głównym leczeniem zatoru płucnego jest antykoagulant, rodzaj leku, który łatwo zatrzymuje krzepnięcie krwi.

antykoagulant zapobiegnie powiększaniu się skrzepu, podczas gdy organizm powoli go wchłania. Zmniejsza również ryzyko dalszego rozwoju skrzepów.

w niektórych przypadkach może być konieczne inne leczenie w celu usunięcia lub rozbicia skrzepu. Można to zrobić za pomocą leków zwanych lekami trombolitycznymi lub, rzadziej, chirurgicznymi.

około połowa wszystkich przypadków zatorowości płucnej występuje w szpitalu. Jeśli nie jesteś jeszcze w szpitalu, zostaniesz przyjęty, abyś mógł otrzymać leczenie. Jeśli to konieczne, dostaniesz tlen, który ułatwi Ci oddychanie.

leki przeciwzakrzepowe

leki przeciwzakrzepowe są często określane jako leki rozrzedzające krew, chociaż w rzeczywistości nie rozrzedzają krwi. Zamiast tego zmieniają chemikalia we krwi, aby zapobiec łatwemu tworzeniu się skrzepów.

głównymi lekami przeciwzakrzepowymi stosowanymi w leczeniu zatorów płucnych są heparyna i warfaryna.

heparyna

heparyna jest podawana we wstrzyknięciu. Regularne zastrzyki tego leku są zwykle stosowane jako początkowe leczenie zatoru płucnego, ponieważ zaczynają działać natychmiast.

większość osób, u których zdiagnozowano zatorowość płucną, początkowo potrzebuje zastrzyków heparyny przez co najmniej pięć dni. Następnie zwykle kontynuuje się przyjmowanie warfaryny.

heparyna może powodować działania niepożądane, w tym:

• wysoka temperatura (gorączka)
• bóle głowy
• problemy z krwawieniem, takie jak krwawienie z odbytnicy , krew w moczu lub krwawienie z nosa

warfaryna

jeśli zdiagnozowano u Ciebie zatorowość płucną, zwykle zaczynasz przyjmować tabletki warfaryny po pierwszych wstrzyknięciach heparyny.

warfaryna trwa dłużej, aby rozpocząć pracę niż zastrzyki heparyny, ale ponieważ jest to wygodniejsze do podjęcia, zwykle zaleca się dłuższy okres po zaprzestaniu wykonywania zastrzyków.

leczenie warfaryną jest zwykle zalecane przez co najmniej trzy miesiące, chociaż niektórzy ludzie muszą go przyjmować dłużej niż to. Czasami może być konieczne przyjmowanie warfaryny przez resztę życia.

efekty warfaryny różnią się od osoby do osoby, więc musisz być ściśle monitorowany i regularnie wykonywać badania krwi, aby sprawdzić, czy przyjmujesz odpowiednią dawkę. Badania te mogą być zazwyczaj przeprowadzane w warunkach ambulatoryjnych, co oznacza, że nie trzeba pozostać w szpitalu.

przed rozpoczęciem przyjmowania warfaryny może być konieczne wykonanie dwóch lub trzech badań krwi w tygodniu, aż do ustalenia właściwej dawki. Po tym może być konieczne tylko badanie krwi około raz w miesiącu.

istnieje kilka czynników, które mogą zmienić skuteczność warfaryny, w tym dieta, inne leki bierzesz i jak dobrze wątroba pracuje.

dlatego podczas przyjmowania warfaryny należy:

• staraj się utrzymać stałą dietę
• ogranicz spożycie alkoholu i unikaj picia więcej niż zalecane ilości (od trzech do czterech jednostek dziennie dla mężczyzn i od dwóch do trzech jednostek dziennie dla kobiet)
• przyjmuj leki o tej samej porze każdego dnia
• unikaj przyjmowania innych leków bez uprzedniej konsultacji z lekarzem, farmaceutą lub specjalistą od leków przeciwzakrzepowych
• unikaj przyjmowania leków ziołowych

warfaryna może powodować szeroki zakres działań niepożądanych, w tym:

• problemy z krwawieniem
• bóle głowy
• biegunka
• nudności i wymioty
• żółtaczka (zażółcenie skóry i białek oczu)

Przeczytaj więcej o warfarynie .

Dabigatran

dabigatran jest doustnym lekiem przeciwzakrzepowym ukierunkowanym na trombinę (białko wspomagające Tworzenie się skrzepów krwi). Jest stosowany w leczeniu i zapobieganiu zakrzepicy żył głębokich (DVT) i zatorowości płucnej u dorosłych.

zalecana dawka dabigatranu zależy od wieku pacjenta i od tego, czy pacjent przyjmuje inne leki na inne schorzenia. Dabigatran nie jest zalecany osobom z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek.

krwawienie i niestrawność są najczęstszymi działaniami niepożądanymi dabigatranu.

przeczytaj wytyczne Narodowego Instytutu Zdrowia i opieki (NICE) dotyczące dabigatranu w leczeniu i wtórnej profilaktyce zakrzepicy żył głębokich i zatorowości płucnej (PDF, 255KB).

rywaroksaban

rywaroksaban to kolejny lek, który można stosować w leczeniu i zapobieganiu DVT i zatorowości płucnej u dorosłych.

zalecana dawka rywaroksabanu zależy od tego, czy jest on stosowany w leczeniu zatorowości płucnej po raz pierwszy, czy nawrotu problemu. Czas trwania leczenia zależy od ryzyka krwawienia i innych kryteriów klinicznych.

działania niepożądane rywaroksabanu mogą być zróżnicowane i mogą obejmować niedokrwistość , zawroty głowy, bóle głowy, omdlenia , szybkie bicie serca (tachykardia), niskie ciśnienie tętnicze krwi , biegunkę, zaparcia i obrzęk, zwłaszcza kostek i stóp ( obrzęk ).

przeczytaj miłe wskazówki na temat rywaroksabanu w leczeniu zatorowości płucnej i zapobieganiu nawracającej żylnej chorobie zakrzepowo-zatorowej (PDF, 233KB).

apiksaban

apiksaban to kolejny lek przeciwzakrzepowy, który został niedawno zatwierdzony przez NICE do leczenia i zapobiegania zakrzepicy żył głębokich lub zatorowości płucnej.

lek przyjmuje się doustnie (w postaci tabletek) dwa razy dziennie przez pierwsze siedem dni. Dawka jest następnie zmniejszona o połowę i przyjmowana dwa razy dziennie przez co najmniej trzy miesiące.

najczęstsze działania niepożądane apiksabanu to krwawienie, siniaki, nudności i niedokrwistość. Zaleca się również ostrożne stosowanie apiksabanu u osób z ciężkimi zaburzeniami czynności nerek.

Możesz przeczytać więcej o apiksabanie do leczenia i wtórnego zapobiegania zakrzepicy żył głębokich i zatorowości płucnej (PDF, 228KB).

uwagi specjalne

Jeśli pacjentka jest w ciąży, przez cały okres ciąży będzie otrzymywać regularne wstrzyknięcia heparyny zamiast tabletek warfaryny. Jest to zalecane, ponieważ przyjmowanie tabletek warfaryny w czasie ciąży może zaszkodzić dziecku.

jeśli pacjent ma raka, zazwyczaj otrzymuje zastrzyki heparyny zamiast tabletek warfaryny przez sześć miesięcy lub do czasu wyleczenia raka. Dowody sugerują, że regularne zastrzyki są bardziej skuteczne niż tabletki warfaryny w tych przypadkach.

Usuwanie blokady

w cięższych przypadkach zatorowości płucnej może być konieczne leczenie w celu usunięcia blokady. Często osiąga się to za pomocą zastrzyków typu leku zwanego trombolitycznym, takiego jak alteplaza, która rozbija skrzep krwi.

można również zastosować nowszą procedurę zwaną wzmocnioną ultradźwiękami, ukierunkowaną na cewnik trombolizą. Polega na użyciu fal ultradźwiękowych o wysokiej częstotliwości i niskiej energii w połączeniu z lekami trombolitycznymi w celu rozpuszczenia skrzepu krwi. Procedura trwa zwykle 12-24 godzin i będziesz stale monitorowany przez cały czas trwania leczenia.

zapoznaj się z wytycznymi dotyczącymi trombolizy w zatorowości płucnej wzmocnionej za pomocą ultradźwięków (PDF, 136KB).

czasami w leczeniu zatoru płucnego można zastosować zabieg chirurgiczny zwany embolektomią. W tym miejscu chirurg wykonuje cięcie w tętnicy płucnej i blokada jest zasysana. Jest to jednak poważna operacja, więc zwykle zaleca się tylko w szczególnie ciężkich przypadkach lub jeśli inne zabiegi są nieodpowiednie.