pisarz i ikona kontrkultury Ken Kesey zmarł 10 listopada w Eugene w stanie Oregon; miał 66 lat. Kesey zmarł zaledwie dwa tygodnie po operacji usunięcia prawie połowy nowotworowej wątroby. Procedura odbyła się kilka lat złego stanu zdrowia dla Kesey, który został zdiagnozowany jako cukrzyca prawie dziesięć lat temu, i doznał udaru mózgu w 1997 roku.

Kesey urodził się 17 września 1935 roku w La Junta w stanie Kolorado. Jego rodzina przeniosła się do Oregonu, gdy był dzieckiem. Jego rola jako postaci kontrkultury lat sześćdziesiątych została zabezpieczona publikacją w 1962 roku One Flew Over the Cuckoo ’ s Nest, popularnej powieści opartej na jego pracy w kalifornijskim szpitalu weteranów. Dwanaście lat później został przekształcony w jeszcze bardziej popularny film z udziałem Jacka Nicholsona. Kesey był szczery w swojej niechęci do filmu i wyborze Nicholsona do przedstawienia bohatera historii, Randalla P. McMurphy ’ ego.

dwa lata po napisaniu Cuckoo ’ s Nest, Kesey napisał swoją drugą powieść, czasami świetny pomysł, a także rozpoczął legendarną wyprawę na bieg po kraju z zespołem przyjaciół i rodziny, Merry Pranksters, w pokrytym Glo dzień, przerobiony 1939 Międzynarodowy autobus szkolny Harvester, Furthur, wyposażony w LSD sznurowane Kool-Aid. Autobus był czymś w rodzaju wędrującej kulturowej definicji, jak Neal Cassady, który zainspirował bohatera On the Road Jacka Kerouaca, siedział za kierownicą, a ich przygoda zapoczątkowała kolejną przełomową książkę epoki Tom Wolfe ’ s the Electric Kool-Aid Acid Test.

Kesey kontynuował pisanie przez lata siedemdziesiąte i osiemdziesiąte, ale czasami Wielkie pojęcie oznaczało początek dwudziestoośmioletniej przerwy w pisaniu powieści, która zakończyła się w 1992 roku publikacją „Sailor Song”.

„Wielki dobry przyjaciel i wielki mąż, ojciec i dziadek, będzie mu bardzo brakowało, ale jeśli jest jedna rzecz, którą chciałby, żebyśmy robili, to byłoby kontynuowanie pracy jego życia”, napisał Ken Babbs, przyjaciel Kesey ’ a i jego kolega Żartowniś. „Mianowicie traktować innych z życzliwością, a jeśli ktoś to robi, to od razu mu wybacz. To wykracza poza sztukę, pisanie, przedstawienia, nawet autobus. Aż do kości.”