czasami pęknięcia wewnątrz lodowca otwierają się, pozwalając słonej, bogatej w żelazo wodzie przedostawać się przez szczeliny z obszarów o wyższym ciśnieniu do niższego ciśnienia i ostatecznie przedostawać się do wodospadów. Gdy woda uderza w otwarte powietrze, żelazo w wodzie reaguje z tlenem, wytwarzając czerwony pigment krwi.

„wiedzieliśmy, że woda wypływająca z solanki tworzy wodospady, a praca z 2015 roku potwierdziła, że słona woda pochodzi spod lodowca”, mówi Feltman, główny autor badania Jessica Badgeley. „Tajemnicą, która pozostała, był związek między tym źródłem a odpływem. Jest to niezwykła cecha i jest bardzo niewiele takich rzeczy. Nie było więc jasne, jak wydobyto solankę spod lodowca na powierzchnię.”

naukowcy użyli również gadżetu o nazwie IceMole do zakopania się przez lodowiec do zbiornika pod lodem, aby upewnić się, że ich odczyty są poprawne, donosi Feltman.

jeszcze bardziej intrygujący jest fakt, że ciekła woda może w ogóle istnieć wewnątrz i pod zamarzniętym lodowcem. Jak wyjaśnia w komunikacie prasowym Uniwersytet Alaski, Fairbanks, glacjolog Erin Pettit: „choć brzmi to wbrew intuicji, woda uwalnia ciepło, gdy zamarza, a ciepło ogrzewa otaczający zimniejszy lód.”W intensywnym mrozie pod lodowcem zastyga wystarczająca ilość solanki, aby uwolnić wystarczającą ilość ciepła, aby utrzymać pozostałą część solanki. Zwraca również uwagę, że sól w wodzie obniża jej temperaturę zamarzania, co pomaga utrzymać ją w stanie płynnym. „Taylor Glacier jest obecnie najzimniejszym znanym lodowcem, który ma stale płynącą wodę”, mówi.

To ma wpływ na ruch lodowców w miarę postępu zmian klimatycznych. Badgeley mówi Feltmanowi, że większość lodowców o temperaturze poniżej zera nie miała płynącej wody. Dzięki tym badaniom niektóre modele aktywności lodowców muszą zostać ponownie zbadane. Sugeruje to również, że gdy lodowce się rozgrzewają, woda może płynąć wewnątrz i pod większą liczbą lodowców, reagując na każdy ich ruch.