• październik 22, 2018
• dodane przez Zapn Villines

uderzanie głową, uderzanie w twarz, drapanie i inne zachowania samo-szkodliwe (SIB) są powszechne wśród dzieci, które stają się sfrustrowane. Według United Mózgowe Porażenie Dziecięce do 20% wszystkich małych dzieci uderza głową w frustrację. Zachowanie jest powszechne i uważane za typowe dla rozwoju, dopóki dziecko nie skończy około czterech lat. Wśród osób autystycznych samookaleczenie jest jeszcze bardziej powszechne i może utrzymywać się później w dzieciństwie, a nawet w wieku dorosłym. Analiza z 2016 r. wykazała, że 27,7% autystycznych ośmiolatków wykonywało walenie głową lub podobne czynności.

zachowanie samo wyrządzające szkodę może być niepokojące dla rodziców i opiekunów. Może również prowadzić do frustrującego i bolesnego osądu osób postronnych. W większości przypadków samookaleczenie nie powoduje poważnych uszkodzeń, takich jak wstrząsy mózgu lub zagrażające życiu rany, chociaż niektórzy ludzie z autyzmem poważnie się ranią.

SIB jest objawem podstawowego problemu. Rodzice, małżonkowie, przyjaciele i inni zainwestowani w dobre samopoczucie osób autystycznych muszą szukać podstawowej motywacji. Zrozumienie emocji i frustracji, które wywołują samookaleczenie, jest najszybszą drogą do jego zakończenia.

najczęstsze przyczyny samo-szkodliwego zachowania w autyzmie

ludzie ze spektrum autyzmu przetwarzają informacje, emocje i dane sensoryczne w inny sposób niż osoby neurotypiczne. Podczas gdy doświadczenie każdej osoby autystycznej jest nieco inne, niektóre cechy autyzmu, które zwiększają ryzyko samookaleczenia, obejmują:

przeciążenie sensoryczne

autyzm może sprawić, że osoba będzie bardzo wrażliwa na wkład sensoryczny. Mogą czuć się przytłoczeni głośnymi hałasami, znaleźć pewne tekstury nie do zniesienia lub nie być w stanie skoncentrować się w niektórych środowiskach. Mała zmiana w środowisku sensorycznym osoby autystycznej może być torturą. Niektórzy autystyczni ludzie angażują się w samookaleczenie z powodu frustracji, gdy bodźce zmysłowe stają się przytłaczające. Inni samookaleczają się jako fizyczna przeciwwaga dla bolesnych bodźców zmysłowych.

brak kontroli

zarówno dzieci autystyczne, jak i neurotypiczne mogą samookaleczać się w frustracji, gdy mają niewielką kontrolę nad swoim otoczeniem. Na przykład dziecko zmuszone do zabawy zabawkami, które rodzice wybierają zamiast zabawek, których pragną, może uderzyć głową. Przestarzałe pojęcia o tym, jak wspierać dzieci z autyzmem czasami opowiadają się za powściągliwością lub karą. Może to spowodować samookaleczenie u niektórych dzieci.

wzmocnienie

rodzice i osoby postronne mogą nieumyślnie wzmocnić SIB, poświęcając dziecku więcej uwagi podczas próby zatrzymania zachowania. Mogą również nagrodzić dziecko natychmiast po zaprzestaniu samookaleczania. Ta taktyka może obalić i wzmocnić samą akcję, a nie zatrzymanie.

ból

Autyzm związany jest z wieloma innymi schorzeniami i objawami. Na przykład dzieci autystyczne są bardziej narażone na problemy żołądkowo-jelitowe. Dla niektórych dzieci samookaleczenie jest sposobem radzenia sobie z bólem lub odwracania uwagi od niego. Badanie z 2017 r.dowodzi, że niektóre fizyczne objawy autyzmu, takie jak dyskomfort w żołądku, są prawdopodobnie spowodowane stresem, a nie podstawowym stanem chorobowym. Sugeruje to, stresujące doświadczenia i przewlekły stres może odgrywać rolę w SIB.

zmiany chemiczne

badania sugerują, że SIB i inne formy samookaleczenia mogą spowodować, że organizm uwolni dobre samopoczucie substancji chemicznych zwanych endogennymi opioidami. Oznacza to, że samookaleczenie może być źródłem przyjemności. Dla osoby doświadczającej stresu lub bólu, przyjemny pośpiech chemiczny związany z samookaleczeniem może być atrakcyjny. (Teoria ta dotyczy zarówno osób autystycznych, jak i neurotypicznych.)

zmiany środowiskowe

Autyzm często powoduje, że osoba pragnie rutyny, porządku i kontroli. Więc kiedy ich otoczenie się zmienia, ich harmonogram jest chaotyczny, lub nie mogą postępować zgodnie ze swoją zwykłą rutyną, mogą samookaleczyć się, aby sobie poradzić.

jak pomóc osobie autystycznej, która Samookalecza

wiele rad na temat radzenia sobie z wyzwaniami związanymi z autyzmem skupionych na nagrodach i karach. Teraz, wraz z pojawieniem się społeczności samoopowiadających autyzmu, osoby autystyczne są w stanie rozważyć różne strategie. Zdecydowana większość osób autystycznych i zwolenników autyzmu zdecydowanie sprzeciwia się karaniu. Wielu również wyraziło obawy dotyczące nagród, zwłaszcza gdy osoba udzielająca nagrody nie robi nic, aby rozwiązać podstawową przyczynę zachowania.

rodzice i inni, którzy opiekują się osobą autystyczną, powinni postrzegać SIB jako komunikację. Niektóre strategie, które mogą pomóc to:

• zmiana strategii rodzicielskiej. Osoby autystyczne często rozwijają się na porządku i rutyny. Strategie rodzicielskie, które wspierają tę potrzebę, mogą zminimalizować SIB. Badanie z 2006 r. wykazało, że interwencja rodzicielska oparta na uważności poprawiła umiejętności rodzicielskie, pomogła rodzicom poczuć się bardziej kompetentnymi i zmniejszyła agresję i samookaleczenie.
• oferuje większą kontrolę nad środowiskiem. Wiele badań wykazało, że dając osobom autystycznym więcej możliwości wyboru i większą sprawczość, może zmniejszyć samookaleczenie. Na przykład, zamiast mówić dziecku, co będzie jeść na kolację, zaoferuj mu dwie lub trzy opcje.
• rozwiązywanie podstawowych problemów sensorycznych. Przeciążenie sensoryczne może być intensywne i bolesne. Rodzice i inni opiekunowie powinni pracować nad identyfikacją i zrozumieniem bodźców zmysłowych ich dziecka. Zwolennicy zalecają usunięcie lub zmniejszenie tych wyzwalaczy tak szybko, jak to możliwe. Wiele osób autystycznych nie może funkcjonować ani koncentrować się, dopóki ich wyzwalacze nie znikną. Coś tak prostego jak kupowanie bezszwowych skarpet może mieć znaczącą różnicę.
• unikanie nieumyślnego wzmacniania zachowania. Nie krzycz, nie karaj ani nie odwracaj uwagi od autystycznego dziecka, które samookalecza się. Niektóre dzieci autystyczne czują się chronicznie niesłyszane i nauczyły się, że samookaleczenie jest jedynym sposobem na zwrócenie uwagi opiekuna. Odwróć ten cykl, uważnie słuchając, gdy autystyczne dziecko próbuje się komunikować, ale minimalizując uwagę w chwilach samookaleczenia.

Samopomoc dla osób autystycznych, które angażują się w samookaleczające zachowania

niektórzy ludzie autystyczni odczuwają przytłaczający impuls do samookaleczania się, nawet gdy powoduje to trudności w domu, pracy, szkole oraz w przyjaźniach lub romantycznych związkach.

odpowiedni terapeuta może pomóc osobie autystycznej w obronie siebie, budując środowisko, które czuje się bezpieczne i zdrowe.Korygowanie SIB zaczyna się od zrozumienia, co go powoduje. Spróbuj zadać sobie pytanie, które wyzwalacze najprawdopodobniej spowodują SIB? Następnie zbadaj, jak się czujesz podczas samookaleczania. Czy wywołuje uczucie ulgi? Przyjemność? Odwrócenie uwagi? Identyfikacja, co można uzyskać z SIB może pomóc rozpocząć kultywowanie zdrowych alternatyw. Na przykład medytacja może pomóc w odczuwaniu spokoju w odpowiedzi na stres, podczas gdy ćwiczenia mogą pomóc w odczuwaniu zdenerwowania lub frustracji.

osoby autystyczne często znajdują wsparcie i pomoc ze strony autystycznych grup samopomocy i rzecznictwa. Grupy te postrzegają autyzm jako tożsamość, a nie niepełnosprawność lub chorobę. Mówią, że autyzm jest unikalnym obiektywem, przez który można patrzeć na świat. Udział w takiej grupie może pomóc osobie autystycznej rozwijać nowe mocne strony i znaleźć zdrowe alternatywy dla zarządzania wymagającymi uczuciami.

leki na Autouszkodzenie autystyczne

żaden specyficzny lek nie jest zatwierdzony przez Amerykańską Agencję Żywności i Leków (FDA), aby zapobiec SIB. Wiele leków, jednak, może pomóc w leczeniu podstawowych przyczyn SIB:

• leki przeciwpsychotyczne: FDA zatwierdziła leki przeciwpsychotyczne, takie jak rysperydon w leczeniu drażliwości związanej z autyzmem. Obniżenie gniewu może zmniejszyć potrzebę używania SIB jako ujścia. Jednak leki przeciwpsychotyczne często nasilają lęk. Ponieważ wiele osób autystycznych zmaga się już z lękiem, często lepiej jest najpierw spróbować innych leków.
• leki przeciwdepresyjne: niektóre leki przeciwdepresyjne mogą pomóc w lęku, depresji, drażliwości i agresji.
• agoniści opioidów: leki takie jak naltrekson przeciwdziałają działaniu opioidów w mózgu. Badania sugerują, że naltrekson może zmniejszyć przyjemność, jakiej doświadcza osoba autystyczna podczas samookaleczania, potencjalnie zatrzymując zachowanie.

terapia samookaleczeń u osób ze spektrum

terapia może pomóc osobom autystycznym, które samookaleczają się, a także ich małżonkom, rodzicom i innym bliskim. Terapeuta może pracować z osobą, aby zidentyfikować wyzwalacze dla SIB i kultywować zdrowsze alternatywy. Odpowiedni terapeuta może pomóc osobie autystycznej opowiadać się za sobą, budując środowisko, które czuje się bezpieczne i zdrowe.

poradnictwo rodzinne pomaga rodzinom lepiej zrozumieć autyzm, obalając mity na temat spektrum. Może to pomóc rodzicom lepiej wspierać swoje dzieci, wspierać komunikację między rodzeństwem autystycznym i neurotypicznym oraz zapewnić bezpieczną przestrzeń dla każdego członka rodziny, aby opracować strategię i podzielić się obawami.

poradnictwo dla par może pomóc osobom autystycznym i ich partnerom zrozumieć wzajemne emocje. Sprzyja to lepszej komunikacji, zmniejsza frustrację i oferuje większą intymność.

Jeśli ty lub ktoś bliski chcielibyście wsparcia, możecie znaleźć terapeutę tutaj.

1. o autyzmie. (n. d.). Źródło: http://autisticadvocacy.org/about-asan/about-autism
2. list ASAN do FDA w sprawie zakazu stosowania urządzeń porażających prądem elektrycznym. (2018, 23 kwietnia). Retrieved from http://autisticadvocacy.org/2018/04/asan-letter-to-fda-on-banning-electric-shock-devices
3. Humenik, A. L., Curran, J., Luiselli, J. K., & Child, S. N. (2008). Interwencja w samookaleczeniu u dziecka z autyzmem: skutki wyboru i ciągły dostęp do preferowanych bodźców. Behavioral Development Bulletin, 14(1), 17-22. doi: 10.1037 / h0100503
4. życie z dziećmi: walenie głową . (n. d.). Porażenie Mózgowe. Źródło: http://ucphuntsville.org/wp-content/uploads/2015/06/Head-Banging.pdf
5. LeClerc, S., & Farmakologiczne terapie zaburzeń ze spektrum autyzmu: przegląd. Pharmacy and Therapeutics, 40 (6), 389-397. Retrieved from https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4450669
6. Minshawi, N., Hurwitz, S., Fodstad, J., Biebl, S., Morriss, D., & McDougle, C. (2014). Związek między samo-szkodliwymi zachowaniami a zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Psychology Research and Behavior Management, 7(1), 125-136. Źródło:https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3990505
7. Singh, N. N., Lancioni, G. E., Winton, A. S., Fisher, B. C., Wahler, R. G. Mcaleavey K., . . Sabaawi, M. (2006). Uważne rodzicielstwo zmniejsza agresję, niezgodność i samookaleczenie u dzieci z autyzmem. Journal of Emotional and Behavioral Disorders, 14(3), 169-177. Źródło:http://journals.sagepub.com/doi/abs/10.1177/10634266060140030401
8. Soke, G. N., Rosenberg, S. A., Hamman, R. F., Fingerlin, T., Robinson, C., Carpenter, L.,. . . DiGuiseppi, C. (2016). Krótki raport: częstość występowania zachowań samo-szkodliwych wśród dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu-badanie populacyjne. Journal of Autism and Developmental Disorders, 46 (11), 3607-3614. Źródło:https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5392775
9. stres, a nie dieta, prawdopodobne źródło problemów z układem pokarmowym u dzieci z autyzmem. (2017, 14 lipca). Retrieved from https://www.healio.com/gastroenterology/stomach-duodenum/news/online/%-0a63-4f1e-9dcb-c7f0dd8e0b59%7D/stress-not-diet-likely-source-of-gi-problems-in-children-with-autism
10. Walters, A. S., Barrett, R. P., Feinstein, C., Mercurio, A., & Hole, W. T. (1990). Opis przypadku leczenia naltreksonu samookaleczeń i wycofania społecznego w autyzmie. Journal of Autism and Developmental Disorders, 20(2), 169-176. Pobrano z https://link.springer.com/article/10.1007